Sentencoj 5
1 Mia filo! atentu mian saĝon; Al mia prudento klinu vian orelon,
Mon fils, sois attentif à ma sagesse, et à ma prudence incline ton oreille,
2 Por ke vi konservu prudenton Kaj via buŝo tenu scion.
Afin que tu veilles sur tes pensées, et que tes lèvres conservent la discipline. Prends garde à l’artifice fallacieux de la femme;
3 Ĉar la buŝo de malĉastulino elverŝas mielon, Kaj ŝia gorĝo estas pli glata ol oleo.
Car c’est un rayon distillant le miel, que les lèvres d’une prostituée, et plus brillant que l’huile est son gosier;
4 Sed ŝia sekvaĵo estas maldolĉa kiel absinto, Akra kiel ambaŭtranĉa glavo.
Mais ses derniers moments sont amers comme l’absinthe, et perçants comme un glaive à deux tranchants.
Ses pieds descendent à la mort, et jusqu’aux enfers ses pas pénètrent. (Sheol h7585)
6 Ŝi ne iras rekte laŭ la vojo de vivo; Ŝiaj paŝoj ŝanceliĝas, sed tion ŝi ne scias.
Ils ne marchent point par le sentier de la vie: ses pas sont incertains, et on ne peut les découvrir.
7 Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Kaj ne forkliniĝu de la vortoj de mia buŝo.
Maintenant donc, mon fils, écoute-moi, et ne t’écarte pas des paroles de ma bouche.
8 Malproksimigu de ŝi vian vojon, Kaj ne proksimiĝu al la pordo de ŝia domo,
Eloigne d’elle ta voie, et ne t’approche pas de la porte de sa maison.
9 Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,
Ne donne pas à des étrangers ton honneur, et tes années à un cruel vengeur,
10 Por ke fremduloj ne satiĝu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,
De peur que des étrangers ne soient comblés de tes biens, et que tes travaux n’aillent dans la maison d’un autre,
11 Ĝis vi ĝemos en la fino, Kiam konsumiĝos via karno kaj via korpo,
Et que tu ne gémisses à la fin, quand tu auras consumé tes chairs et ton corps; et que tu ne dises:
12 Kaj vi diros: Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malŝatis moraligon!
D’où vient que j’ai déteste la discipline, et qu’aux remontrances n’a pas acquiescé mon cœur,
13 Kaj mi ne aŭskultis la voĉon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.
Et que je n’ai pas écouté la voix de ceux qui m’instruisaient, et qu’à mes maîtres je n’ai pas incliné mon oreille?
14 Mi estis preskaŭ en ĉia malbono Meze de kunveno kaj societo.
J’ai été presque dans toute sorte de maux au milieu de l’assemblée et de la réunion.
15 Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.
Bois de l’eau de ta citerne, et de l’eau vive de ton puits:
16 Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.
Que les cours de tes fontaines soient dirigés au dehors; et dans les rues partage tes eaux.
17 Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.
Possède-les seul, et que des étrangers n’y aient point de part avec toi.
18 Via fonto estu benata; Kaj havu ĝojon de la edzino de via juneco.
Que ta source soit bénie; et réjouis-toi avec la femme de ta jeunesse;
19 Ŝi estas ĉarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; Ŝiaj karesoj ĝuigu vin en ĉiu tempo, Ŝia amo ĉiam donu al vi plezuron.
Qu’elle te soit une biche très chère, un très agréable faon; que ses charmes t’enivrent en tout temps; et que dans son amour soit toujours ta joie.
20 Kaj kial, mia filo, vi volas serĉi al vi plezuron ĉe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?
Pourquoi, mon fils, seras-tu séduit par une étrangère, et reposeras-tu dans le sein d’une autre?
21 Ĉar antaŭ la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn irojn Li pripensas.
Le Seigneur regarde les voies de l’homme, et il considère tous ses pas.
22 Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la ŝnuroj de lia peko lin tenos.
Ses iniquités saisissent l’impie, et par les liens de ses propres péchés, il est enchaîné.
23 Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.
Il mourra, parce qu’il n’a pas eu de discipline, et c’est par l’excès de sa folie qu’il sera trompé.
