Sentencoj 29
1 Se homo ofte admonita restos obstina, Li subite pereos sen ia helpo.
자주 책망을 받으면서도 목이 곧은 사람은 갑자기 패망을 당하고 피하지 못하리라
2 Kiam altiĝas virtuloj, la popolo ĝojas; Sed kiam regas malvirtulo, la popolo ĝemas.
의인이 많아지면 백성이 즐거워하고 악인이 권세를 잡으면 백성이 탄식하느니라
3 Homo, kiu amas saĝon, ĝojigas sian patron; Sed kiu komunikiĝas kun malĉastulinoj, tiu disperdas sian havon.
지혜를 사모하는 자는 아비를 즐겁게 하여도 창기를 사귀는 자는 재물을 없이 하느니라
4 Reĝo per justeco fortikigas la landon; Sed donacamanto ĝin ruinigas.
왕은 공의로 나라를 견고케 하나 뇌물을 억지로 내게 하는 자는 나라를 멸망시키느니라
5 Homo, kiu flatas al sia proksimulo, Metas reton antaŭ liaj piedoj.
이웃에게 아첨하는 것은 그의 발 앞에 그물을 치는 것이니라
6 Per sia pekado malbona homo sin implikas; Sed virtulo triumfas kaj ĝojas.
악인의 범죄하는 것은 스스로 올무가 되게 하는 것이나 의인은 노래하고 기뻐하느니라
7 Virtulo penas ekkoni la aferon de malriĉuloj; Sed malvirtulo ne povas kompreni.
의인은 가난한 자의 사정을 알아 주나 악인은 알아 줄 지식이 없느니라
8 Homoj blasfemantaj indignigas urbon; Sed saĝuloj kvietigas koleron.
모만한 자는 성읍을 요란케 하여도 슬기로운 자는 노를 그치게 하느니라
9 Se saĝa homo havas juĝan aferon kun homo malsaĝa, Tiam, ĉu li koleras, ĉu li ridas, li ne havas trankvilon.
지혜로운 자와 미련한 자가 다투면 지혜로운 자가 노하든지 웃든지 그 다툼이 그침이 없느니라
10 Sangaviduloj malamas senkulpulon; Sed virtuloj zorgas pri lia vivo.
피 흘리기를 좋아하는 자는 온전한 자를 미워하고 정직한 자의 생명을 찾느니라
11 Sian tutan koleron aperigas malsaĝulo; Sed saĝulo ĝin retenas.
어리석은 자는 그 노를 다 드러내어도 지혜로운 자는 그 노를 억제하느니라
12 Se reganto atentas mensogon, Tiam ĉiuj liaj servantoj estas malvirtuloj.
관원이 거짓말을 신청하면 그 하인은 다 악하니라
13 Malriĉulo kaj procentegisto renkontiĝas; La Eternulo donas lumon al la okuloj de ambaŭ.
가난한 자와 포학한 자가 섞여 살거니와 여호와께서는 그들의 눈에 빛을 주시느니라
14 Se reĝo juĝas juste malriĉulojn, Lia trono fortikiĝas por ĉiam.
왕이 가난한 자를 성실히 신원하면 그 위가 영원히 견고하리라
15 Kano kaj instruo donas saĝon; Sed knabo, lasita al si mem, hontigas sian patrinon.
채찍과 꾸지람이 지혜를 주거늘 임의로 하게 버려두면 그 자식은 어미를 욕되게 하느니라
16 Kiam altiĝas malvirtuloj, tiam multiĝas krimoj; Sed virtuloj vidos ilian falon.
악인이 많아지면 죄도 많아지나니 의인은 그들의 망함을 보리라
17 Punu vian filon, kaj li vin trankviligos, Kaj li donos ĝojon al via animo.
네 자식을 징계하라 그리하면 그가 너를 평안하게 하겠고 또 네 마음에 기쁨을 주리라
18 Se ne ekzistas profetaj predikoj, tiam popolo fariĝas sovaĝa; Sed bone estas al tiu, kiu observas la leĝojn.
묵시가 없으면 백성이 방자히 행하거니와 율법을 지키는 자는 복이 있느니라
19 Per vortoj sklavo ne instruiĝas; Ĉar li komprenas, sed ne obeas.
종은 말로만 하면 고치지 아니하나니 이는 그가 알고도 청종치 아니함이니라
20 Ĉu vi vidas homon, kiu tro rapidas kun siaj vortoj? Estas pli da espero por malsaĝulo ol por li.
네가 언어에 조급한 사람을 보느냐 그보다 미련한 자에게 오히려 바랄 것이 있느니라
21 Se oni de infaneco kutimigas sklavon al dorlotiĝado, Li poste fariĝas neregebla.
종을 어렸을 때부터 곱게 양육하면 그가 나중에는 자식인체 하리라
22 Kolerema homo kaŭzas malpacojn, Kaj flamiĝema kaŭzas multajn pekojn.
노하는 자는 다툼을 일으키고 분하여 하는 자는 범죄함이 많으니라
23 La fiereco de homo lin malaltigos; Sed humilulo atingos honoron.
사람이 교만하면 낮아지게 되겠고 마음이 겸손하면 영예를 얻으리라
24 Kiu dividas kun ŝtelisto, tiu malamas sian animon; Li aŭdas la ĵuron kaj nenion diras.
도적과 짝하는 자는 자기의 영혼을 미워하는 자라 그는 맹세함을 들어도 직고하지 아니하느니라
25 Timo antaŭ homoj faligas en reton; Sed kiu fidas la Eternulon, tiu estas ŝirmita.
사람을 두려워하면 올무에 걸리게 되거니와 여호와를 의지하는 자는 안전하리라
26 Multaj serĉas favoron de reganto; Sed la sorto de homo dependas de la Eternulo.
주권자에게 은혜를 구하는 자가 많으나 사람의 일의 작정은 여호와께로 말미암느니라
27 Maljusta homo estas abomenaĵo por virtuloj; Kaj kiu iras la ĝustan vojon, tiu estas abomenaĵo por malvirtulo.
불의한 자는 의인에게 미움을 받고 정직한 자는 악인에게 미움을 받느니라
