Sentencoj 2
1 Mia filo! se vi akceptos miajn parolojn Kaj konservos ĉe vi miajn ordonojn,
Hijo mío, si aceptas mis palabras, Y guardas mis mandamientos dentro de ti,
2 Ke via orelo atente aŭskultos saĝon Kaj vian koron vi inklinigos al komprenado;
Eres de oído atento a la sabiduría, E inclinas tu corazón a la inteligencia,
3 Se vi vokos la prudenton Kaj direktos vian voĉon al la saĝo:
Si invocas a la prudencia, Y al entendimiento alzas tu voz,
4 Se vi serĉos ĝin kiel arĝenton, Serĉegos kiel trezoron:
Si la procuras como a la plata, Y la rebuscas como a tesoros escondidos,
5 Tiam vi komprenos la timon antaŭ la Eternulo, Kaj vi akiros konadon pri Dio.
Entonces entenderás el temor a Yavé, Y hallarás el conocimiento de ʼElohim.
6 Ĉar la Eternulo donas saĝon; El Lia buŝo venas scio kaj kompreno.
Porque Yavé da la sabiduría. De su boca procede la ciencia y la inteligencia.
7 Li havas helpon por la virtuloj; Li estas ŝildo por tiuj, kiuj vivas pie.
Él atesora el acierto para los hombres rectos, Es escudo al que anda en integridad.
8 Li gardas la iradon de la justo, Kaj zorgas pri la vojo de Siaj piuloj.
Es el que guarda las sendas de la justicia, Y preserva el camino de sus santos.
9 Tiam vi komprenos veremon kaj juston Kaj pion kaj ĉiun bonan vojon.
Entonces entenderás la justicia y el derecho, La equidad y todo buen camino.
10 Ĉar saĝo venos en vian koron, Kaj scio estos agrabla por via animo.
Cuando la sabiduría entre en tu corazón Y el conocimiento sea dulce a tu alma,
11 Bona konscio vin gvidos, Prudento vin gardos,
Te guardará la discreción. Te preservará la prudencia
12 Por savi vin de la vojo de malbono, De homo, parolanta kontraŭveraĵon,
Para librarte del camino malo Del hombre que habla cosas perversas,
13 De tiuj, kiuj forlasas la ĝustan vojon, Por iri la vojojn de mallumo,
De los que abandonan los caminos rectos Para andar por sendas tenebrosas,
14 Kiuj ĝojas, kiam ili faras malbonon, Trovas plezuron en la malordo de la malboneco,
De los que gozan haciendo el mal, Y se alegran en las perversidades del vicio,
15 Kies vojoj estas malrektaj Kaj kies irado deflankiĝis;
Cuyas sendas son tortuosas, Y sus caminos extraviados.
16 Por savi vin de fremda virino, De edzino ne via, kies paroloj estas glataj,
Te librará de la mujer ajena, De la extraña que endulza sus palabras,
17 Kiu forlasas la amikon de sia juneco, Kaj forgesas la ligon de sia Dio;
Que abandona al compañero de su juventud Y olvida el Pacto de su ʼElohim.
18 Ĉar ŝia domo kondukas al morto, Kaj ŝiaj paŝoj al la inferuloj;
Su casa se inclina hacia la muerte, Sus sendas hacia el país de las sombras.
19 Ĉiuj, kiuj eniras al ŝi, ne revenas, Kaj ne reatingas la vojon de la vivo;
Cuantos entran en ella no regresan, Ni retoman los senderos de la vida.
20 Ke vi iru la vojon de bonuloj, Kaj sekvu la paŝosignojn de piuloj.
Para que sigas el buen camino Y guardes los senderos del justo.
21 Ĉar la piuloj loĝos sur la tero, Kaj la senpekuloj restos sur ĝi;
Porque los rectos vivirán en la tierra, Y los de limpio corazón permanecerán en ella.
22 Sed la malpiuloj estos ekstermitaj de sur la tero, Kaj la maliculoj estos malaperigitaj de tie.
Pero el perverso será cortado de la tierra, Y de ella serán desarraigados los transgresores.
