Sentencoj 24
1 Ne sekvu malbonajn homojn, Kaj ne deziru esti kun ili;
Ne æmuleris viros malos, nec desideres esse cum eis:
2 Ĉar ilia koro pensas pri perfortaĵo, Kaj ilia buŝo parolas malbonaĵon.
quia rapinas meditatur mens eorum, et fraudes labia eorum loquuntur.
3 Per saĝo konstruiĝas domo, Kaj per prudento ĝi fortikiĝas;
Sapientia ædificabitur domus, et prudentia roborabitur.
4 Kaj per sciado la ĉambroj pleniĝas Per ĉia havo grandvalora kaj agrabla.
In doctrina replebuntur cellaria, universa substantia pretiosa et pulcherrima.
5 Homo saĝa havas forton, Kaj homo prudenta estas potenca.
Vir sapiens, fortis est: et vir doctus, robustus et validus.
6 Kun pripenso faru militon; Kaj venko venas per multe da konsilantoj.
Quia cum dispositione initur bellum: et erit salus ubi multa consilia sunt.
7 Tro alta estas la saĝo por malsaĝulo; Ĉe la pordego li ne malfermos sian buŝon.
Excelsa stulto sapientia, in porta non aperiet os suum.
8 Kiu intencas fari malbonon, Tiun oni nomas maliculo.
Qui cogitat mala facere, stultus vocabitur.
9 Malico de malsaĝulo estas peko; Kaj blasfemanto estas abomenaĵo por homo.
Cogitatio stulti peccatum est: et abominatio hominum detractor.
10 Se vi montriĝis malforta en tago de mizero, Via forto estas ja malgranda.
Si desperaveris lassus in die angustiæ: imminuetur fortitudo tua.
11 Savu tiujn, kiujn oni prenis por mortigi, Kaj ne fortiriĝu de tiuj, kiuj estas kondamnitaj al morto.
Erue eos, qui ducuntur ad mortem: et qui trahuntur ad interitum liberare ne cesses.
12 Se vi diras: Ni tion ne sciis, La esploranto de koroj ja komprenas, Kaj la gardanto de via animo ja scias, Kaj Li redonas al homo laŭ liaj faroj.
Si dixeris: Vires non suppetunt: qui inspector est cordis, ipse intelligit, et servatorem animæ tuæ nihil fallit, reddetque homini iuxta opera sua.
13 Manĝu, mia filo, mielon, ĉar ĝi estas bona; Kaj la mieltavolo estas dolĉa por via gorĝo;
Comede, fili mi, mel, quia bonum est, et favum dulcissimum gutturi tuo:
14 Tia estas por via animo la sciado de saĝo, se vi ĝin trovis, Kaj ekzistas estonteco, kaj via espero ne pereos.
Sic et doctrina sapientiæ animæ tuæ: quam cum inveneris, habebis in novissimis spem, et spes tua non peribit.
15 Ne insidu, ho malvirtulo, kontraŭ la domo de virtulo; Ne ataku lian ripozejon;
Ne insidieris, et quæras impietatem in domo iusti, neque vastes requiem eius.
16 Ĉar sep fojojn virtulo falos, kaj tamen leviĝos; Sed malvirtuloj implikiĝas en la malfeliĉo.
Septies enim cadet iustus, et resurget: impii autem corruent in malum.
17 Kiam falas via malamiko, ne ĝoju, Kaj ĉe lia malfeliĉo via koro ne plezuriĝu;
Cum ceciderit inimicus tuus, ne gaudeas, et in ruina eius ne exultet cor tuum:
18 Ĉar eble la Eternulo vidos, kaj tio ne plaĉos al Li, Kaj Li returnos de li Sian koleron.
ne forte videat Dominus, et displiceat ei, et auferat ab eo iram suam.
19 Ne koleru kontraŭ malbonfarantoj, Kaj ne enviu la malvirtulojn;
Ne contendas cum pessimis, nec æmuleris impios:
20 Ĉar la malbonulo ne havos estontecon; La lumilo de malvirtuloj estingiĝos.
quoniam non habent futurorum spem mali, et lucerna impiorum extinguetur.
21 Timu, mia filo, la Eternulon kaj la reĝon; Kun ribeluloj ne komunikiĝu.
Time Dominum, fili mi, et regem: et cum detractoribus non commiscearis:
22 Ĉar subite venos ilia pereo; Kaj kiu scias, kiam venos la puno de ambaŭ?
quoniam repente consurget perditio eorum: et ruinam utriusque quis novit?
23 Ankaŭ ĉi tio estas vortoj de saĝuloj: Konsideri personojn ĉe juĝado estas ne bone.
Hæc quoque sapientibus: Cognoscere personam in iudicio non est bonum.
24 Kiu diras al malvirtulo: Vi estas virtulo, Tiun malbenos popoloj, tiun malamos gentoj.
Qui dicunt impio: Iustus es: maledicent eis populi, et detestabuntur eos tribus.
25 Sed kiuj faras riproĉojn, tiuj plaĉas, Kaj sur ilin venos bona beno.
Qui arguunt eum, laudabuntur: et super ipsos veniet benedictio.
26 Kiu respondas ĝustajn vortojn, Tiu kisas per la lipoj.
Labia deosculabitur, qui recta verba respondet.
27 Plenumu vian laboron ekstere, Pretigu ĉion sur via kampo; Kaj poste aranĝu vian domon.
Præpara foris opus tuum, et diligenter exerce agrum tuum: ut postea ædifices domum tuam.
28 Ne atestu sen kaŭzo kontraŭ via proksimulo; Ĉu vi trompus per via buŝo?
Ne sis testis frustra contra proximum tuum: nec lactes quemquam labiis tuis.
29 Ne diru: Kiel li agis kontraŭ mi, tiel mi agos kontraŭ li; Mi redonos al la homo laŭ lia faro.
Ne dicas: Quomodo fecit mihi, sic faciam ei: reddam unicuique secundum opus suum.
30 Mi pasis tra kampo de homo maldiligenta Kaj tra vinberĝardeno de sensaĝulo;
Per agrum hominis pigri transivi, et per vineam viri stulti:
31 Kaj jen ĉie elkreskis urtiko, Ĉio estas kovrita de dornoj, Kaj la ŝtona muro estas detruita.
et ecce totum repleverant urticæ, et operuerant superficiem eius spinæ, et maceria lapidum destructa erat.
32 Kaj kiam mi vidis, mi prenis ĝin en mian koron, Mi rigardis, kaj ricevis instruon:
Quod cum vidissem, posui in corde meo, et exemplo didici disciplinam.
33 Iom da dormo, iom da dormeto, Iom da kunmeto de la manoj por kuŝado;
Parum, inquam, dormies, modicum dormitabis, pauxillum manus conseres, ut quiescas:
34 Kaj venos via malriĉeco kiel rabisto, Kaj via senhaveco kiel viro armita.
et veniet tibi quasi cursor egestas, et mendicitas quasi vir armatus.
