Sentencoj 5
1 Mia filo! atentu mian saĝon; Al mia prudento klinu vian orelon,
Fiam, bölcsességemre figyelj, értelmemre hajtsad füledet,
2 Por ke vi konservu prudenton Kaj via buŝo tenu scion.
hogy megőrizd a meggondolást s a tudást óvják meg az ajkaid.
3 Ĉar la buŝo de malĉastulino elverŝas mielon, Kaj ŝia gorĝo estas pli glata ol oleo.
Mert színméztől csepegnek az idegen nőnek ajkai és ínye simább az olajnál;
4 Sed ŝia sekvaĵo estas maldolĉa kiel absinto, Akra kiel ambaŭtranĉa glavo.
de a vége keserű, mint az üröm, éles, mint a kétélű kard.
Lábai halálra szállnak le, az alvilágot tartják léptei; (Sheol h7585)
6 Ŝi ne iras rekte laŭ la vojo de vivo; Ŝiaj paŝoj ŝanceliĝas, sed tion ŝi ne scias.
az élet ösvényeit nehogy mérlegelje, tétováztak nyomdokai, a nélkül hogy tudná.
7 Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Kaj ne forkliniĝu de la vortoj de mia buŝo.
Most pedig, fiúk, hallgassatok reám, s ne térjetek el szájam mondásaitól!
8 Malproksimigu de ŝi vian vojon, Kaj ne proksimiĝu al la pordo de ŝia domo,
Távol tartsd tőle útadat, s ne közeledjél háza bejáratához.
9 Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,
Nehogy másoknak adjad díszedet és esztendőidet a kegyetlennek;
10 Por ke fremduloj ne satiĝu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,
nehogy idegenek lakjanak jól erőddel és fáradalmaiddal idegen ember házában.
11 Ĝis vi ĝemos en la fino, Kiam konsumiĝos via karno kaj via korpo,
Sóhajtasz majd végeden, midőn elfogy tested és húsod,
12 Kaj vi diros: Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malŝatis moraligon!
és azt mondod: mint gyűlöltem az oktatást s a feddést megvetette szívem,
13 Kaj mi ne aŭskultis la voĉon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.
és nem hallgattam oktatóim szavára s tanítóim felé nem hajtottam fülemet!
14 Mi estis preskaŭ en ĉia malbono Meze de kunveno kaj societo.
Kevés híján benn voltam minden bajban, gyülekezet és község közepette!
15 Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.
Igyál vizet saját vermedből és folyóvizet saját kutadból.
16 Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.
Az utczára omoljanak forrásaid, a piaczokra vízpatakok?
17 Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.
Legyenek egyedül a tieid s nem idegenekéi veled együtt.
18 Via fonto estu benata; Kaj havu ĝojon de la edzino de via juneco.
Legyen a te kútfőd áldott s örülj ifjúkorod feleségével.
19 Ŝi estas ĉarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; Ŝiaj karesoj ĝuigu vin en ĉiu tempo, Ŝia amo ĉiam donu al vi plezuron.
Szerelmetes őzike, kedves zerge: emlői ittasítsanak minden időben, szerelmében mámorosodjál mindig;
20 Kaj kial, mia filo, vi volas serĉi al vi plezuron ĉe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?
hisz miért mámorosodnál, fiam, idegen nővel s ölelnéd más asszonynak keblét?
21 Ĉar antaŭ la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn irojn Li pripensas.
Mert az Örökkévaló szemei előtt vannak a férfi útjai s mind a nyomdokait mérlegeli.
22 Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la ŝnuroj de lia peko lin tenos.
Bűnei megfogják a gonoszt és vétke kötelékeivel fogva tartatik.
23 Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.
Ő meg fog halni oktatás híján s oktalanságának nagyságában eltévelyeg.
