Sentencoj 6
1 Mia filo! se vi garantiis por via proksimulo Kaj donis vian manon por aliulo,
Oğlum, eğer birine kefil oldunsa, Onun borcunu yüklendinse,
2 Tiam vi enretiĝis per la vortoj de via buŝo, Kaptiĝis per la vortoj de via buŝo.
Düştünse tuzağa kendi sözlerinle, Ağzının sözleriyle yakalandınsa,
3 Tiam, mia filo, agu tiel kaj saviĝu, Ĉar vi falis en la mano de via proksimulo: Iru, vigliĝu, kaj petegu vian proksimulon;
O kişinin eline düştün demektir. Oğlum, şunu yap ve kendini kurtar: Git, yere kapan onun önünde, Ona yalvar yakar.
4 Ne lasu viajn okulojn dormi Kaj viajn palpebrojn dormeti;
Gözlerine uyku girmesin, Ağırlaşmasın göz kapakların.
5 Savu vin, kiel gazelo, el la mano, Kaj kiel birdo el la mano de la birdokaptisto.
Avcının elinden ceylan gibi, Kuşbazın elinden kuş gibi kurtar kendini.
6 Iru al la formiko, vi maldiligentulo; Rigardu ĝian agadon, kaj saĝiĝu.
Ey tembel kişi, git, karıncalara bak, Onların yaşamından bilgelik öğren.
7 Kvankam ĝi ne havas estron, Nek kontrolanton, nek reganton,
Başkanları, önderleri ya da yöneticileri olmadığı halde,
8 Ĝi pretigas en la somero sian panon, Ĝi kolektas dum la rikolto sian manĝon.
Yazın erzaklarını biriktirirler, Yiyeceklerini toplarlar biçim mevsiminde.
9 Ĝis kiam, maldiligentulo, vi kuŝos? Kiam vi leviĝos de via dormo?
Ne zamana dek yatacaksın, ey tembel kişi? Ne zaman kalkacaksın uykundan?
10 Iom da dormo, iom da dormeto, Iom da kunmeto de la manoj por kuŝado;
“Biraz kestireyim, biraz uyuklayayım, Ellerimi kavuşturup şöyle bir uyuyayım” demeye kalmadan,
11 Kaj venos via malriĉeco kiel rabisto, Kaj via senhaveco kiel viro armita.
Yokluk bir haydut gibi, Yoksulluk bir akıncı gibi gelir üzerine.
12 Homo sentaŭga, homo malbonfarema, Iras kun buŝo malica,
Ağzında yalanla dolaşan kişi, Soysuz ve fesatçıdır.
13 Donas signojn per la okuloj, aludas per siaj piedoj, Komprenigas per siaj fingroj;
Göz kırpar, bir sürü ayak oyunu, El kol hareketleri yapar,
14 Perverseco estas en lia koro, li intencas malbonon; En ĉiu tempo li semas malpacon.
Ahlaksız yüreğinde kötülük tasarlar, Çekişmeler yaratır durmadan.
15 Tial subite venos lia pereo; Li estos rompita subite, kaj neniu lin sanigos.
Bu yüzden ansızın yıkıma uğrayacak, Birdenbire çaresizce yok olacak.
16 Jen estas ses aferoj, kiujn la Eternulo malamas, Kaj sep, kiujn Li abomenegas.
RAB'bin nefret ettiği altı şey, İğrendiği yedi şey vardır:
17 Arogantaj okuloj, mensogema lango, Kaj manoj, kiuj verŝas senkulpan sangon,
Gururlu gözler, Yalancı dil, Suçsuz kanı döken eller,
18 Koro, kiu preparas malbonfarajn intencojn, Piedoj, kiuj rapidas kuri al malbono,
Düzenbaz yürek, Kötülüğe seğirten ayaklar,
19 Falsa atestanto, kiu elspiras mensogojn; Kaj tiu, kiu semas malpacon inter fratoj.
Yalan soluyan yalancı tanık Ve kardeşler arasında çekişme yaratan kişi.
20 Konservu, mia filo, la ordonon de via patro, Kaj ne forĵetu la instruon de via patrino.
Oğlum, babanın buyruklarına uy, Annenin öğrettiklerinden ayrılma.
21 Ligu ilin por ĉiam al via koro, Volvu ilin sur vian kolon.
Bunlar sürekli yüreğinin bağı olsun, Tak onları boynuna.
22 Kiam vi iros, ili gvidos vin; Kiam vi kuŝiĝos, ili vin gardos; Kaj kiam vi vekiĝos, ili parolos kun vi.
Yolunda sana rehber olacak, Seni koruyacaklar yattığın zaman; Söyleşecekler seninle uyandığında.
23 Ĉar moralordono estas lumingo, kaj instruo estas lumo, Kaj edifaj predikoj estas vojo de vivo,
Bu buyruklar sana çıra, Öğretilenler ışıktır. Eğitici uyarılar yaşam yolunu gösterir.
24 Por gardi vin kontraŭ malbona virino, Kontraŭ glata lango de fremdulino.
Seni kötü kadından, Başka birinin karısının yaltaklanan dilinden Koruyacak olan bunlardır.
25 Ne deziregu en via koro ŝian belecon, Kaj ne kaptiĝu per ŝiaj palpebroj.
Böyle kadınların güzelliği seni ayartmasın, Bakışları seni tutsak etmesin.
26 Ĉar la kosto de publikulino estas nur unu pano; Sed fremda edzino forkaptas la grandvaloran animon.
Çünkü fahişe yüzünden insan bir lokma ekmeğe muhtaç kalır, Başkasının karısıyla yatmak da kişinin canına mal olur.
27 Ĉu iu povas teni fajron en sia sino tiel, Ke liaj vestoj ne brulu?
İnsan koynuna ateş alır da, Giysisi yanmaz mı?
28 Ĉu iu povas marŝi sur ardantaj karboj, Ne bruligante siajn piedojn?
Korlar üzerinde yürür de, Ayakları kavrulmaz mı?
29 Tiel ankaŭ estas kun tiu, kiu venas al la edzino de sia proksimulo; Neniu, kiu ŝin ektuŝas, restas sen puno.
Başkasının karısıyla yatan adamın durumu budur. Böyle bir ilişkiye giren cezasız kalmaz.
30 Oni ne faras grandan honton al ŝtelanto, Se li ŝtelas por sin satigi, kiam li malsatas;
Aç hırsız karnını doyurmak için çalıyorsa, Kimse onu hor görmez.
31 Kaj kiam oni lin kaptas, li pagas sepoble; La tutan havon de sia domo li fordonas.
Ama yakalanırsa, çaldığının yedi katını ödemek zorunda; Varını yoğunu vermek anlamına gelse bile.
32 Sed kiu adultas kun virino, tiu estas sensaĝa; Tiu, kiu faras tion, pereigas sian animon;
Zina eden adam sağduyudan yoksundur. Yaptıklarıyla kendini yok eder.
33 Batojn kaj malhonoron li ricevas, Kaj lia honto ne elviŝiĝas;
Payına düşen dayak ve onursuzluktur, Asla kurtulamaz utançtan.
34 Ĉar furiozas la ĵaluzo de la edzo; Kaj li ne indulgas en la tempo de la venĝo.
Çünkü kıskançlık kocanın öfkesini azdırır, Öç alırken acımasız olur.
35 Li rigardas nenian kompenson, Kaj li ne akceptas, se vi volas eĉ multe donaci.
Hiçbir fidye kabul etmez, Gönlünü alamazsın armağanların çokluğuyla.
