Sentencoj 29
1 Se homo ofte admonita restos obstina, Li subite pereos sen ia helpo.
Den Mand, som forhærder sin Nakke, vil tidt blive straffet; hastelig skal han sønderknuses, og der skal ingen Lægedom være.
2 Kiam altiĝas virtuloj, la popolo ĝojas; Sed kiam regas malvirtulo, la popolo ĝemas.
Naar der bliver mange retfærdige, skal Folket glædes; men naar en ugudelig hersker, skal Folket sukke.
3 Homo, kiu amas saĝon, ĝojigas sian patron; Sed kiu komunikiĝas kun malĉastulinoj, tiu disperdas sian havon.
En Mand, som elsker Visdom, glæder sin Fader; men hvo, som omgaas med Skøger, vil øde sit Gods.
4 Reĝo per justeco fortikigas la landon; Sed donacamanto ĝin ruinigas.
En Konge befæster Landet ved Ret; men en Mand, som tager Gaver, nedbryder det.
5 Homo, kiu flatas al sia proksimulo, Metas reton antaŭ liaj piedoj.
En Mand, som smigrer for sin Næste, udbreder et Garn for hans Fødder.
6 Per sia pekado malbona homo sin implikas; Sed virtulo triumfas kaj ĝojas.
Den onde Mands Overtrædelse er ham en Snare; men den retfærdige kan fryde og glæde sig.
7 Virtulo penas ekkoni la aferon de malriĉuloj; Sed malvirtulo ne povas kompreni.
En retfærdig kender de ringes Sag; den ugudelige forstaar sig ikke paa Kundskab.
8 Homoj blasfemantaj indignigas urbon; Sed saĝuloj kvietigas koleron.
Mænd, som ere Spottere, ophidse en Stad; men de vise stille Vreden.
9 Se saĝa homo havas juĝan aferon kun homo malsaĝa, Tiam, ĉu li koleras, ĉu li ridas, li ne havas trankvilon.
Naar en viis Mand gaar i Rette med en taabelig Mand, bliver denne vred og ler, og der bliver ingen Ro.
10 Sangaviduloj malamas senkulpulon; Sed virtuloj zorgas pri lia vivo.
Blodgerrige Mænd hade den retsindige; men de oprigtige drage Omhu for hans Liv.
11 Sian tutan koleron aperigas malsaĝulo; Sed saĝulo ĝin retenas.
En Daare udlader al sin Hidsighed, men en viis skal omsider stille den.
12 Se reganto atentas mensogon, Tiam ĉiuj liaj servantoj estas malvirtuloj.
Naar en Hersker agter paa Løgnens Ord, blive alle hans Tjenere ugudelige.
13 Malriĉulo kaj procentegisto renkontiĝas; La Eternulo donas lumon al la okuloj de ambaŭ.
En fattig og en Undertrykker mødes; Herren giver begges Øjne Lys.
14 Se reĝo juĝas juste malriĉulojn, Lia trono fortikiĝas por ĉiam.
En Konge, som dømmer de ringe efter Sandhed, hans Trone skal stadfæstes evindelig.
15 Kano kaj instruo donas saĝon; Sed knabo, lasita al si mem, hontigas sian patrinon.
Ris og Revselse give Visdom; men en Dreng, som overlades til sig selv, beskæmmer sin Moder.
16 Kiam altiĝas malvirtuloj, tiam multiĝas krimoj; Sed virtuloj vidos ilian falon.
Naar der bliver mange ugudelige, bliver der megen Overtrædelse; men de retfærdige skulle se paa deres Fald.
17 Punu vian filon, kaj li vin trankviligos, Kaj li donos ĝojon al via animo.
Tugt din Søn, saa skal han skaffe dig Ro og bringe din Sjæl Glæder.
18 Se ne ekzistas profetaj predikoj, tiam popolo fariĝas sovaĝa; Sed bone estas al tiu, kiu observas la leĝojn.
Naar der ikke er profetiske Syner, bliver et Folk tøjlesløst; men den, som bevarer Loven, han er lyksalig.
19 Per vortoj sklavo ne instruiĝas; Ĉar li komprenas, sed ne obeas.
Med Ord tugtes ikke en Træl; thi han mærker det nok og svarer ikke.
20 Ĉu vi vidas homon, kiu tro rapidas kun siaj vortoj? Estas pli da espero por malsaĝulo ol por li.
Ser du, at en Mand er hastig i sine Ord, da er der mere Forhaabning om en Daare end om ham.
21 Se oni de infaneco kutimigas sklavon al dorlotiĝado, Li poste fariĝas neregebla.
Forkæler en sin Træl fra hans Ungdom af, da vil han til sidst være en Søn.
22 Kolerema homo kaŭzas malpacojn, Kaj flamiĝema kaŭzas multajn pekojn.
En vredagtig Mand opvækker Trætte, og en hidsig Mand begaar megen Overtrædelse.
23 La fiereco de homo lin malaltigos; Sed humilulo atingos honoron.
Menneskets Hovmod nedtrykker ham; men den ydmyge vinder Ære.
24 Kiu dividas kun ŝtelisto, tiu malamas sian animon; Li aŭdas la ĵuron kaj nenion diras.
Hvo som deler med en Tyv, hader sin Sjæl; han hører Besværgelsen og giver det ikke til Kende.
25 Timo antaŭ homoj faligas en reton; Sed kiu fidas la Eternulon, tiu estas ŝirmita.
At forfærdes for et Menneske fører i Snare; men den, som forlader sig paa Herren, bliver beskærmet.
26 Multaj serĉas favoron de reganto; Sed la sorto de homo dependas de la Eternulo.
Mange søge en Herskers Ansigt; men fra Herren er en Mands Ret.
27 Maljusta homo estas abomenaĵo por virtuloj; Kaj kiu iras la ĝustan vojon, tiu estas abomenaĵo por malvirtulo.
En uretfærdig Mand er de retfærdige en Vederstyggelighed; og den, hvis Vej er ligefrem, er den ugudelige en Vederstyggelighed.
