Sentencoj 5
1 Mia filo! atentu mian saĝon; Al mia prudento klinu vian orelon,
Fiul meu, dă atenție la înțelepciunea mea și apleacă-ți urechea la înțelegerea mea,
2 Por ke vi konservu prudenton Kaj via buŝo tenu scion.
Ca să iei aminte la discernere și ca buzele tale să păzească cunoașterea.
3 Ĉar la buŝo de malĉastulino elverŝas mielon, Kaj ŝia gorĝo estas pli glata ol oleo.
Fiindcă buzele femeii străine picură ca fagurele și gura ei este mai alunecoasă decât untdelemnul;
4 Sed ŝia sekvaĵo estas maldolĉa kiel absinto, Akra kiel ambaŭtranĉa glavo.
Dar sfârșitul ei este amar ca pelinul, ascuțit ca o sabie cu două tăișuri.
Picioarele ei merg jos la moarte, pașii ei apucă spre iad. (Sheol h7585)
6 Ŝi ne iras rekte laŭ la vojo de vivo; Ŝiaj paŝoj ŝanceliĝas, sed tion ŝi ne scias.
Ca nu cumva să cumpănești cărarea vieții, căile ei sunt schimbătoare, ca să nu le poți cunoaște.
7 Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Kaj ne forkliniĝu de la vortoj de mia buŝo.
De aceea ascultați-mă acum copiilor și nu vă depărtați de cuvintele gurii mele!
8 Malproksimigu de ŝi vian vojon, Kaj ne proksimiĝu al la pordo de ŝia domo,
Mută-ți calea departe de ea și nu te apropia de ușa casei ei,
9 Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,
Ca nu cumva să dai onoarea ta altora și anii tăi celui crud,
10 Por ke fremduloj ne satiĝu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,
Ca nu cumva să fie îndestulați străinii cu bogăția ta și ostenelile tale să fie în casa unui străin,
11 Ĝis vi ĝemos en la fino, Kiam konsumiĝos via karno kaj via korpo,
Și la urmă să jelești, când carnea ta și trupul tău sunt mistuite,
12 Kaj vi diros: Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malŝatis moraligon!
Și să spui: Cum de am urât instruirea și inima mea a disprețuit mustrarea;
13 Kaj mi ne aŭskultis la voĉon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.
Și nu am ascultat de vocea învățătorilor mei, nici nu mi-am aplecat urechea la cei ce m-au instruit!
14 Mi estis preskaŭ en ĉia malbono Meze de kunveno kaj societo.
Am fost aproape în fiecare rău în mijlocul mulțimii și al adunării.
15 Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.
Bea apă din propriul tău izvor și ape curgătoare din propria ta fântână.
16 Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.
Izvoarele tale să se reverse departe și râuri de ape să fie pe străzi.
17 Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.
Să fie numai ale tale și nu ale străinilor care sunt cu tine.
18 Via fonto estu benata; Kaj havu ĝojon de la edzino de via juneco.
Fântâna ta să fie binecuvântată; și bucură-te cu soția tinereții tale.
19 Ŝi estas ĉarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; Ŝiaj karesoj ĝuigu vin en ĉiu tempo, Ŝia amo ĉiam donu al vi plezuron.
Ca cerboaica drăgăstoasă să fie ea și o căprioară plăcută; să te sature tot timpul sânii ei; și fii întotdeauna îmbătat de dragostea ei.
20 Kaj kial, mia filo, vi volas serĉi al vi plezuron ĉe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?
Și de ce ai dori tu, fiul meu, să fii îmbătat de o femeie străină și să îmbrățișezi sânul unei străine?
21 Ĉar antaŭ la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn irojn Li pripensas.
Căci căile omului sunt înaintea ochilor DOMNULUI și el cumpănește toate cărările lui.
22 Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la ŝnuroj de lia peko lin tenos.
Propriile lui nelegiuiri îl vor prinde pe cel stricat și va fi ținut cu funiile păcatelor sale.
23 Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.
El va muri fără instruire și în măreția nechibzuinței sale se va rătăci.
