Sentencoj 2
1 Mia filo! se vi akceptos miajn parolojn Kaj konservos ĉe vi miajn ordonojn,
Son min! tek du imot mine ord og gøymer bodi mine hjå deg,
2 Ke via orelo atente aŭskultos saĝon Kaj vian koron vi inklinigos al komprenado;
so du vender øyra til visdomen, bøygjer hjarta til vitet,
3 Se vi vokos la prudenton Kaj direktos vian voĉon al la saĝo:
ja, når du kallar på skynet og ropar høgt på vitet,
4 Se vi serĉos ĝin kiel arĝenton, Serĉegos kiel trezoron:
leitar du etter det som vore det sylv, og grev som vore det løynde skattar,
5 Tiam vi komprenos la timon antaŭ la Eternulo, Kaj vi akiros konadon pri Dio.
då skal du skyna otte for Herren, og Guds-kunnskap skal du finna.
6 Ĉar la Eternulo donas saĝon; El Lia buŝo venas scio kaj kompreno.
For Herren er den som gjev visdom, frå hans munn kjem kunnskap og vit.
7 Li havas helpon por la virtuloj; Li estas ŝildo por tiuj, kiuj vivas pie.
Han gøymer frelsa for dei ærlege, han er ein skjold for dei som fer ulastande,
8 Li gardas la iradon de la justo, Kaj zorgas pri la vojo de Siaj piuloj.
med di for han vaktar stigarne åt retten og varar vegen vel for sine trugne.
9 Tiam vi komprenos veremon kaj juston Kaj pion kaj ĉiun bonan vojon.
Då skal du skyna rettferd og rett og rettvisa, ja, kvar god veg.
10 Ĉar saĝo venos en vian koron, Kaj scio estos agrabla por via animo.
For visdom koma skal i hjarta ditt, og kunnskap vera hugleg for di sjæl,
11 Bona konscio vin gvidos, Prudento vin gardos,
yver deg skal ettertanke halda vakt, vit skal vara deg
12 Por savi vin de la vojo de malbono, De homo, parolanta kontraŭveraĵon,
og fria deg ifrå den vonde åtferd, frå folk som talar fals,
13 De tiuj, kiuj forlasas la ĝustan vojon, Por iri la vojojn de mallumo,
dei som gjeng frå dei rette stigar og vil vandra på myrke vegar,
14 Kiuj ĝojas, kiam ili faras malbonon, Trovas plezuron en la malordo de la malboneco,
dei som gled seg med å gjera vondt, og fegnast yver rangt og vondt,
15 Kies vojoj estas malrektaj Kaj kies irado deflankiĝis;
dei som gjeng på kroke-stigar og fer på range vegar. -
16 Por savi vin de fremda virino, De edzino ne via, kies paroloj estas glataj,
Han skal fria deg frå annanmanns kona, frå framand kvinna med sleipe ord,
17 Kiu forlasas la amikon de sia juneco, Kaj forgesas la ligon de sia Dio;
som hev svike sin ungdoms ven og si Guds-pakt hev gløymt.
18 Ĉar ŝia domo kondukas al morto, Kaj ŝiaj paŝoj al la inferuloj;
For ho sig ned til dauden med sitt hus, og ned til daudingarne hennar vegar ber.
19 Ĉiuj, kiuj eniras al ŝi, ne revenas, Kaj ne reatingas la vojon de la vivo;
Ingen som gjeng inn til henne, kjem attende, og dei når ikkje livsens stigar.
20 Ke vi iru la vojon de bonuloj, Kaj sekvu la paŝosignojn de piuloj.
Han vil du skal ganga den vegen dei gode gjeng, og halda deg på dei stigane der rettferdige ferdast;
21 Ĉar la piuloj loĝos sur la tero, Kaj la senpekuloj restos sur ĝi;
for dei ærlege skal bu i landet, og dei ulastelege der skal verta att,
22 Sed la malpiuloj estos ekstermitaj de sur la tero, Kaj la maliculoj estos malaperigitaj de tie.
men dei ugudlege skal rydjast ut or landet, og svikarane skal verta rivne burt frå det.
