Sentencoj 29
1 Se homo ofte admonita restos obstina, Li subite pereos sen ia helpo.
Ein mann som etter mykje refsing endå er ein stivnakke, vil brått verta broten ulækjeleg sund.
2 Kiam altiĝas virtuloj, la popolo ĝojas; Sed kiam regas malvirtulo, la popolo ĝemas.
Når rettferdige aukar i tal, då gled seg folket, men når gudlaus mann kjem til styre, sukkar folket.
3 Homo, kiu amas saĝon, ĝojigas sian patron; Sed kiu komunikiĝas kun malĉastulinoj, tiu disperdas sian havon.
Den som elskar visdom, gled sin far, men den som gjeng i lag med skjøkjor, øyder eiga si.
4 Reĝo per justeco fortikigas la landon; Sed donacamanto ĝin ruinigas.
Ein konge held landet sitt uppe med rett, men ein skattekrevjar legg det i øyde.
5 Homo, kiu flatas al sia proksimulo, Metas reton antaŭ liaj piedoj.
Ein mann som smeikjer for næsten sin, breider ut eit net for føterne hans.
6 Per sia pekado malbona homo sin implikas; Sed virtulo triumfas kaj ĝojas.
Ein vond manns misgjerd er snara for honom, men rettferdig mann fegnast og gled seg.
7 Virtulo penas ekkoni la aferon de malriĉuloj; Sed malvirtulo ne povas kompreni.
Den rettferdige syter for stakarens sak, den gudlause hev ikkje greida på noko.
8 Homoj blasfemantaj indignigas urbon; Sed saĝuloj kvietigas koleron.
Spottarar øser upp ein by, men vismenner stiller vreiden.
9 Se saĝa homo havas juĝan aferon kun homo malsaĝa, Tiam, ĉu li koleras, ĉu li ridas, li ne havas trankvilon.
Når vismann fører sak mot dåren, vert dåren sinna og lær, og kann’kje vera still.
10 Sangaviduloj malamas senkulpulon; Sed virtuloj zorgas pri lia vivo.
Dei blodfuse hatar ein skuldlaus mann, og stend dei ærlege etter livet.
11 Sian tutan koleron aperigas malsaĝulo; Sed saĝulo ĝin retenas.
Alt sitt sinne slepper dåren ut, men vismannen døyver det til slutt.
12 Se reganto atentas mensogon, Tiam ĉiuj liaj servantoj estas malvirtuloj.
Agtar ein hovding på lygneord, er alle hans tenarar nidingar.
13 Malriĉulo kaj procentegisto renkontiĝas; La Eternulo donas lumon al la okuloj de ambaŭ.
Fatigmann og valdsmann råkast, Herren gjev deim båe augneljos.
14 Se reĝo juĝas juste malriĉulojn, Lia trono fortikiĝas por ĉiam.
Ein konge som dømer småfolk rett, hans kongsstol stend æveleg fast.
15 Kano kaj instruo donas saĝon; Sed knabo, lasita al si mem, hontigas sian patrinon.
Ris og age gjev visdom, men ein agelaus gut fører skam yver mor si.
16 Kiam altiĝas malvirtuloj, tiam multiĝas krimoj; Sed virtuloj vidos ilian falon.
Når dei gudlause aukar, so aukar syndi, men dei rettferdige skal sjå med lyst på deira fall.
17 Punu vian filon, kaj li vin trankviligos, Kaj li donos ĝojon al via animo.
Aga son din, so vil han vera deg til hugnad og gjeva lostemat til sjæli di.
18 Se ne ekzistas profetaj predikoj, tiam popolo fariĝas sovaĝa; Sed bone estas al tiu, kiu observas la leĝojn.
Utan profetsyn vert folket vilt, men sæl er den som held lovi.
19 Per vortoj sklavo ne instruiĝas; Ĉar li komprenas, sed ne obeas.
Med ord let trælen seg ikkje tukta, for han skynar deim vel, men bryr seg’kje um deim.
20 Ĉu vi vidas homon, kiu tro rapidas kun siaj vortoj? Estas pli da espero por malsaĝulo ol por li.
Ser du ein mann som er snar til å tala, dåren gjev større von enn han.
21 Se oni de infaneco kutimigas sklavon al dorlotiĝado, Li poste fariĝas neregebla.
Kjæler du trælen upp frå hans ungdom, vil han vanvyrda deg til slutt.
22 Kolerema homo kaŭzas malpacojn, Kaj flamiĝema kaŭzas multajn pekojn.
Sinna mann valdar trætta, og brålyndt mann gjer mang ei misgjerd.
23 La fiereco de homo lin malaltigos; Sed humilulo atingos honoron.
Mannsens ovmod fører til fall, men den audmjuke vinn seg æra.
24 Kiu dividas kun ŝtelisto, tiu malamas sian animon; Li aŭdas la ĵuron kaj nenion diras.
Den som helar med tjuven, hatar sitt liv, han høyrer dei tek han i eid, men gjev ingi vitring.
25 Timo antaŭ homoj faligas en reton; Sed kiu fidas la Eternulon, tiu estas ŝirmita.
Manne-rædsla legg snaror, men den som lit på Herren, vert berga.
26 Multaj serĉas favoron de reganto; Sed la sorto de homo dependas de la Eternulo.
Mange vil te seg fram for ein styrar, men frå Herren fær kvar mann sin rett.
27 Maljusta homo estas abomenaĵo por virtuloj; Kaj kiu iras la ĝustan vojon, tiu estas abomenaĵo por malvirtulo.
Ein styggedom for rettferdige er ein urettferdig mann, og ein styggedom for den gudlause er den som fer ærleg fram.
