Sentencoj 7
1 Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.
Wuoda, rit wechena kendo ipand chikena e chunyi.
2 Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.
Rit chikena to ibiro bedo mangima; rit puonjna mana kaka dirit tong wangʼi.
3 Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.
Twegi e lith lweti kendo ndikgi e chunyi maiye.
4 Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;
Wach ne rieko niya, “In e nyaminwa,” to luong ngʼeyo tiend wach ni watni;
5 Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.
ginimi itangʼ ni dhako ma jachode, inibed mabor gi dhako mabayo kaachiel, kod wechene malombo ji.
6 Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;
Ka nangʼicho oko gie dirisa mar oda,
7 Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,
ne aneno e dier joma ngʼeyogi tin, ne afwenyo e dier yawuowi matindo, rawera maonge gi rieko.
8 Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,
Ne owuotho e wangʼ yo makadho but od dhakono, kowuotho kochiko od dhakono,
9 En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.
ka piny ngʼiringʼiri, ka piny dwaro yuso, e kindeno ma mudho mako piny.
10 Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.
Eka apoya nono dhakono nowuok mondo oromne, korwakore kaka ochot mopongʼ gi paro marach.
11 Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.
En dhako ma wangʼe tek kendo maonge wichkuot, tiendene susni ma ok obed e ot;
12 Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.
sani onene e yo, to bangʼ sa matin en kuonde chokruok, kendo e kuonde mopondo duto oyudore.
13 Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:
Omiyo nokwake mi onyodhe, gi wangʼ matek, nowachone niya:
14 Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.
“An gi misango mar lalruok e oda, kawuononi asechopo singruok maga.
15 Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.
Omiyo ne abiro mondo arom kodi, asemanyi to koro aseyudi!
16 Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.
Asepedho kitandana gi suke mokikokiko moa Misri.
17 Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.
Asekiro moo e kitandana, gin modhi mangʼeny mangʼwe ngʼar gi mane-mane kod obala ndago.
18 Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.
Bi, wadhi wayud mor mar hera nyaka piny ru, mondo wabed mamor ka wawinjo maber e hera!
19 Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;
Chwora ok nitiere dala; osedhiyo e wuoth mabor.
20 La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.
Nokawo mifukone mopongʼ gi pesa, kendo ok obi duogo dala nyaka bangʼ ndalo mogwarore.”
21 Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.
Kamano, dhakono nowuonde gi weche mamit; mi nohoye kendo odhi kode.
22 Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;
Gikanyono noluwe kodhi kode mana ka rwadh bwoch mitero kar yengʼo, kata ka mwanda madonjo e obeto
23 Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.
nyaka asere chwowe mahob chunye, kata ka winyo madhiyo e obadho ma ochikne, ka ok ongʼeyo ni ngimane ni e tho!
24 Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.
Koro un yawuota winjauru, chikuru itu ne gima awacho.
25 Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;
Kik uyie mondo chunyu odhi e yorene, kata bayo e yorene.
26 Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.
Oseketho ngima ji mangʼeny, kendo osemiyo ji mathoth mak kwanre otho.
