Sentencoj 21
1 Kiel akvaj torentoj estas la koro de reĝo en la mano de la Eternulo: Kien Li volas, Li ĝin direktas.
Il cuore del re, nella mano dell’Eterno, è come un corso d’acqua; egli lo volge dovunque gli piace.
2 Ĉiuj vojoj de homo estas ĝustaj en liaj okuloj; Sed la Eternulo pesas la korojn.
Tutte le vie dell’uomo gli paion diritte, ma l’Eterno pesa i cuori.
3 Plenumado de vero kaj justeco Estas al la Eternulo pli agrabla ol oferado.
Praticare la giustizia e l’equità è cosa che l’Eterno preferisce ai sacrifizi.
4 Fieraj okuloj kaj aroganta koro, Kulturaĵo de malvirtuloj, estas peko.
Gli occhi alteri e il cuor gonfio, lucerna degli empi, sono peccato.
5 La entreprenoj de diligentulo donas nur profiton; Sed ĉiu trorapidado kondukas nur al manko.
I disegni dell’uomo diligente menano sicuramente all’abbondanza, ma chi troppo s’affretta non fa che cader nella miseria.
6 Akirado de trezoroj per lango mensogema Estas vanta bloveto, retoj de morto.
I tesori acquistati con lingua bugiarda sono un soffio fugace di gente che cerca la morte.
7 La rabo de malvirtuloj atakos ilin mem; Ĉar ili ne volis fari justaĵon.
La violenza degli empi li porta via, perché rifiutano di praticare l’equità.
8 Malrekta estas la vojo de homo kulpa; Sed la agado de purulo estas ĝusta.
La via del colpevole è tortuosa, ma l’innocente opera con rettitudine.
9 Pli bone estas loĝi sur angulo de tegmento, Ol kun malpacema edzino en komuna domo.
Meglio abitare sul canto d’un tetto, che una gran casa con una moglie rissosa.
10 La animo de malvirtulo deziras malbonon; Lia proksimulo ne estas favorata de li.
L’anima dell’empio desidera il male; il suo amico stesso non trova pietà agli occhi di lui.
11 Kiam blasfemanto estas punata, senspertulo fariĝas pli saĝa; Kaj kiam oni instruas saĝulon, li akiras prudenton.
Quando il beffardo è punito, il semplice diventa savio; e quando s’istruisce il savio, egli acquista scienza.
12 La Justulo rigardas la domon de malvirtulo, Kaj Li faligas malvirtulojn en malbonon.
Il Giusto tien d’occhio la casa dell’empio, e precipita gli empi nelle sciagure.
13 Se iu ŝtopas sian orelon kontraŭ kriado de malriĉulo, Li ankaŭ vokos kaj ne estos aŭskultata.
Chi chiude l’orecchio al grido del povero, griderà anch’egli, e non gli sarà risposto.
14 Sekreta donaco kvietigas koleron, Kaj donaco en la sinon, fortan furiozon.
Un dono fatto in segreto placa la collera, e un regalo dato di sottomano, l’ira violenta.
15 Farado de justaĵo estas ĝojo por la virtulo Kaj teruro por la malbonaguloj.
Far ciò ch’è retto è una gioia per il giusto, ma è una rovina per gli artefici d’iniquità.
16 Homo, kiu erarforiĝis de la vojo de prudento, Ekloĝos en komunumo de mortintoj.
L’uomo che erra lungi dalle vie del buon senso, riposerà nell’assemblea dei trapassati.
17 Kiu amas gajecon, tiu havos mankon; Kiu amas vinon kaj oleon, tiu ne estos riĉa.
Chi ama godere sarà bisognoso, chi ama il vino e l’olio non arricchirà.
18 La malvirtulo estos liberiga anstataŭo por la virtulo, Kaj malpiulo por piuloj.
L’empio serve di riscatto al giusto; e il perfido, agli uomini retti.
19 Pli bone estas loĝi en lando dezerta, Ol kun malpacema kaj kolerema edzino.
Meglio abitare in un deserto, che con una donna rissosa e stizzosa.
20 Ĉarma trezoro kaj oleo estas en la domo de saĝulo; Sed homo malsaĝa ĉion englutas.
In casa del savio c’è dei tesori preziosi e dell’olio, ma l’uomo stolto dà fondo a tutto.
21 Kiu celas justecon kaj bonecon, Tiu trovos vivon, justecon, kaj honoron.
Chi ricerca la giustizia e la bontà troverà vita, giustizia e gloria.
22 Kontraŭ urbon de fortuloj eliras saĝulo, Kaj li faligas ĝian fortan fortikaĵon.
Il savio dà la scalata alla città dei forti, e abbatte il baluardo in cui essa confidava.
23 Kiu gardas sian buŝon kaj sian langon, Tiu gardas sian animon kontraŭ malfeliĉoj.
Chi custodisce la sua bocca e la sua lingua preserva l’anima sua dalle distrette.
24 Fiera malbonulo, kiun oni nomas blasfemulo, Agas kun kolero kaj malboneco.
Il nome del superbo insolente è: beffardo; egli fa ogni cosa con furore di superbia.
25 La deziro de mallaborulo lin mortigas, Ĉar liaj manoj ne volas labori.
I desideri del pigro l’uccidono perché le sue mani rifiutano di lavorare.
26 Tuttage li forte deziras; Sed virtulo donas kaj ne rifuzas.
C’è chi da mane a sera brama avidamente, ma il giusto dona senza mai rifiutare.
27 Oferdono de malvirtuloj estas abomenaĵo; Kiom pli, kiam li ĝin alportas kiel pekoferon!
Il sacrifizio dell’empio è cosa abominevole; quanto più se l’offre con intento malvagio!
28 Mensoga atestanto pereos; Sed homo, kiu mem aŭdis, parolos por ĉiam.
Il testimonio bugiardo perirà, ma l’uomo che ascolta potrà sempre parlare.
29 Malvirtulo tenas sian vizaĝon arogante; Sed virtulo zorgas pri sia vojo.
L’empio fa la faccia tosta, ma l’uomo retto rende ferma la sua condotta.
30 Ne ekzistas saĝo, ne ekzistas prudento, Ne ekzistas konsilo kontraŭ la Eternulo.
Non c’è sapienza, non intelligenza, non consiglio che valga contro l’Eterno.
31 Ĉevalo estas preparata por la tago de milito; Sed la helpo venas de la Eternulo.
Il cavallo è pronto per il dì della battaglia, ma la vittoria appartiene all’Eterno.
