Sentencoj 16
1 Al la homo apartenas la projektoj de la koro; Sed de la Eternulo venas la vortoj de la lango.
Při člověku bývá spořádání myšlení, ale od Hospodina jest řeč jazyka.
2 Ĉiuj vojoj de la homo estas puraj en liaj okuloj; Sed la Eternulo esploras la spiritojn.
Všecky cesty člověka čisté se jemu zdají, ale kterýž zpytuje duchy, Hospodin jest.
3 Transdonu al la Eternulo viajn farojn; Tiam viaj entreprenoj staros forte.
Uval na Hospodina činy své, a budou upevněna předsevzetí tvá.
4 Ĉiu faro de la Eternulo havas sian celon; Eĉ malvirtulo estas farita por tago de malbono.
Hospodin všecko učinil pro sebe samého, také i bezbožného ke dni zlému.
5 Ĉiu malhumilulo estas abomenaĵo por la Eternulo; Kaj li certe ne restos ne punita.
Ohavností jest Hospodinu každý pyšného srdce; by sobě na pomoc i jiné přivzal, neujde pomsty.
6 Per bono kaj vero pardoniĝas peko; Kaj per timo antaŭ la Eternulo oni evitas malbonon.
Milosrdenstvím a pravdou očištěna bývá nepravost, a v bázni Hospodinově uchází se zlého.
7 Kiam al la Eternulo plaĉas la vojoj de homo, Li eĉ liajn malamikojn pacigas kun li.
Když se líbí Hospodinu cesty člověka, také i nepřátely jeho spokojuje k němu.
8 Pli bona estas malmulto, sed kun justeco, Ol granda profito, sed maljusta.
Lepší jest maličko s spravedlností, než množství důchodů nespravedlivých.
9 La koro de homo pripensas sian vojon; Sed la Eternulo direktas lian iradon.
Srdce člověka přemýšlí o cestě své, ale Hospodin spravuje kroky jeho.
10 Sorĉo estas sur la lipoj de reĝo; Lia buŝo ne peku ĉe la juĝo.
Rozhodnutí jest ve rtech královských, v soudu neuchylují se ústa jeho.
11 Ĝusta pesilo kaj ĝustaj pesiltasoj estas de la Eternulo; Ĉiuj pezilŝtonoj en la sako estas Lia faro.
Váha a závaží jsou úsudek Hospodinův, a všecka závaží v pytlíku jeho nařízení.
12 Abomenaĵo por reĝoj estas fari maljustaĵon; Ĉar per justeco staras fortike la trono.
Ohavností jest králům činiti bezbožně; nebo spravedlností upevňován bývá trůn.
13 Al la reĝoj plaĉas lipoj veramaj; Kaj ili amas tiun, kiu parolas la veron.
Rtové spravedliví líbezní jsou králům, a ty, kteříž upřímě mluví, milují.
14 Kolero de reĝo estas kuriero de morto; Sed homo saĝa igas ĝin pardoni.
Rozhněvání královo jistý posel smrti, ale muž moudrý ukrotí je.
15 Luma vizaĝo de reĝo estas vivo; Kaj lia favoro estas kiel nubo kun printempa pluvo.
V jasné tváři královské jest život, a přívětivost jeho jako oblak s deštěm jarním.
16 Akiro de saĝeco estas multe pli bona ol oro; Kaj akiro de prudento estas preferinda ol arĝento.
Mnohem lépe jest nabyti moudrosti než zlata nejčistšího, a nabyti rozumnosti lépe než stříbra.
17 La vojo de virtuloj evitas malbonon; Kiu gardas sian vojon, tiu konservas sian animon.
Cesta upřímých jest odstoupiti od zlého; ostříhá duše své ten, kdož ostříhá cesty své.
18 Antaŭ la pereo iras fiereco; Kaj antaŭ la falo iras malhumileco.
Před setřením bývá pýcha, a před pádem pozdvižení ducha.
19 Pli bone estas esti humila kun malriĉuloj, Ol dividi akiron kun fieruloj.
Lépe jest poníženého duchu býti s pokornými, než děliti kořist s pyšnými.
20 Kiu prudente kondukas aferon, tiu trovos bonon; Kaj kiu fidas la Eternulon, tiu estas feliĉa.
Ten, kdož pozoruje slova, nalézá dobré; a kdož doufá v Hospodina, blahoslavený jest.
21 Kiu havas prudentan koron, tiu estas nomata saĝulo; Kaj agrablaj paroloj plivalorigas la instruon.
Ten, kdož jest moudrého srdce, slove rozumný, a sladkost rtů přidává naučení.
22 Saĝo estas fonto de vivo por sia posedanto; Sed la instruo de malsaĝuloj estas malsaĝeco.
Rozumnost těm, kdož ji mají, jest pramen života, ale umění bláznů jest bláznovství.
23 La koro de saĝulo prudentigas lian buŝon, Kaj en lia buŝo plivaloriĝas la instruo.
Srdce moudrého rozumně spravuje ústa svá, tak že rty svými přidává naučení.
24 Agrabla parolo estas freŝa mielo, Dolĉa por la animo kaj saniga por la ostoj.
Plást medu jsou řeči utěšené, sladkost duši, a lékařství kostem.
25 Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.
Cesta zdá se přímá člověku, ale dokonání její jistá cesta smrti.
26 Kiu laboras, tiu laboras por si mem; Ĉar lin devigas lia buŝo.
Èlověk pracovitý pracuje sobě, nebo ponoukají ho ústa jeho.
27 Malbona homo kaŭzas malbonon; Kaj sur liaj lipoj estas kvazaŭ brulanta fajro.
Muž nešlechetný vykopává zlé, v jehožto rtech jako oheň spalující.
28 Malica homo disvastigas malpacon; Kaj kalumnianto disigas amikojn.
Muž převrácený rozsívá sváry, a klevetník rozlučuje přátely.
29 Rabemulo forlogas sian proksimulon Kaj kondukas lin sur vojo malbona.
Muž ukrutný přeluzuje bližního svého, a uvodí jej na cestu nedobrou.
30 Kiu faras signojn per la okuloj, tiu intencas malicon; Kiu faras signojn per la lipoj, tiu plenumas malbonon.
Zamhuřuje oči své, smýšleje věci převrácené, a zmítaje pysky svými, vykonává zlé.
31 Krono de gloro estas la grizeco; Sur la vojo de justeco ĝi estas trovata.
Koruna ozdobná jsou šediny na cestě spravedlnosti se nalézající.
32 Pacienculo estas pli bona ol fortulo; Kaj kiu regas sian spiriton, tiu estas pli bona ol militakiranto de urbo.
Lepší jest zpozdilý k hněvu než silný rek, a kdož panuje nad myslí svou nežli ten, kterýž dobyl města.
33 Sur la baskon oni ĵetas loton; Sed ĝia tuta decido estas de la Eternulo.
Do klínu umítán bývá los, ale od Hospodina všecko řízení jeho.
