Sentencoj 22
1 Nomo bona estas pli preferinda, ol granda riĉeco; Kaj bona estimo, ol arĝento kaj oro.
Laba slava der vairāk, nekā liela bagātība; mīlestība pie ļaudīm labāka, nekā sudrabs un zelts.
2 Riĉulo kaj malriĉulo renkontiĝas: Ilin ambaŭ kreis la Eternulo.
Bagāts sastopas ar nabagu; Tas Kungs viņus visus radījis.
3 Prudentulo antaŭvidas malbonon, kaj kaŝiĝas; Sed naivuloj antaŭenpaŝas, kaj difektiĝas.
Gudrais paredz nelaimi un paglābjas; bet neprāta ļaudis skrien vien un dabū ciest.
4 Por humileco kaj timo antaŭ la Eternulo Oni ricevas riĉecon kaj honoron kaj vivon.
Pazemības, proti Dieva bijības alga ir bagātība un gods un dzīvība.
5 Dornoj kaj retoj estas sur la vojo de malbonagulo; Kiu gardas sian animon, tiu malproksimiĝas de ili.
Ērkšķi un valgi ir netiklam ceļā; kas savu dvēseli sargā, paliks tālu no tiem.
6 Instruu knabon konforme al lia vojo, Kaj eĉ maljuniĝinte li ne dekliniĝos de ĝi.
Māci bērnam viņa ceļu, tad viņš, arī vecs palicis, no tā neatkāpsies.
7 Riĉulo regas super malriĉuloj, Kaj kiu prunteprenas, tiu estas sklavo de la pruntedoninto.
Bagātais valda pār nabagiem, un kas aizņēmās, ir aizdevēja kalps.
8 Kiu semas maljustaĵon, tiu rikoltos suferon, Kaj la kano de lia krueleco rompiĝos.
Kas netaisnību sēj, tas bēdas pļaus un ies bojā caur savas blēdības rīksti.
9 Bonokululo estos benata; Ĉar li donas el sia pano al malriĉulo.
Žēlīga acs taps svētīta; jo viņa no savas maizes dod nabagam.
10 Forpelu blasfemulon, kaj foriros malpaco, Kaj ĉesiĝos malkonsento kaj ofendo.
Izdzen garzobi, tad aizies ķilda, un riešana mitēsies un kauns.
11 Kiu amas purecon de koro kaj agrable parolas, Al tiu la reĝo estas amiko.
Kam šķīsta sirds un mute mīlīga, tam ķēniņš ir par draugu.
12 La okuloj de la Eternulo gardas la prudenton; Sed la vortojn de maliculo Li renversas.
Tā Kunga acis pasargā, kam atzīšana; bet nelieša vārdus viņš izdeldē.
13 Mallaborulo diras: Leono estas ekstere, Mi povus esti mortigita meze de la strato.
Slinkais saka: „Lauva ir ārā; ielas vidū mani saplosīs!“
14 La buŝo de malĉastulino estas profunda foso; Kiun la Eternulo koleras, tiu tien enfalas.
Maukas mute ir dziļa bedre; ko Tas Kungs ienīst, tas krīt tur iekšā.
15 Malsaĝeco forte sidas en la koro de knabo; Sed vergo punanta ĝin elpelas el ĝi.
Blēņas līp bērna sirdī; bet pārmācības rīkste tās izdzen tālu.
16 Kiu premas malriĉulon, por pligrandigi sian riĉecon, Tiu donas al riĉulo, por ke li malriĉiĝu.
Kas no nabaga plēš, savu mantu vairot, tas to atkal dos bagātam līdz pat trūcībai.
17 Klinu vian orelon kaj aŭskultu vortojn de saĝuloj, Kaj direktu vian koron al mia instruo;
Griez savu ausi un klausies gudro vārdu un loki savu sirdi pie manas atzīšanas.
18 Ĉar ili estos agrablaj, se vi gardos ilin en via interno; Ili estos ĉiuj pretaj sur viaj lipoj.
Jo tas būs jaukums, ja tu tos sirdī pasargāsi un tos visnotaļ stādīsi uz savām lūpām.
19 Ke al la Eternulo estu via fido, Tion mi instruis al vi hodiaŭ.
Lai tava cerība stāv uz To Kungu. Šodien es tevi mācu, tiešām tevi!
20 Ĉu mi ne skribis al vi tion trifoje Kun konsiloj kaj scio,
Vai tev jau sen to neesmu rakstījis ar padomiem un mācībām,
21 Por sciigi al vi la ĝustecon de la paroloj de vero, Por ke vi transdonu la parolojn de vero al tiuj, kiuj vin sendis?
Ka tev rādītu taisnus un patiesīgus vārdus, atbildēt patiesības vārdus tiem, kas tevi sūta.
22 Ne prirabu malriĉulon, pro tio, ke li estas malriĉa; Kaj ne premu senhavulon ĉe la pordego;
Neaplaupi nabagu, tādēļ ka tas nabags, un nenospaidi sērdieni tiesas priekšā;
23 Ĉar la Eternulo defendos ilian aferon Kaj dispremos iliajn premantojn.
Jo Tas Kungs iztiesās viņu tiesu un laupīs dvēseli tiem, kas tos laupa.
24 Ne amikiĝu kun homo kolerema, Kaj ne komunikiĝu kun homo flamiĝema;
Netinies ar bargu, un nesameties ar to, kam ātras dusmas,
25 Ke vi ne lernu lian vojon Kaj ne ricevu reton por via animo.
Ka tu nemācies viņa tekas un nesavaldzini savu dvēseli.
26 Ne estu inter tiuj, kiuj firmigas per mano, Kiuj garantias por ŝuldoj.
Neturies pie tiem, kas ar roku apsolās un par parādu galvo;
27 Se vi ne havos per kio pagi, Oni ja prenos vian litaĵon de sub vi.
Kad tev nebūs ko maksāt, tad noņems tavu gultu apakš tevis.
28 Ne forŝovu la antikvajn limojn, Kiujn faris viaj patroj.
Neatcel vecās robežas, ko tavi tēvi likuši.
29 Se vi vidas homon lertan en sia profesio, li staros antaŭ reĝoj; Li ne staros antaŭ maleminentuloj.
Ja tu vīru redzi, kas tikuši(prasmīgi) savu darbu dara, tas stāvēs ķēniņu priekšā, un nestāvēs šādu tādu ļaužu priekšā.
