Sentencoj 20
1 La vino estas blasfemanto, ebriiga trinkaĵo estas sovaĝa; Kaj kiu delogiĝas per ili, tiu ne estas prudenta.
Luxuriosa res, vinum, et tumultuosa ebrietas: quicumque his delectatur, non erit sapiens.
2 Minaco de reĝo estas kiel kriego de leono; Kiu lin kolerigas, tiu pekas kontraŭ sia animo.
Sicut rugitus leonis, ita et terror regis: qui provocat eum, peccat in animam suam.
3 Estas honoro por homo ĉesigi malpacon; Sed ĉiu malsaĝulo estas malpacema.
Honor est homini, qui separat se a contentionibus: omnes autem stulti miscentur contumeliis.
4 En la malvarma tempo mallaborulo ne plugas; Li petos en aŭtuno, kaj li nenion ricevos.
Propter frigus piger arare noluit: mendicabit ergo æstate, et non dabitur illi.
5 Intenco en la koro de homo estas profunda akvo; Sed homo saĝa ĝin elĉerpos.
Sicut aqua profunda, sic consilium in corde viri: sed homo sapiens exhauriet illud.
6 Multaj homoj proklamas pri sia boneco; Sed kiu trovos homon fidelan?
Multi homines misericordes vocantur: virum autem fidelem quis inveniet?
7 Virtulo iras en sia senpekeco; Feliĉaj estas liaj infanoj post li.
Iustus, qui ambulat in simplicitate sua, beatos post se filios derelinquet.
8 Reĝo, kiu sidas sur trono de juĝo, Disventumas per siaj okuloj ĉion malbonan.
Rex, qui sedet in solio iudicii, dissipat omne malum intuitu suo.
9 Kiu povas diri: Mi purigis mian koron, Mi estas libera de mia peko?
Quis potest dicere: Mundum est cor meum, purus sum a peccato?
10 Neegalaj peziloj, neegalaj mezuroj, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.
Pondus et pondus, mensura et mensura: utrumque abominabile est apud Deum.
11 Eĉ knabon oni povas ekkoni laŭ liaj faroj, Ĉu estas pura kaj justa lia konduto.
Ex studiis suis intelligitur puer, si munda et recta sint opera eius.
12 Orelon aŭdantan kaj okulon vidantan: Ilin ambaŭ kreis la Eternulo.
Aurem audientem, et oculum videntem, Dominus fecit utrumque.
13 Ne amu dormon, por ke vi ne malriĉiĝu; Malfermu viajn okulojn, kaj vi satiĝos de pano.
Noli diligere somnum, ne te egestas opprimat: aperi oculos tuos, et saturare panibus.
14 Malbona, malbona, diras la aĉetanto; Sed kiam li foriris, tiam li fanfaronas.
Malum est, malum est, dicit omnis emptor: et cum recesserit, tunc gloriabitur.
15 Oni povas havi oron kaj multe da perloj; Sed buŝo prudenta estas multevalora ilo.
Est aurum, et multitudo gemmarum: et vas pretiosum labia scientiæ.
16 Prenu la veston de tiu, kiu garantiis por aliulo; Kaj pro la fremduloj prenu de li garantiaĵon.
Tolle vestimentum eius, qui fideiussor extitit alieni, et pro extraneis aufer pignus ab eo.
17 Malhonesta pano estas bongusta por homo; Sed lia buŝo poste estos plena de ŝtonetoj.
Suavis est homini panis mendacii: et postea implebitur os eius calculo.
18 Intencoj fortikiĝas per konsilo; Kaj militon oni faru prudente.
Cogitationes consiliis roborantur: et gubernaculis tractanda sunt bella.
19 Kiu malkaŝas sekreton, tiu estas kiel kalumnianto; Ne komunikiĝu kun tiu, kiu havas larĝan buŝon.
Ei, qui revelat mysteria, et ambulat fraudulenter, et dilatat labia sua, ne commiscearis.
20 Kiu malbenas sian patron kaj sian patrinon, Ties lumilo estingiĝos meze de profunda mallumo.
Qui maledicit patri suo, et matri, extinguetur lucerna eius in mediis tenebris.
21 Heredo, al kiu oni komence tro rapidas, Ne estas benata en sia fino.
Hereditas, ad quam festinatur in principio, in novissimo benedictione carebit.
22 Ne diru: Mi repagos malbonon; Fidu la Eternulon, kaj Li vin helpos.
Ne dicas: Reddam malum: expecta Dominum, et liberabit te.
23 Neegalaj peziloj estas abomenaĵo por la Eternulo, Kaj malvera pesilo estas ne bona.
Abominatio est apud Dominum pondus et pondus: statera dolosa non est bona.
24 La irado de homo dependas de la Eternulo; Kiel homo povus kompreni sian vojon?
A Domino diriguntur gressus viri: quis autem hominum intelligere potest viam suam?
25 Ĝi estas reto por homo, se li rapidas nomi ion sankta Kaj esploras nur post faro de promeso.
Ruina est homini devorare sanctos, et post vota retractare.
26 Saĝa reĝo dispelas malvirtulojn, Kaj venigas radon sur ilin.
Dissipat impios rex sapiens, et incurvat super eos fornicem.
27 La animo de homo estas lumilo de la Eternulo; Ĝi esploras ĉiujn internaĵojn de la korpo.
Lucerna Domini spiraculum hominis, quæ investigat omnia secreta ventris.
28 Favorkoreco kaj veremeco hardas reĝon; Kaj per favorkoreco li subtenas sian tronon.
Misericordia, et veritas custodiunt regem, et roboratur clementia thronus eius.
29 Gloro por junuloj estas ilia forto, Kaj ornamo por maljunuloj estas grizeco.
Exultatio iuvenum, fortitudo eorum: et dignitas senum canities.
30 Vundoj de batoj devas penetri en malbonulon, Kaj frapoj devas iri profunde en lian korpon.
Livor vulneris absterget mala: et plagæ in secretioribus ventris.
