Sentencoj 18
1 Kiu apartiĝas, tiu serĉas sian volupton Kaj iras kontraŭ ĉiu saĝa konsilo.
El que se desvía busca su propio deseo, Y se enfada contra todo consejo.
2 Malsaĝulo ne deziras prudenton, Sed nur malkovri sian koron.
El necio no se deleita en el entendimiento, Sino solo en exponer lo que piensa.
3 Kiam venas malvirtulo, Venas ankaŭ malestimo kun honto kaj moko.
Cuando viene la impiedad viene también el desprecio, Y con la deshonra viene la afrenta.
4 La vortoj de homa buŝo estas profunda akvo; La fonto de saĝo estas fluanta rivero.
Las palabras de la boca de un hombre son aguas profundas, Torrente caudaloso es la fuente de la sabiduría.
5 Ne estas bone favori malvirtulon, Por faligi virtulon ĉe la juĝo.
No es bueno mostrar preferencia por el perverso, Para desviar al justo en el juicio.
6 La lipoj de malsaĝulo kondukas al malpaco, Kaj lia buŝo venigas batojn.
Los labios del necio traen contienda, Y su boca clama por azotes.
7 La buŝo de malsaĝulo estas pereo por li, Kaj liaj lipoj enretigas lian animon.
La boca del necio es su ruina, Y sus labios, trampa para su alma.
8 La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaĵoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.
Las palabras del chismoso son como delicados manjares Que penetran hasta el fondo de sus órganos internos.
9 Kiu estas senzorga en sia laborado, Tiu estas frato de pereiganto.
El negligente en su obra es hermano del disipador.
10 La nomo de la Eternulo estas fortika turo: Tien kuras virtulo, kaj estas ŝirmata.
Torre fuerte es el Nombre de Yavé. A ella corre el justo y está a salvo.
11 La havo de riĉulo estas lia fortika urbo, Kaj kiel alta muro en lia imago.
Las riquezas del rico son su ciudad fortificada, Como un alto muro en su imaginación.
12 Antaŭ la pereo la koro de homo fieriĝas, Kaj antaŭ honoro estas humileco.
Antes del quebrantamiento el corazón del hombre es altivo, Y antes de la honra está la humildad.
13 Kiu respondas, antaŭ ol li aŭdis, Tiu havas malsaĝon kaj honton.
Al que responde antes de escuchar, Le es insensatez y deshonra.
14 La spirito de homo nutras lin en lia malsano; Sed spiriton premitan kiu povas elporti?
El buen ánimo del hombre soporta su enfermedad, Pero el ánimo abatido, ¿quién lo soportará?
15 La koro de saĝulo akiras prudenton, Kaj la orelo de saĝuloj serĉas scion.
El corazón del entendido adquiere conocimiento, Y conocimiento busca el oído de los sabios.
16 Donaco de homo donas al li vastecon Kaj kondukas lin al la grandsinjoroj.
El regalo de un hombre le abre camino Y lo conduce a la presencia de los grandes.
17 La unua estas prava en sia proceso; Sed venas lia proksimulo kaj ĝin klarigas.
El primero que se defiende parece ser justo, Hasta que llega su prójimo y lo investiga.
18 La loto ĉesigas disputojn Kaj decidas inter potenculoj.
Echar suerte pone fin a la disputa, Y decide entre los poderosos.
19 Malpaciĝinta frato estas pli obstina, ol fortikigita urbo; Kaj disputoj estas kiel rigliloj de turo.
El hermano ofendido es más tenaz que ciudad fuerte, Y los litigios, más que los cerrojos de una fortaleza.
20 De la fruktoj de la buŝo de homo satiĝas lia ventro; Li manĝas la produktojn de siaj lipoj.
Con el fruto de la boca del hombre llenará su estómago. Con el producto de sus labios se saciará.
21 Morto kaj vivo dependas de la lango; Kaj kiu ĝin amas, tiu manĝos ĝiajn fruktojn.
La muerte y la vida están en poder de la boca. El que la ama comerá su fruto.
22 Kiu trovis edzinon, tiu trovis bonon Kaj ricevis favoron de la Eternulo.
El que halla esposa halla el bien, Y alcanza el favor de Yavé.
23 Per petegado parolas malriĉulo; Kaj riĉulo respondas arogante.
El pobre se expresa con súplicas, El rico responde con durezas.
24 Havi multajn amikojn estas embarase; Sed ofte amiko estas pli sindona ol frato.
Hay amigos que causan ruina al hombre, Pero hay un amigo más fiel que un hermano.
