< Sentencoj 26 >

1 Kiel neĝo en somero, kaj kiel pluvo en tempo de rikolto, Tiel ne konvenas honoro por malsaĝulo.
Quomodo nix in æstate, et pluviæ in messe, sic indecens est stulto gloria.
2 Kiel birdo forleviĝas, kiel hirundo forflugas, Tiel senkaŭza malbeno ne efektiviĝas.
Sicut avis ad alia transvolans, et passer quolibet vadens, sic maledictum frustra prolatum in quempiam superveniet.
3 Vipo estas por ĉevalo, brido por azeno, Kaj bastono por la dorso de malsaĝuloj.
Flagellum equo, et camus asino, et virga in dorso imprudentium.
4 Ne respondu al malsaĝulo laŭ lia malsaĝeco, Por ke vi mem ne fariĝu egala al li.
Ne respondeas stulto juxta stultitiam suam, ne efficiaris ei similis.
5 Respondu al malsaĝulo laŭ lia malsaĝeco, Por ke li ne estu saĝulo en siaj propraj okuloj.
Responde stulto juxta stultitiam suam, ne sibi sapiens esse videatur.
6 Kiu komisias aferon al malsaĝulo, Tiu tranĉas al si la piedojn kaj sin suferigas.
Claudus pedibus, et iniquitatem bibens, qui mittit verba per nuntium stultum.
7 Kiel la kruroj de lamulo pendas peze, Tiel estas sentenco en la buŝo de malsaĝuloj.
Quomodo pulchras frustra habet claudus tibias, sic indecens est in ore stultorum parabola.
8 Kiel iu, kiu alligas ŝtonon al ĵetilo, Tiel estas tiu, kiu faras honoron al malsaĝulo.
Sicut qui mittit lapidem in acervum Mercurii, ita qui tribuit insipienti honorem.
9 Kiel dorna kano en la mano de ebriulo, Tiel estas sentenco en la buŝo de malsaĝuloj.
Quomodo si spina nascatur in manu temulenti, sic parabola in ore stultorum.
10 Kompetentulo ĉion bone faras; Sed kiu dungas pasantojn, tiu dungas malsaĝulojn.
Judicium determinat causas, et qui imponit stulto silentium iras mitigat.
11 Kiel hundo revenas al sia vomitaĵo, Tiel malsaĝulo ripetas sian malsaĝaĵon.
Sicut canis qui revertitur ad vomitum suum, sic imprudens qui iterat stultitiam suam.
12 Ĉu vi vidas homon, kiu estas saĝa en siaj okuloj? Estas pli da espero por malsaĝulo ol por li.
Vidisti hominem sapientem sibi videri? magis illo spem habebit insipiens.
13 Maldiligentulo diras: Leono estas sur la vojo, Leono estas sur la stratoj.
Dicit piger: Leo est in via, et leæna in itineribus.
14 Pordo turniĝas sur sia hoko, Kaj maldiligentulo sur sia lito.
Sicut ostium vertitur in cardine suo, ita piger in lectulo suo.
15 Maldiligentulo ŝovas sian manon en la poton, Kaj ne volas venigi ĝin al sia buŝo.
Abscondit piger manum sub ascella sua, et laborat si ad os suum eam converterit.
16 Maldiligentulo estas en siaj okuloj pli saĝa, Ol sep veraj saĝuloj.
Sapientior sibi piger videtur septem viris loquentibus sententias.
17 Pasanto, kiu sin miksas en malpropran disputon, Estas kiel iu, kiu kaptas hundon je la oreloj.
Sicut qui apprehendit auribus canem, sic qui transit impatiens et commiscetur rixæ alterius.
18 Kiel frenezulo, kiu ĵetas fajron, Sagojn, kaj morton,
Sicut noxius est qui mittit sagittas et lanceas in mortem,
19 Tiel estas homo, kiu trompas sian proksimulon, Kaj diras: Mi ja ŝercas.
ita vir fraudulenter nocet amico suo, et cum fuerit deprehensus dicit: Ludens feci.
20 Kie ne estas ligno, estingiĝas la fajro; Kaj se ne estas kalumnianto, ĉesiĝas malpaco.
Cum defecerint ligna extinguetur ignis, et susurrone subtracto, jurgia conquiescent.
21 Karbo servas por ardaĵo, ligno por fajro, Kaj homo malpacema por provoki malpacon.
Sicut carbones ad prunas, et ligna ad ignem, sic homo iracundus suscitat rixas.
22 La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaĵoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.
Verba susurronis quasi simplicia, et ipsa perveniunt ad intima ventris.
23 Varmegaj lipoj kun malica koro Estas nepurigita arĝento, kiu kovras argilaĵon.
Quomodo si argento sordido ornare velis vas fictile, sic labia tumentia cum pessimo corde sociata.
24 Malamanto havas maskitajn parolojn, Kaj en sia koro li preparas malicon.
Labiis suis intelligitur inimicus, cum in corde tractaverit dolos.
25 Kiam li ĉarmigas sian voĉon, ne kredu al li; Ĉar sep abomenaĵoj estas en lia koro.
Quando submiserit vocem suam, ne credideris ei, quoniam septem nequitiæ sunt in corde illius.
26 Kiu trompe kaŝas malamon, Tiu aperigos sian malbonecon en popola kunveno.
Qui operit odium fraudulenter, revelabitur malitia ejus in consilio.
27 Kiu fosas foson, tiu falos en ĝin; Kaj kiu rulas ŝtonon, al tiu ĝi revenos.
Qui fodit foveam incidet in eam, et qui volvit lapidem revertetur ad eum.
28 Mensogema lango malamas tiujn, kiujn ĝi dispremis; Kaj hipokrita buŝo kaŭzas pereon.
Lingua fallax non amat veritatem, et os lubricum operatur ruinas.

< Sentencoj 26 >