Sentencoj 20
1 La vino estas blasfemanto, ebriiga trinkaĵo estas sovaĝa; Kaj kiu delogiĝas per ili, tiu ne estas prudenta.
Vin gör lösaktigt folk, och starka drycker göra buller; den som dertill lust hafver, han varder aldrig vis.
2 Minaco de reĝo estas kiel kriego de leono; Kiu lin kolerigas, tiu pekas kontraŭ sia animo.
Konungens förskräckelse är såsom ens ungs lejons rytande; den honom förtörnar, han syndar emot sitt lif.
3 Estas honoro por homo ĉesigi malpacon; Sed ĉiu malsaĝulo estas malpacema.
Det är enom man en ära, att han är utan träto; men de som gerna träta, de äro allesamman dårar.
4 En la malvarma tempo mallaborulo ne plugas; Li petos en aŭtuno, kaj li nenion ricevos.
För kölds skull vill den late icke plöja; så måste han i andene tigga och intet få.
5 Intenco en la koro de homo estas profunda akvo; Sed homo saĝa ĝin elĉerpos.
Rådet uti ens mans hjerta är såsom djup vatten; men en förståndig kan märka, hvad han menar.
6 Multaj homoj proklamas pri sia boneco; Sed kiu trovos homon fidelan?
Månge menniskor varda fromme kallade; men ho skall finna en, den rättsliga from är?
7 Virtulo iras en sia senpekeco; Feliĉaj estas liaj infanoj post li.
En rättfärdig, den i sine fromhet vandrar, hans barnom varder väl gångandes efter honom.
8 Reĝo, kiu sidas sur trono de juĝo, Disventumas per siaj okuloj ĉion malbonan.
En Konung, den på stolenom sitter till att döma, han förskingrar allt argt med sin ögon.
9 Kiu povas diri: Mi purigis mian koron, Mi estas libera de mia peko?
Ho kan säga: Jag är ren i mitt hjerta, och klar ifrå mina synder?
10 Neegalaj peziloj, neegalaj mezuroj, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.
Mångahanda vigt och mått, både är Herranom en styggelse.
11 Eĉ knabon oni povas ekkoni laŭ liaj faroj, Ĉu estas pura kaj justa lia konduto.
Man känner ock en dräng på hans väsende, om han from och redelig vara vill.
12 Orelon aŭdantan kaj okulon vidantan: Ilin ambaŭ kreis la Eternulo.
Ett hörande öra, och seende öga, Herren gör dem båda.
13 Ne amu dormon, por ke vi ne malriĉiĝu; Malfermu viajn okulojn, kaj vi satiĝos de pano.
Älska icke sömn, att du icke skall fattig varda; låt din ögon vaken vara, så får du bröd nog.
14 Malbona, malbona, diras la aĉetanto; Sed kiam li foriris, tiam li fanfaronas.
Ondt, ondt säger man, då man hafver det; men då det borto är, så rosar man det.
15 Oni povas havi oron kaj multe da perloj; Sed buŝo prudenta estas multevalora ilo.
Man finner guld och många perlor; men en förnuftig mun är ett ädla klenodium.
16 Prenu la veston de tiu, kiu garantiis por aliulo; Kaj pro la fremduloj prenu de li garantiaĵon.
Tag honom sin kläde bort, som för en annan i borgan går, och panta honom för den okändas skull.
17 Malhonesta pano estas bongusta por homo; Sed lia buŝo poste estos plena de ŝtonetoj.
Stulet bröd smakar hvarjom och enom väl; men derefter skall honom munnen full varda med hvassa stenar.
18 Intencoj fortikiĝas per konsilo; Kaj militon oni faru prudente.
Anslag bestå, då man förer dem med råd; och krig skall man med förnuft föra.
19 Kiu malkaŝas sekreton, tiu estas kiel kalumnianto; Ne komunikiĝu kun tiu, kiu havas larĝan buŝon.
Var unbevarad med den som hemlighet uppenbarar, och med baktalare, och med falskom mun.
20 Kiu malbenas sian patron kaj sian patrinon, Ties lumilo estingiĝos meze de profunda mallumo.
Den sinom fader och sine moder bannar, hans lykta skall utslockna midt i mörkret.
21 Heredo, al kiu oni komence tro rapidas, Ne estas benata en sia fino.
Det arf, der man allt för mycket hastar till det varder på sistone icke välsignadt.
22 Ne diru: Mi repagos malbonon; Fidu la Eternulon, kaj Li vin helpos.
Säg icke: Jag vill vedergälla det onda. Förbida Herran, han skall hjelpa dig.
23 Neegalaj peziloj estas abomenaĵo por la Eternulo, Kaj malvera pesilo estas ne bona.
Mångahanda vigt är Herranom en styggelse; och en falsk våg är icke god.
24 La irado de homo dependas de la Eternulo; Kiel homo povus kompreni sian vojon?
Hvars och ens gånger komma af Herranom; hvilken menniska förstår sin väg?
25 Ĝi estas reto por homo, se li rapidas nomi ion sankta Kaj esploras nur post faro de promeso.
Det är menniskone en snara, lasta det helga, och sedan söka löfte.
26 Saĝa reĝo dispelas malvirtulojn, Kaj venigas radon sur ilin.
En vis Konung förskingrar de ogudaktiga, och låter gå hjulet öfver dem.
27 La animo de homo estas lumilo de la Eternulo; Ĝi esploras ĉiujn internaĵojn de la korpo.
Herrans lykta är menniskones ande; han går igenom hela hjertat.
28 Favorkoreco kaj veremeco hardas reĝon; Kaj per favorkoreco li subtenas sian tronon.
Fromhet och sannfärdighet bevara Konungen, och hans säte består genom fromhet.
29 Gloro por junuloj estas ilia forto, Kaj ornamo por maljunuloj estas grizeco.
Unga mäns starkhet är deras pris, och de gamlas grå hår är deras prydning.
30 Vundoj de batoj devas penetri en malbonulon, Kaj frapoj devas iri profunde en lian korpon.
Sår fördrifver det onda, och hela hjertans skada.
