Sentencoj 5
1 Mia filo! atentu mian saĝon; Al mia prudento klinu vian orelon,
Poikani, kuuntele minun viisauttani, kallista korvasi minun taidolleni
2 Por ke vi konservu prudenton Kaj via buŝo tenu scion.
ottaaksesi vaarin taidollisuudesta, ja huulesi säilyttäkööt tiedon.
3 Ĉar la buŝo de malĉastulino elverŝas mielon, Kaj ŝia gorĝo estas pli glata ol oleo.
Sillä hunajaa tiukkuvat vieraan vaimon huulet, hänen suunsa on öljyä liukkaampi.
4 Sed ŝia sekvaĵo estas maldolĉa kiel absinto, Akra kiel ambaŭtranĉa glavo.
Mutta lopulta hän on karvas kuin koiruoho, terävä kuin kaksiteräinen miekka.
Hänen jalkansa kulkevat alas kuolemaan, tuonelaan vetävät hänen askeleensa. (Sheol h7585)
6 Ŝi ne iras rekte laŭ la vojo de vivo; Ŝiaj paŝoj ŝanceliĝas, sed tion ŝi ne scias.
Ei käy hän elämän tasaista polkua, hänen tiensä horjuvat hänen huomaamattaan.
7 Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Kaj ne forkliniĝu de la vortoj de mia buŝo.
Niinpä, lapset, kuulkaa minua, älkää väistykö minun suuni sanoista.
8 Malproksimigu de ŝi vian vojon, Kaj ne proksimiĝu al la pordo de ŝia domo,
Pidä tiesi kaukana tuollaisesta äläkä lähesty hänen majansa ovea,
9 Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,
ettet antaisi muille kunniaasi etkä vuosiasi armottomalle,
10 Por ke fremduloj ne satiĝu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,
ettei sinun tavarasi ravitsisi vieraita, sinun vaivannäkösi joutuisi toisen taloon
11 Ĝis vi ĝemos en la fino, Kiam konsumiĝos via karno kaj via korpo,
ja ettet lopulta päätyisi huokailemaan ruumiisi ja lihasi riutuessa
12 Kaj vi diros: Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malŝatis moraligon!
ja sanomaan: "Miksi minä kuritusta vihasin ja sydämeni halveksui nuhdetta?
13 Kaj mi ne aŭskultis la voĉon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.
Miksi en kuullut neuvojaini ääntä, kallistanut korvaani opettajilleni?
14 Mi estis preskaŭ en ĉia malbono Meze de kunveno kaj societo.
Olin joutua kokonaan turmion omaksi keskellä seurakunnan ja kansankokouksen."
15 Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.
Juo vettä omasta säiliöstäsi, sitä, mikä omasta kaivostasi juoksee.
16 Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.
Vuotaisivatko sinun lähteesi kadulle, toreille sinun vesiojasi!
17 Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.
Olkoot ne sinun omasi yksin, älkööt vierasten sinun ohessasi.
18 Via fonto estu benata; Kaj havu ĝojon de la edzino de via juneco.
Olkoon sinun lähteesi siunattu, ja iloitse nuoruutesi vaimosta.
19 Ŝi estas ĉarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; Ŝiaj karesoj ĝuigu vin en ĉiu tempo, Ŝia amo ĉiam donu al vi plezuron.
Armas peura, suloinen vuorikauris-hänen rintansa sinua aina riemulla ravitkoot, hurmautuos alati hänen rakkaudestaan.
20 Kaj kial, mia filo, vi volas serĉi al vi plezuron ĉe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?
Miksi, poikani, hurmautuisit irstaaseen naiseen ja syleilisit vieraan vaimon povea?
21 Ĉar antaŭ la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn irojn Li pripensas.
Sillä Herran silmien edessä ovat miehen tiet, ja hän tutkii kaikki hänen polkunsa.
22 Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la ŝnuroj de lia peko lin tenos.
Jumalattoman vangitsevat hänen rikoksensa, ja hän tarttuu oman syntinsä pauloihin.
23 Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.
Kurittomuuteensa hän kuolee ja suistuu harhaan suuressa hulluudessaan.
