Sentencoj 3
1 Mia filo! ne forgesu mian instruon, Kaj via koro konservu miajn ordonojn.
Son min, gløym ikkje læra mi! Lat hjarta varveitsla bodi mine!
2 Ĉar ili akirigos al vi longan vivon, Jarojn de vivo kaj paco.
For livetid lang og livs-år i mengd og velferd dei gjev deg i rikaste mål.
3 Favoro kaj vero vin ne forlasu; Alligu ilin al via kolo, Skribu ilin sur la tabeloj de via koro.
Lat ei kjærleik og truskap vika frå deg, men bitt deim um halsen på deg, skriv deim på di hjartetavla!
4 Kaj vi trovos favoron kaj bonan opinion Ĉe Dio kaj homoj.
Då vinn du ynde og fær godt vit for augo på Gud og menneskje.
5 Fidu la Eternulon per via tuta koro, Kaj ne fidu vian prudenton.
Lit på Herren av heile ditt hjarta men set ikkje lit til ditt vit!
6 Konsciu Lin en ĉiuj viaj vojoj, Kaj Li ĝustigos vian iradon.
Tenk på honom i all di ferd! So jamnar han dine vegar.
7 Ne opiniu vin saĝa; Timu la Eternulon, kaj deturnu vin de malbono.
Ver ikkje vis i eigne augo, ottast Herren og vik frå det vonde.
8 Ĉi tio estos saniga por via korpo, Kaj bona nutro por viaj ostoj.
Det vert til helsebot for holdet ditt, og kveik for beini dine.
9 Faru honoron al la Eternulo el via havo Kaj el la unuavenaĵo de ĉiuj viaj rikoltoj:
Æra Herren med eiga di og med fyrstegrøda av all di avling.
10 Tiam viaj grenejoj tute pleniĝos, Kaj viaj vinpremejoj superbordigos moston.
Då vert dine lødor rikleg fyllte, og safti renn yver i persorne dine.
11 La instruon de la Eternulo, ho mia filo, ne malŝatu; Kaj ne deturnu vin, kiam Li faras al vi punon;
Son min, ei du vanvyrde Herrens age, og ver ikkje leid for hans refsing!
12 Ĉar kiun la Eternulo amas, tiun Li punkorektas, Kiel patro la filon, en kiu li havas plezuron.
For Herren agar den han elskar, som ein far med den son han hev kjær.
13 Feliĉa estas la homo, kiu trovis saĝon, Kaj la homo, kiu akiris prudenton;
Sæl den mann som hev funne visdom, og den mann som vinn seg vit!
14 Ĉar estas pli bone ĝin aĉeti, ol aĉeti arĝenton, Kaj ĝia rikoltaĵo estas pli bona, ol pura oro.
For det er betre å kjøpa visdom enn sylv, og den vinning han gjev, er betre enn gull.
15 Ĝi estas pli kara, ol juveloj; Kaj nenio, kion vi povus deziri, povas esti komparata kun ĝi.
Dyrare er han enn perlor, av alle dine skattar er ingen som han.
16 Longa vivo estas en ĝia dekstra mano; Riĉo kaj gloro estas en ĝia maldekstra mano.
Langt liv hev han i høgre handi, og i vinstre rikdom og æra.
17 Ĝiaj vojoj estas vojoj agrablaj, Kaj ĉiuj ĝiaj vojetoj estas paco.
Hans vegar er hugnads-vegar, og alle hans stigar er velferd.
18 Ĝi estas arbo de vivo por tiuj, kiuj ĝin ekkaptis; Kaj feliĉaj estas tiuj, kiuj ĝin posedas.
Han er livsens tre for deim som grip han, og dei som held han fast, er sæle.
19 La Eternulo per saĝo fondis la teron; Per prudento Li aranĝis la ĉielon.
Med visdom hev Herren grunnfest jordi, med vit hev han laga himmelen.
20 Per Lia ĉionsciado disiĝis abismoj; Kaj la nuboj elverŝas roson.
Ved hans kunnskap fossa vatnet or djupi, og frå skyerne dryp det dogg.
21 Mia filo! ili ne foriru de viaj okuloj; Konservu klarecon de la kapo kaj prudenton:
Son min! Slepp ikkje augo av deim, tak vare på visdom og ettertanke!
22 Ili estos vivo por via animo, Kaj ornamo por via kolo.
So skal dei vera liv for sjæli di og prydnad um halsen din.
23 Tiam vi iros sendanĝere vian vojon, Kaj via piedo ne falpuŝiĝos.
Då vandrar du trygt din veg og støyter ikkje din fot.
24 Kiam vi kuŝiĝos dormi, vi ne timos; Kaj kiam vi kuŝos, via dormo estos agrabla.
Når du legg deg, so kvekk du’kje upp, men du ligg og søv so godt.
25 Ne timu subitan teruron, Nek pereigon, kiu povus veni de malbonuloj;
Du skal ikkje ottast for bråstøkk, eller uver som yver ugudlege kjem.
26 Ĉar la Eternulo estos via helpo, Kaj gardos vian piedon kontraŭ reto.
For Herren skal vera di tiltru, og han skal vara din fot frå snara.
27 Ne rifuzu bonon al la bezonantoj, Se via mano havas la forton por fari.
Haldt ei burte det gode frå deim som treng det, når det stend i di magt å gjeva det!
28 Kiam vi havas ĉe vi, ne diru al via proksimulo: Iru kaj revenu, kaj morgaŭ mi donos.
Seg ikkje til grannen din: «Gakk og kom att! Eg skal gjeva deg i morgon» - når du hev det no!
29 Ne pripensu malbonon kontraŭ via proksimulo, Kiam li kun konfido loĝas ĉe vi.
Tenk ikkje på vondt mot grannen din, når han bur trygt hjå deg!
30 Ne malpacu kun iu senkaŭze, Se li ne faris al vi malbonon.
Trætta ikkje med nokon utan grunn, når han ei hev gjort deg vondt!
31 Ne enviu rabemulon, Kaj elektu neniun el liaj vojoj;
Ovunda ikkje ein valdsmann, og vel ikkje nokon av alle hans vegar!
32 Ĉar la perversulojn la Eternulo abomenas, Kaj Sian intencon Li malkaŝas al la piuloj.
For den falske er ei gruv for Herren, men med ærlege hev han umgang.
33 Malbeno de la Eternulo estas en la domo de malbonulo, Kaj la loĝejon de piuloj Li benas.
Herrens forbanning er i huset hjå den gudlause, men heimen åt rettferdige velsignar han.
34 La mokantojn Li mokas, Kaj al la humiluloj Li donas favoron.
Gjeld det spottarar, so spottar han, men dei audmjuke gjev han nåde.
35 Honoron heredas saĝuloj; Sed malsaĝuloj forportas honton.
Vismenner erver æra, men dårer ber med seg skam til løn.
