Sentencoj 31
1 Vortoj de la reĝo Lemuel, instruo, kiun donis al li lia patrino.
Ord av kong Lemuel, profetord som mor hans prenta inn i honom:
2 Ho mia filo, ho filo de mia ventro! Ho filo de miaj promesoj!
Kva skal eg segja, son min, ja kva, du mitt livs son, ja kva, du min lovnads-son?
3 Ne donu al la virinoj vian forton, Nek viajn agojn al la pereigantoj de reĝoj.
Gjev ikkje kvende di kraft, og far ikkje vegar som tynar kongar!
4 Ne al la reĝoj, ho Lemuel, ne al la reĝoj konvenas trinki vinon, Nek al la princoj deziri ebriigaĵojn.
Ei sømer det seg, Lemuel, for kongar, ei kongar sømer det seg å drikka vin, og ei for hovdingar å spyrja etter rusdrykk.
5 Ĉar drinkinte, ili povas forgesi la leĝojn, Kaj ili malĝustigos la juĝon de ĉiuj prematoj.
For drikk han, vil han gløyma kva som lov er, og venda retten fyre alle arminger.
6 Donu ebriigaĵon al la pereanto, Kaj vinon al tiu, kiu havas suferantan animon.
Lat han få rusdrykk som er åt å gå til grunns, og han få vin som gjeng med sorg i sjæli.
7 Li trinku, kaj forgesu sian malriĉecon, Kaj li ne plu rememoru sian malfeliĉon.
At han kann drikka og si armod gløyma, og ikkje lenger minnast møda si.
8 Malfermu vian buŝon por senvoĉulo, Por la defendo de ĉiuj forlasitaj.
Lat upp din munn for mållaus mann, for alle deira sak som gjeng mot undergang!
9 Malfermu vian buŝon, por juĝi juste, Por defendi malriĉulon kaj senhavulon.
Lat upp din munn og rettvist døm, lat armingen og fatigmannen få sin rett!
10 Se iu trovis kapablan edzinon, Ŝia valoro estas pli granda ol perloj.
Ei dugande kona, kven finn vel ei slik? Høgre stend ho i pris enn perlor.
11 Fidas ŝin la koro de ŝia edzo, Kaj havo ne mankos.
Mannsens hjarta lit på henne, og vinning vantar ikkje.
12 Ŝi redonas al li bonon, sed ne malbonon, En la daŭro de ŝia tuta vivo.
Ho gjer honom godt og inkje vondt alle sine livedagar.
13 Ŝi serĉas lanon kaj linon, Kaj volonte laboras per siaj manoj.
Ho syter for ull og lin, og henderne strævar med hugnad.
14 Ŝi estas kiel ŝipo de komercisto; De malproksime ŝi alportas sian panon.
Ho er som kaupmanna-skip, langt burtantil fær ho si føda.
15 Ŝi leviĝas, kiam estas ankoraŭ nokto, Kaj ŝi disdonas manĝon al sia domanaro Kaj porciojn al siaj servantinoj;
Og uppe er ho i otta, og gjev sin huslyd mat og etlar åt ternone ut.
16 Ŝi pensas pri kampo, kaj aĉetas ĝin; Per la enspezoj de sia mano ŝi plantas vinberĝardenon.
Ho stilar på ein åker og fær han, for det ho med henderne tener ho plantar ein vingard.
17 Ŝi zonas siajn lumbojn per forto Kaj fortikigas siajn brakojn.
Kraft ho bind seg til belte um livet og gjer sine armar sterke.
18 Ŝi komprenas, ke ŝia komercado estas bona; Ŝia lumilo ne estingiĝas en la nokto.
Ho merkar at hushaldet hennar gjeng godt, då sloknar’kje lampa hennar um natti.
19 Ŝi etendas sian manon al la ŝpinilo, Kaj ŝiaj fingroj tenas la ŝpinturnilon.
Ho retter henderne ut etter rokken, og fingrarne tek til teinen.
20 Ŝi malfermas sian manon al la malriĉulo Kaj etendas siajn manojn al la senhavulo.
Ho opnar handi for armingen, retter ho ut til fatigmannen.
21 Ŝi ne timas la neĝon por sia domo, Ĉar ŝia tuta domanaro estas vestita per ruĝa teksaĵo.
Ei ræddast ho snø for huset sitt, for alt hennar hus er klædt i skarlaks-ty.
22 Ŝi faras al si kovrojn; Delikata tolo kaj purpuro estas ŝiaj vestoj.
Ho gjer seg tæpe og klær seg i finaste lin og purpur.
23 Ŝia edzo estas konata ĉe la pordego, Kie li sidas kune kun la maljunuloj de la lando.
Hennar mann er kjend i portarne, der han sit til tings med dei fremste i landet.
24 Ŝi faras teksaĵon kaj vendas, Kaj zonojn ŝi donas al la komercisto.
Linskjortor gjer ho og sel, og belte gjev ho til kramkaren.
25 Fortika kaj bela estas ŝia vesto, Kaj ŝi ridas pri la venonta tago.
Kraft og vyrdnad er klædnaden hennar, og ho lær åt dagen som kjem.
26 Sian buŝon ŝi malfermas kun saĝo; Bonkora instruo estas sur ŝia lango.
Ho let upp munnen med visdom, mild upplæring ho gjev med si tunga.
27 Ŝi kontrolas la iradon de aferoj en sia domo, Kaj ŝi ne manĝas panon en senlaboreco.
Koss det gjeng i huset agtar ho på, og ei et ho brød i letingskap.
28 Leviĝas ŝiaj filoj kaj ŝin gratulas; Ŝia edzo ŝin laŭdegas, dirante:
Fram stig hennar søner og prisar ho sæl, og mannen syng henne lov:
29 Multaj filinoj estas bravaj, Sed vi superas ĉiujn.
«Mange kvende stod høgt i dugleik, men du gjeng yver deim alle.»
30 Ĉarmeco estas trompa, kaj beleco estas vantaĵo; Virino, kiu timas la Eternulon, estos glorata.
Vænleik er fals og fagerskap fåfengd; ei kona som ottast Herren, skal prisast.
31 Donu al ŝi laŭ la fruktoj de ŝiaj manoj; Kaj ŝiaj faroj ŝin gloros ĉe la pordegoj.
Lat ho få det ho vann med henderne sine, og pris i portarne av sine verk.
