Sentencoj 26
1 Kiel neĝo en somero, kaj kiel pluvo en tempo de rikolto, Tiel ne konvenas honoro por malsaĝulo.
Come la neve non conviene all’estate, né la pioggia al tempo della mèsse, così non conviene la gloria allo stolto.
2 Kiel birdo forleviĝas, kiel hirundo forflugas, Tiel senkaŭza malbeno ne efektiviĝas.
Come il passero vaga qua e là e la rondine vola, così la maledizione senza motivo, non raggiunge l’effetto.
3 Vipo estas por ĉevalo, brido por azeno, Kaj bastono por la dorso de malsaĝuloj.
La frusta per il cavallo, la briglia per l’asino, e il bastone per il dosso degli stolti.
4 Ne respondu al malsaĝulo laŭ lia malsaĝeco, Por ke vi mem ne fariĝu egala al li.
Non rispondere allo stolto secondo la sua follia, che tu non gli abbia a somigliare.
5 Respondu al malsaĝulo laŭ lia malsaĝeco, Por ke li ne estu saĝulo en siaj propraj okuloj.
Rispondi allo stolto secondo la sua follia, perché non abbia a credersi savio.
6 Kiu komisias aferon al malsaĝulo, Tiu tranĉas al si la piedojn kaj sin suferigas.
Chi affida messaggi a uno stolto si taglia i piedi e s’abbevera di pene.
7 Kiel la kruroj de lamulo pendas peze, Tiel estas sentenco en la buŝo de malsaĝuloj.
Come le gambe dello zoppo son senza forza, così è una massima in bocca degli stolti.
8 Kiel iu, kiu alligas ŝtonon al ĵetilo, Tiel estas tiu, kiu faras honoron al malsaĝulo.
Chi onora uno stolto fa come chi getta una gemma in un mucchio di sassi.
9 Kiel dorna kano en la mano de ebriulo, Tiel estas sentenco en la buŝo de malsaĝuloj.
Una massima in bocca agli stolti è come un ramo spinoso in mano a un ubriaco.
10 Kompetentulo ĉion bone faras; Sed kiu dungas pasantojn, tiu dungas malsaĝulojn.
Chi impiega lo stolto e il primo che capita, è come un arciere che ferisce tutti.
11 Kiel hundo revenas al sia vomitaĵo, Tiel malsaĝulo ripetas sian malsaĝaĵon.
Lo stolto che ricade nella sua follia, è come il cane che torna al suo vomito.
12 Ĉu vi vidas homon, kiu estas saĝa en siaj okuloj? Estas pli da espero por malsaĝulo ol por li.
Hai tu visto un uomo che si crede savio? C’è più da sperare da uno stolto che da lui.
13 Maldiligentulo diras: Leono estas sur la vojo, Leono estas sur la stratoj.
Il pigro dice: “C’è un leone nella strada, c’è un leone per le vie!”
14 Pordo turniĝas sur sia hoko, Kaj maldiligentulo sur sia lito.
Come la porta si volge sui cardini così il pigro sul suo letto.
15 Maldiligentulo ŝovas sian manon en la poton, Kaj ne volas venigi ĝin al sia buŝo.
Il pigro tuffa la mano nel piatto; gli par fatica riportarla alla bocca.
16 Maldiligentulo estas en siaj okuloj pli saĝa, Ol sep veraj saĝuloj.
Il pigro si crede più savio di sette uomini che dànno risposte sensate.
17 Pasanto, kiu sin miksas en malpropran disputon, Estas kiel iu, kiu kaptas hundon je la oreloj.
Il passante che si riscalda per una contesa che non lo concerne, è come chi afferra un cane per le orecchie.
18 Kiel frenezulo, kiu ĵetas fajron, Sagojn, kaj morton,
Come un pazzo che avventa tizzoni, frecce e morte,
19 Tiel estas homo, kiu trompas sian proksimulon, Kaj diras: Mi ja ŝercas.
così è colui che inganna il prossimo, e dice: “Ho fatto per ridere!”
20 Kie ne estas ligno, estingiĝas la fajro; Kaj se ne estas kalumnianto, ĉesiĝas malpaco.
Quando mancan le legna, il fuoco si spegne; e quando non c’è maldicente, cessan le contese.
21 Karbo servas por ardaĵo, ligno por fajro, Kaj homo malpacema por provoki malpacon.
Come il carbone da la brace, e le legna dànno la fiamma, così l’uomo rissoso accende le liti.
22 La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaĵoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.
Le parole del maldicente son come ghiottonerie, e penetrano fino nell’intimo delle viscere.
23 Varmegaj lipoj kun malica koro Estas nepurigita arĝento, kiu kovras argilaĵon.
Labbra ardenti e un cuor malvagio son come schiuma d’argento spalmata sopra un vaso di terra.
24 Malamanto havas maskitajn parolojn, Kaj en sia koro li preparas malicon.
Chi odia, parla con dissimulazione; ma, dentro, cova la frode.
25 Kiam li ĉarmigas sian voĉon, ne kredu al li; Ĉar sep abomenaĵoj estas en lia koro.
Quando parla con voce graziosa, non te ne fidare, perché ha sette abominazioni in cuore.
26 Kiu trompe kaŝas malamon, Tiu aperigos sian malbonecon en popola kunveno.
L’odio suo si nasconde sotto la finzione, ma la sua malvagità si rivelerà nell’assemblea.
27 Kiu fosas foson, tiu falos en ĝin; Kaj kiu rulas ŝtonon, al tiu ĝi revenos.
Chi scava una fossa vi cadrà, e la pietra torna addosso a chi la rotola.
28 Mensogema lango malamas tiujn, kiujn ĝi dispremis; Kaj hipokrita buŝo kaŭzas pereon.
La lingua bugiarda odia quelli che ha ferito, e la bocca lusinghiera produce rovina.
