Sentencoj 31
1 Vortoj de la reĝo Lemuel, instruo, kiun donis al li lia patrino.
Ķēniņa Lemuēļa vārdi, tā mācība, ko viņa māte tam mācīja.
2 Ho mia filo, ho filo de mia ventro! Ho filo de miaj promesoj!
Ak, mans dēls! ak manas miesas dēls! tu manu solījumu dēls.
3 Ne donu al la virinoj vian forton, Nek viajn agojn al la pereigantoj de reĝoj.
Nedod sievām savu spēku, nedz savu ceļu tām, kas ķēniņus samaitā.
4 Ne al la reĝoj, ho Lemuel, ne al la reĝoj konvenas trinki vinon, Nek al la princoj deziri ebriigaĵojn.
Ķēniņiem nebūs, ak Lemuēl, ķēniņiem nebūs vīna dzert, nedz valdniekiem stipra dzēriena iekārot,
5 Ĉar drinkinte, ili povas forgesi la leĝojn, Kaj ili malĝustigos la juĝon de ĉiuj prematoj.
Ka dzerdami neaizmirst likumus, un nepārgroza tiesu visiem sērdieņiem.
6 Donu ebriigaĵon al la pereanto, Kaj vinon al tiu, kiu havas suferantan animon.
Dodiet stipru dzērienu tam, kas iet bojā, un vīnu, kam noskumusi sirds:
7 Li trinku, kaj forgesu sian malriĉecon, Kaj li ne plu rememoru sian malfeliĉon.
Tāds lai dzer, ka aizmirst savu nabadzību, un vairs nepiemin savas bēdas.
8 Malfermu vian buŝon por senvoĉulo, Por la defendo de ĉiuj forlasitaj.
Atdari savu muti par mēmo un par visiem, kas ir atstāti.
9 Malfermu vian buŝon, por juĝi juste, Por defendi malriĉulon kaj senhavulon.
Atdari savu muti, tiesā taisni un nes tiesu nabagam un sērdienim.
10 Se iu trovis kapablan edzinon, Ŝia valoro estas pli granda ol perloj.
Tikušu (tikumīgu) sievu, kas tādu atrod, pāri par pērlēm ir viņas dārgums.
11 Fidas ŝin la koro de ŝia edzo, Kaj havo ne mankos.
Uz viņu uzticas vīra sirds un labuma tam netrūkst nekāda.
12 Ŝi redonas al li bonon, sed ne malbonon, En la daŭro de ŝia tuta vivo.
Tā dara tam labu, ne ļaunu visās sava mūža dienās.
13 Ŝi serĉas lanon kaj linon, Kaj volonte laboras per siaj manoj.
Viņa gādā par vilnu un liniem un strādā priecīgām rokām.
14 Ŝi estas kiel ŝipo de komercisto; De malproksime ŝi alportas sian panon.
Tā ir kā laivinieka laiva, sagādā maizi no tālienes.
15 Ŝi leviĝas, kiam estas ankoraŭ nokto, Kaj ŝi disdonas manĝon al sia domanaro Kaj porciojn al siaj servantinoj;
Jau pašā naktī tā ceļas un dod barību savai saimei un kalponēm iespriesto tiesu.
16 Ŝi pensas pri kampo, kaj aĉetas ĝin; Per la enspezoj de sia mano ŝi plantas vinberĝardenon.
To zemes stūri, ko cerē, tā dabū, no savu roku augļiem tā dēsta vīna dārzu.
17 Ŝi zonas siajn lumbojn per forto Kaj fortikigas siajn brakojn.
Ar spēku tā jož savus gurnus un savas rokas ar stiprumu.
18 Ŝi komprenas, ke ŝia komercado estas bona; Ŝia lumilo ne estingiĝas en la nokto.
Tā mana, ka viņas pūliņš labi sokas, un gaisma tai neapdziest naktī.
19 Ŝi etendas sian manon al la ŝpinilo, Kaj ŝiaj fingroj tenas la ŝpinturnilon.
Tā stiepj savu roku pie kodeļa un tver ar pirkstiem ratiņu.
20 Ŝi malfermas sian manon al la malriĉulo Kaj etendas siajn manojn al la senhavulo.
Tā sērdieņus mīlīgi apkampj un pasniedz nabagiem roku.
21 Ŝi ne timas la neĝon por sia domo, Ĉar ŝia tuta domanaro estas vestita per ruĝa teksaĵo.
Savam namam tā nebīstas sniega, jo saime divkārtīgi ģērbta.
22 Ŝi faras al si kovrojn; Delikata tolo kaj purpuro estas ŝiaj vestoj.
Tā sev taisa apsegus, dārgs audeklis un purpurs tai ir apģērbs.
23 Ŝia edzo estas konata ĉe la pordego, Kie li sidas kune kun la maljunuloj de la lando.
Tai vīrs ir pazīstams vārtos, kad tas sēž ar zemes vecajiem.
24 Ŝi faras teksaĵon kaj vendas, Kaj zonojn ŝi donas al la komercisto.
Viņa auž linu svārkus un pārdod, un izdod pircējiem jostas.
25 Fortika kaj bela estas ŝia vesto, Kaj ŝi ridas pri la venonta tago.
Stiprums un gods tai apģērbs; tā smejas par nākamo laiku.
26 Sian buŝon ŝi malfermas kun saĝo; Bonkora instruo estas sur ŝia lango.
Savu muti tā atdara ar gudrību, un uz viņas mēles ir jauka mācība.
27 Ŝi kontrolas la iradon de aferoj en sia domo, Kaj ŝi ne manĝas panon en senlaboreco.
Viņa skatās pēc visām sava nama gaitām un neēd savu maizi ar slinkumu.
28 Leviĝas ŝiaj filoj kaj ŝin gratulas; Ŝia edzo ŝin laŭdegas, dirante:
Viņas bērni pieceļas un teic viņu laimīgu; viņas vīrs, tas to slavē:
29 Multaj filinoj estas bravaj, Sed vi superas ĉiujn.
Daudz mātes meitām ir goda tikums, bet tu esi pāri par visām!
30 Ĉarmeco estas trompa, kaj beleco estas vantaĵo; Virino, kiu timas la Eternulon, estos glorata.
Daiļums viļ un skaistums paiet; dievbijīga sieva, tā ir teicama!
31 Donu al ŝi laŭ la fruktoj de ŝiaj manoj; Kaj ŝiaj faroj ŝin gloros ĉe la pordegoj.
Teiciet viņu par viņas roku augļiem, un viņas pašas darbi lai viņu ļaudīs teic!
