< Sentencoj 29 >
1 Se homo ofte admonita restos obstina, Li subite pereos sen ia helpo.
Viro qui corripientem dura cervice contemnit, repentinus ei superveniet interitus, et eum sanitas non sequetur.
2 Kiam altiĝas virtuloj, la popolo ĝojas; Sed kiam regas malvirtulo, la popolo ĝemas.
In multiplicatione justorum lætabitur vulgus; cum impii sumpserint principatum, gemet populus.
3 Homo, kiu amas saĝon, ĝojigas sian patron; Sed kiu komunikiĝas kun malĉastulinoj, tiu disperdas sian havon.
Vir qui amat sapientiam lætificat patrem suum; qui autem nutrit scorta perdet substantiam.
4 Reĝo per justeco fortikigas la landon; Sed donacamanto ĝin ruinigas.
Rex justus erigit terram; vir avarus destruet eam.
5 Homo, kiu flatas al sia proksimulo, Metas reton antaŭ liaj piedoj.
Homo qui blandis fictisque sermonibus loquitur amico suo rete expandit gressibus ejus.
6 Per sia pekado malbona homo sin implikas; Sed virtulo triumfas kaj ĝojas.
Peccantem virum iniquum involvet laqueus, et justus laudabit atque gaudebit.
7 Virtulo penas ekkoni la aferon de malriĉuloj; Sed malvirtulo ne povas kompreni.
Novit justus causam pauperum; impius ignorat scientiam.
8 Homoj blasfemantaj indignigas urbon; Sed saĝuloj kvietigas koleron.
Homines pestilentes dissipant civitatem; sapientes vero avertunt furorem.
9 Se saĝa homo havas juĝan aferon kun homo malsaĝa, Tiam, ĉu li koleras, ĉu li ridas, li ne havas trankvilon.
Vir sapiens si cum stulto contenderit, sive irascatur, sive rideat, non inveniet requiem.
10 Sangaviduloj malamas senkulpulon; Sed virtuloj zorgas pri lia vivo.
Viri sanguinum oderunt simplicem; justi autem quærunt animam ejus.
11 Sian tutan koleron aperigas malsaĝulo; Sed saĝulo ĝin retenas.
Totum spiritum suum profert stultus; sapiens differt, et reservat in posterum.
12 Se reganto atentas mensogon, Tiam ĉiuj liaj servantoj estas malvirtuloj.
Princeps qui libenter audit verba mendacii, omnes ministros habet impios.
13 Malriĉulo kaj procentegisto renkontiĝas; La Eternulo donas lumon al la okuloj de ambaŭ.
Pauper et creditor obviaverunt sibi: utriusque illuminator est Dominus.
14 Se reĝo juĝas juste malriĉulojn, Lia trono fortikiĝas por ĉiam.
Rex qui judicat in veritate pauperes, thronus ejus in æternum firmabitur.
15 Kano kaj instruo donas saĝon; Sed knabo, lasita al si mem, hontigas sian patrinon.
Virga atque correptio tribuit sapientiam; puer autem qui dimittitur voluntati suæ confundit matrem suam.
16 Kiam altiĝas malvirtuloj, tiam multiĝas krimoj; Sed virtuloj vidos ilian falon.
In multiplicatione impiorum multiplicabuntur scelera, et justi ruinas eorum videbunt.
17 Punu vian filon, kaj li vin trankviligos, Kaj li donos ĝojon al via animo.
Erudi filium tuum, et refrigerabit te, et dabit delicias animæ tuæ.
18 Se ne ekzistas profetaj predikoj, tiam popolo fariĝas sovaĝa; Sed bone estas al tiu, kiu observas la leĝojn.
Cum prophetia defecerit, dissipabitur populus; qui vero custodit legem beatus est.
19 Per vortoj sklavo ne instruiĝas; Ĉar li komprenas, sed ne obeas.
Servus verbis non potest erudiri, quia quod dicis intelligit, et respondere contemnit.
20 Ĉu vi vidas homon, kiu tro rapidas kun siaj vortoj? Estas pli da espero por malsaĝulo ol por li.
Vidisti hominem velocem ad loquendum? stultitia magis speranda est quam illius correptio.
21 Se oni de infaneco kutimigas sklavon al dorlotiĝado, Li poste fariĝas neregebla.
Qui delicate a pueritia nutrit servum suum postea sentiet eum contumacem.
22 Kolerema homo kaŭzas malpacojn, Kaj flamiĝema kaŭzas multajn pekojn.
Vir iracundus provocat rixas, et qui ad indignandum facilis est erit ad peccandum proclivior.
23 La fiereco de homo lin malaltigos; Sed humilulo atingos honoron.
Superbum sequitur humilitas, et humilem spiritu suscipiet gloria.
24 Kiu dividas kun ŝtelisto, tiu malamas sian animon; Li aŭdas la ĵuron kaj nenion diras.
Qui cum fure participat odit animam suam; adjurantem audit, et non indicat.
25 Timo antaŭ homoj faligas en reton; Sed kiu fidas la Eternulon, tiu estas ŝirmita.
Qui timet hominem cito corruet; qui sperat in Domino sublevabitur.
26 Multaj serĉas favoron de reganto; Sed la sorto de homo dependas de la Eternulo.
Multi requirunt faciem principis, et judicium a Domino egreditur singulorum.
27 Maljusta homo estas abomenaĵo por virtuloj; Kaj kiu iras la ĝustan vojon, tiu estas abomenaĵo por malvirtulo.
Abominantur justi virum impium, et abominantur impii eos qui in recta sunt via. Verbum custodiens filius extra perditionem erit.