Sentencoj 29
1 Se homo ofte admonita restos obstina, Li subite pereos sen ia helpo.
Tisti, ki je pogosto grajan, otrjuje svoj vrat; nenadoma bo uničen in to brez rešitve.
2 Kiam altiĝas virtuloj, la popolo ĝojas; Sed kiam regas malvirtulo, la popolo ĝemas.
Kadar so pravični na oblasti, se ljudstvo veseli, toda kadar zlobni rojevajo pravila, ljudstvo žaluje.
3 Homo, kiu amas saĝon, ĝojigas sian patron; Sed kiu komunikiĝas kun malĉastulinoj, tiu disperdas sian havon.
Kdorkoli ljubi modrost, razveseljuje svojega očeta, toda kdor se zadržuje s pocestnicami, zapravlja svoje imetje.
4 Reĝo per justeco fortikigas la landon; Sed donacamanto ĝin ruinigas.
Kralj s sodbo vzpostavlja deželo, toda kdor sprejema darila, jo prevrača.
5 Homo, kiu flatas al sia proksimulo, Metas reton antaŭ liaj piedoj.
Človek, ki laska svojemu bližnjemu, razpenja mrežo za njegova stopala.
6 Per sia pekado malbona homo sin implikas; Sed virtulo triumfas kaj ĝojas.
V prestopku hudobneža je zanka, toda pravični prepeva in se veseli.
7 Virtulo penas ekkoni la aferon de malriĉuloj; Sed malvirtulo ne povas kompreni.
Pravični preudarja stvar ubogega, toda zlobni se na to ne ozira.
8 Homoj blasfemantaj indignigas urbon; Sed saĝuloj kvietigas koleron.
Posmehljivci mesto privedejo v zanko, toda modri možje odvrnejo bes.
9 Se saĝa homo havas juĝan aferon kun homo malsaĝa, Tiam, ĉu li koleras, ĉu li ridas, li ne havas trankvilon.
Če se moder človek prička z nespametnim človekom, bodisi besni ali se smeje, tam ni počitka.
10 Sangaviduloj malamas senkulpulon; Sed virtuloj zorgas pri lia vivo.
Krvoločnež sovraži poštenega, toda pravični išče njegovo dušo.
11 Sian tutan koleron aperigas malsaĝulo; Sed saĝulo ĝin retenas.
Bedak izreka vse svoje mišljenje, toda moder človek ga zadrži za pozneje.
12 Se reganto atentas mensogon, Tiam ĉiuj liaj servantoj estas malvirtuloj.
Če vladar prisluhne lažem, so vsi njegovi služabniki zlobni.
13 Malriĉulo kaj procentegisto renkontiĝas; La Eternulo donas lumon al la okuloj de ambaŭ.
Ubog in varljiv človek se skupaj srečata; Gospod razsvetljuje oči obeh.
14 Se reĝo juĝas juste malriĉulojn, Lia trono fortikiĝas por ĉiam.
Kralju, ki zvesto sodi ubogega, bo njegov prestol utrjen na veke.
15 Kano kaj instruo donas saĝon; Sed knabo, lasita al si mem, hontigas sian patrinon.
Palica in opomin dajeta modrost, toda otrok, prepuščen samemu sebi, svoji materi prinaša sramoto.
16 Kiam altiĝas malvirtuloj, tiam multiĝas krimoj; Sed virtuloj vidos ilian falon.
Kadar so zlobni pomnoženi, narašča prestopek, toda pravični bodo videli njihov padec.
17 Punu vian filon, kaj li vin trankviligos, Kaj li donos ĝojon al via animo.
Grajaj svojega sina in dal ti bo počitek; da, tvoji duši bo dal veselje.
18 Se ne ekzistas profetaj predikoj, tiam popolo fariĝas sovaĝa; Sed bone estas al tiu, kiu observas la leĝojn.
Kjer ni videnja ljudstvo propada, toda kdor se drži postave, je srečen.
19 Per vortoj sklavo ne instruiĝas; Ĉar li komprenas, sed ne obeas.
Služabnik ne bo grajan z besedami; kajti čeprav razume, ne bo odgovoril.
20 Ĉu vi vidas homon, kiu tro rapidas kun siaj vortoj? Estas pli da espero por malsaĝulo ol por li.
Vidiš človeka, ki je nagel v svojih besedah? Več upanja je za bedaka kakor zanj.
21 Se oni de infaneco kutimigas sklavon al dorlotiĝado, Li poste fariĝas neregebla.
Kdor svojega služabnika od otroških let prefinjeno vzgaja, mu bo končno postal njegov sin.
22 Kolerema homo kaŭzas malpacojn, Kaj flamiĝema kaŭzas multajn pekojn.
Jezen človek razvnema prepir, besen človek pa je obilen v prestopku.
23 La fiereco de homo lin malaltigos; Sed humilulo atingos honoron.
Človekov ponos ga bo ponižal, toda spoštovanje bo podpiralo ponižnega v duhu.
24 Kiu dividas kun ŝtelisto, tiu malamas sian animon; Li aŭdas la ĵuron kaj nenion diras.
Kdorkoli je družabnik s tatom, sovraži svojo lastno dušo; sliši preklinjanje, pa tega ne razkriva.
25 Timo antaŭ homoj faligas en reton; Sed kiu fidas la Eternulon, tiu estas ŝirmita.
Strah pred človekom prinaša zanko, toda kdorkoli svoje trdno upanje polaga v Gospoda, bo varen.
26 Multaj serĉas favoron de reganto; Sed la sorto de homo dependas de la Eternulo.
Mnogi iščejo vladarjevo naklonjenost, toda sodba vsakega človeka prihaja od Gospoda.
27 Maljusta homo estas abomenaĵo por virtuloj; Kaj kiu iras la ĝustan vojon, tiu estas abomenaĵo por malvirtulo.
Nepravičen človek je ogabnost pravičnemu in kdor je na svoji poti pošten, je ogabnost zlobnemu.
