Sentencoj 29
1 Se homo ofte admonita restos obstina, Li subite pereos sen ia helpo.
Defalarca azarlandığı halde dikbaşlılık eden, Ansızın yıkıma uğrayacak, çare yok.
2 Kiam altiĝas virtuloj, la popolo ĝojas; Sed kiam regas malvirtulo, la popolo ĝemas.
Doğru kişiler çoğalınca halk sevinir, Kötü kişi hükümdar olunca halk inler.
3 Homo, kiu amas saĝon, ĝojigas sian patron; Sed kiu komunikiĝas kun malĉastulinoj, tiu disperdas sian havon.
Bilgeliği seven babasını sevindirir, Fahişelerle dostluk eden malını yitirir.
4 Reĝo per justeco fortikigas la landon; Sed donacamanto ĝin ruinigas.
Adaletle yöneten kral ülkesini ayakta tutar, Rüşvet alansa çökertir.
5 Homo, kiu flatas al sia proksimulo, Metas reton antaŭ liaj piedoj.
Başkasını pohpohlayan kişi, Ona tuzak olur.
6 Per sia pekado malbona homo sin implikas; Sed virtulo triumfas kaj ĝojas.
Kötünün başkaldırısı kendine tuzak olur, Doğru kişiyse ezgi söyler ve sevinir.
7 Virtulo penas ekkoni la aferon de malriĉuloj; Sed malvirtulo ne povas kompreni.
Doğru kişi yoksulların hakkını verir, Kötü kişi hak hukuk nedir bilmez.
8 Homoj blasfemantaj indignigas urbon; Sed saĝuloj kvietigas koleron.
Alaycı kişiler kentleri bile karıştırır, Bilgelerse öfkeyi yatıştırır.
9 Se saĝa homo havas juĝan aferon kun homo malsaĝa, Tiam, ĉu li koleras, ĉu li ridas, li ne havas trankvilon.
Bilge kişiyle davası olan ahmak Kızar, alay eder ve rahat vermez.
10 Sangaviduloj malamas senkulpulon; Sed virtuloj zorgas pri lia vivo.
Kana susamışlar dürüst kişiden nefret eder, Doğrularsa onun canını korur.
11 Sian tutan koleron aperigas malsaĝulo; Sed saĝulo ĝin retenas.
Akılsız hep patlamaya hazırdır, Bilgeyse öfkesini dizginler.
12 Se reganto atentas mensogon, Tiam ĉiuj liaj servantoj estas malvirtuloj.
Hükümdar yalana kulak verirse, Bütün görevlileri de kötü olur.
13 Malriĉulo kaj procentegisto renkontiĝas; La Eternulo donas lumon al la okuloj de ambaŭ.
Zorbayla yoksulun ortak bir noktası var: İkisinin de gözünü açan RAB'dir.
14 Se reĝo juĝas juste malriĉulojn, Lia trono fortikiĝas por ĉiam.
Yoksulları adaletle yöneten kralın Tahtı hep güvenlikte olur.
15 Kano kaj instruo donas saĝon; Sed knabo, lasita al si mem, hontigas sian patrinon.
Değnekle terbiye bilgelik kazandırır, Kendi haline bırakılan çocuksa annesini utandırır.
16 Kiam altiĝas malvirtuloj, tiam multiĝas krimoj; Sed virtuloj vidos ilian falon.
Kötüler çoğalınca başkaldırı da çoğalır, Ama doğrular onların düşüşünü görecektir.
17 Punu vian filon, kaj li vin trankviligos, Kaj li donos ĝojon al via animo.
Oğlunu terbiye et, o da sana huzur verecek Ve gönlünü hoşnut edecektir.
18 Se ne ekzistas profetaj predikoj, tiam popolo fariĝas sovaĝa; Sed bone estas al tiu, kiu observas la leĝojn.
Tanrısal esinden yoksun olan halk Sınır tanımaz olur. Ne mutlu Kutsal Yasa'yı yerine getirene!
19 Per vortoj sklavo ne instruiĝas; Ĉar li komprenas, sed ne obeas.
Köle salt sözle terbiye edilemez, Çünkü anlasa da kulak asmaz.
20 Ĉu vi vidas homon, kiu tro rapidas kun siaj vortoj? Estas pli da espero por malsaĝulo ol por li.
Sözünü tartmadan konuşan birini tanıyor musun? Akılsızın durumu bile onunkinden daha umut vericidir.
21 Se oni de infaneco kutimigas sklavon al dorlotiĝado, Li poste fariĝas neregebla.
Çocukluğundan beri kölesini şımartan, Sonunda cezasını çeker.
22 Kolerema homo kaŭzas malpacojn, Kaj flamiĝema kaŭzas multajn pekojn.
Öfkeli kişi çekişme yaratır, Huysuz kişinin başkaldırısı eksik olmaz.
23 La fiereco de homo lin malaltigos; Sed humilulo atingos honoron.
Kibir insanı küçük düşürür, Alçakgönüllülükse onur kazandırır.
24 Kiu dividas kun ŝtelisto, tiu malamas sian animon; Li aŭdas la ĵuron kaj nenion diras.
Hırsızla ortak olanın düşmanı kendisidir, Mahkemede yemin etse de bildiğini söylemez.
25 Timo antaŭ homoj faligas en reton; Sed kiu fidas la Eternulon, tiu estas ŝirmita.
İnsandan korkmak tuzaktır, Ama RAB'be güvenen güvenlikte olur.
26 Multaj serĉas favoron de reganto; Sed la sorto de homo dependas de la Eternulo.
Hükümdarın gözüne girmek isteyen çoktur, Ama RAB'dir insana adalet sağlayan.
27 Maljusta homo estas abomenaĵo por virtuloj; Kaj kiu iras la ĝustan vojon, tiu estas abomenaĵo por malvirtulo.
Doğrular haksızlardan iğrenir, Kötüler de dürüst yaşayanlardan.
