Sentencoj 6
1 Mia filo! se vi garantiis por via proksimulo Kaj donis vian manon por aliulo,
Min Søn: har du borget for din næste og givet en anden Håndslag,
2 Tiam vi enretiĝis per la vortoj de via buŝo, Kaptiĝis per la vortoj de via buŝo.
er du fanget ved dine Læber og bundet ved Mundens Ord,
3 Tiam, mia filo, agu tiel kaj saviĝu, Ĉar vi falis en la mano de via proksimulo: Iru, vigliĝu, kaj petegu vian proksimulon;
gør så dette, min Søn, og red dig, nu du er kommet i Næstens Hånd: Gå hen uden Tøven, træng ind på din Næste;
4 Ne lasu viajn okulojn dormi Kaj viajn palpebrojn dormeti;
und ikke dine Øjne Søvn, ej heller dine Øjenlåg Hvile,
5 Savu vin, kiel gazelo, el la mano, Kaj kiel birdo el la mano de la birdokaptisto.
red dig som en Gazel af Snaren, som en Fugl af Fuglefængerens Hånd.
6 Iru al la formiko, vi maldiligentulo; Rigardu ĝian agadon, kaj saĝiĝu.
Gå hen til Myren, du lade, se dens Færd og bliv viis.
7 Kvankam ĝi ne havas estron, Nek kontrolanton, nek reganton,
Skønt uden Fyrste, Foged og Styrer,
8 Ĝi pretigas en la somero sian panon, Ĝi kolektas dum la rikolto sian manĝon.
sørger den dog om Somren for Æde og sanker sin Føde i Høst.
9 Ĝis kiam, maldiligentulo, vi kuŝos? Kiam vi leviĝos de via dormo?
Hvor længe vil du ligge, du lade, når står du op af din Søvn?
10 Iom da dormo, iom da dormeto, Iom da kunmeto de la manoj por kuŝado;
Lidt Søvn endnu, lidt Blund, lidt Hvile med samlagte Hænder:
11 Kaj venos via malriĉeco kiel rabisto, Kaj via senhaveco kiel viro armita.
som en Stimand kommer da Fattigdom over dig, Trang som en skjoldvæbnet Mand.
12 Homo sentaŭga, homo malbonfarema, Iras kun buŝo malica,
En Nidding, en ussel Mand er den, som vandrer med Falskhed i Munden,
13 Donas signojn per la okuloj, aludas per siaj piedoj, Komprenigas per siaj fingroj;
som blinker med Øjet, skraber med Foden og giver Tegn med Fingrene,
14 Perverseco estas en lia koro, li intencas malbonon; En ĉiu tempo li semas malpacon.
som smeder Rænker i Hjertet og altid kun ypper Kiv;
15 Tial subite venos lia pereo; Li estos rompita subite, kaj neniu lin sanigos.
derfor kommer hans Undergang brat, han knuses på Stedet, kan ikke læges.
16 Jen estas ses aferoj, kiujn la Eternulo malamas, Kaj sep, kiujn Li abomenegas.
Seks Ting hader HERREN, syv er hans Sjæl en Gru:
17 Arogantaj okuloj, mensogema lango, Kaj manoj, kiuj verŝas senkulpan sangon,
Stolte Øjne, Løgnetunge, Hænder, der udgyder uskyldigt Blod,
18 Koro, kiu preparas malbonfarajn intencojn, Piedoj, kiuj rapidas kuri al malbono,
et Hjerte, der udtænker onde Råd, Fødder, der haster og iler til ondt,
19 Falsa atestanto, kiu elspiras mensogojn; Kaj tiu, kiu semas malpacon inter fratoj.
falsk Vidne, der farer med Løgn, og den, som sætter Splid mellem Brødre.
20 Konservu, mia filo, la ordonon de via patro, Kaj ne forĵetu la instruon de via patrino.
Min Søn, tag Vare på din Faders Bud, opgiv ikke din Moders Belæring,
21 Ligu ilin por ĉiam al via koro, Volvu ilin sur vian kolon.
bind dem altid på dit Hjerte, knyt dem fast om din Hals;
22 Kiam vi iros, ili gvidos vin; Kiam vi kuŝiĝos, ili vin gardos; Kaj kiam vi vekiĝos, ili parolos kun vi.
på din Vandring lede den dig, på dit Leje vogte den dig, den tale dig til, når du vågner;
23 Ĉar moralordono estas lumingo, kaj instruo estas lumo, Kaj edifaj predikoj estas vojo de vivo,
thi Budet er en Lygte, Læren Lys, og Tugtens Revselse Livets Vej
24 Por gardi vin kontraŭ malbona virino, Kontraŭ glata lango de fremdulino.
for at vogte dig for Andenmands Hustru, for fremmed Kvindes sleske Tunge!
25 Ne deziregu en via koro ŝian belecon, Kaj ne kaptiĝu per ŝiaj palpebroj.
Attrå ej i dit Hjerte hendes Skønhed, hendes Blik besnære dig ej!
26 Ĉar la kosto de publikulino estas nur unu pano; Sed fremda edzino forkaptas la grandvaloran animon.
Thi en Skøge får man blot for et Brød, men Andenmands Hustru fanger dyrebar Sjæl.
27 Ĉu iu povas teni fajron en sia sino tiel, Ke liaj vestoj ne brulu?
Kan nogen bære Ild i sin Brystfold, uden at Klæderne brænder?
28 Ĉu iu povas marŝi sur ardantaj karboj, Ne bruligante siajn piedojn?
Kan man vandre på glødende Kul, uden at Fødderne svides?
29 Tiel ankaŭ estas kun tiu, kiu venas al la edzino de sia proksimulo; Neniu, kiu ŝin ektuŝas, restas sen puno.
Så er det at gå ind til sin Næstes Hustru; ingen, der rører hende, slipper for Straf.
30 Oni ne faras grandan honton al ŝtelanto, Se li ŝtelas por sin satigi, kiam li malsatas;
Ringeagter man ikke Tyven, når han stjæler fot at stille sin Sult?
31 Kaj kiam oni lin kaptas, li pagas sepoble; La tutan havon de sia domo li fordonas.
Om han gribes, må han syvfold bøde og afgive alt sit Huses Gods.
32 Sed kiu adultas kun virino, tiu estas sensaĝa; Tiu, kiu faras tion, pereigas sian animon;
Afsindig er den, der boler med hende, kun en Selvmorder handler så;
33 Batojn kaj malhonoron li ricevas, Kaj lia honto ne elviŝiĝas;
han opnår Hug og Skændsel, og aldrig udslettes hans Skam.
34 Ĉar furiozas la ĵaluzo de la edzo; Kaj li ne indulgas en la tempo de la venĝo.
Thi Skinsyge vækker Mandens Vrede, han skåner ikke på Hævnens Dag;
35 Li rigardas nenian kompenson, Kaj li ne akceptas, se vi volas eĉ multe donaci.
ingen Bøde tager han god; store Tilbud rører ham ikke.
