Sentencoj 15
1 Milda respondo kvietigas koleron; Sed malmola vorto ekscitas koleron.
Mildt svar stiller vrede, sårende ord vækker nag.
2 La lango de saĝuloj bonigas la instruon; Sed la buŝo de malsaĝuloj elparolas sensencaĵon.
Vises Tunge drypper af Kundskab, Dårskab strømmer fra Tåbers Mund.
3 Sur ĉiu loko estas la okuloj de la Eternulo; Ili vidas la malbonulojn kaj bonulojn.
Alle Vegne er HERRENs Øjne, de udspejder onde og gode.
4 Milda lango estas arbo de vivo; Sed malbonparola rompas la spiriton.
Et Livets Træ er Tungens Mildhed, dens Falskhed giver Hjertesår.
5 Malsaĝulo malŝatas la instruon de sia patro; Sed kiu plenumas la admonon, tiu estas prudenta.
Dåre lader hånt om sin Faders Tugt, klog er den, som tager Vare på Revselse.
6 En la domo de virtulo estas multe da trezoroj; Sed en la profito de malvirtulo estas pereo.
Den retfærdiges Hus har megen Velstand, den gudløses Høst lægges øde.
7 La buŝo de saĝuloj semas instruon; Sed la koro de malsaĝuloj ne estas tia.
Vises Læber udstrør Kundskab, Tåbers Hjerte er ikke ret.
8 Oferdono de malvirtuloj estas abomenaĵo por la Eternulo; Sed la preĝo de virtuloj al Li plaĉas.
Gudløses Offer er HERREN en Gru, retsindiges Bøn har han Velbehag i.
9 Abomenaĵo por la Eternulo estas la vojo de malvirtulo; Sed kiu celas virton, tiun Li amas.
Den gudløses Færd er HERREN en Gru, han elsker den, der stræber efter Retfærd.
10 Malbona puno atendas tiun, kiu forlasas la vojon; Kaj la malamanto de admono mortos.
Streng Tugt er for den, der forlader Vejen; den, der hader Revselse, dør.
Dødsrige og Afgrund ligger åbne for HERREN, endsige da Menneskebørnenes Hjerter. (Sheol h7585)
12 Mokanto ne amas tiun, kiu lin admonas; Al saĝuloj li ne iras.
Spotteren ynder ikke at revses, til Vismænd går han ikke.
13 Ĝoja koro faras la vizaĝon ĝoja; Sed ĉe ĉagreno de la koro la spirito estas malgaja.
Glad Hjerte giver venligt Ansigt, ved Hjertesorg bliver Modet brudt.
14 La koro de saĝulo serĉas instruon; Sed la buŝo de malsaĝuloj nutras sin per malsaĝeco.
Den forstandiges Hjerte søger Kundskab, Tåbers Mund lægger Vind på Dårskab.
15 Ĉiuj tagoj de malfeliĉulo estas malbonaj; Sed kontenta koro estas festenado.
Alle den armes Dage er onde, glad Hjerte er stadigt Gæstebud.
16 Pli bona estas malmulto kun timo antaŭ la Eternulo, Ol granda trezoro kun maltrankvileco ĉe ĝi.
Bedre lidet med HERRENs Frygt end store Skatte med Uro.
17 Pli bona estas manĝo el verdaĵo, sed kun amo, Ol grasa bovo, sed kun malamo.
Bedre en Ret Grønt med Kærlighed end fedet Okse og Had derhos.
18 Kolerema homo kaŭzas malpacon; Kaj pacienculo kvietigas disputon.
Vredladen Mand vækker Splid, sindig Mand stiller Trætte.
19 La vojo de maldiligentulo estas kiel dornarbeto; Sed la vojo de virtuloj estas ebenigita.
Den lades Vej er spærret af Tjørn, de flittiges Sti er banet.
20 Saĝa filo ĝojigas la patron; Sed homo malsaĝa estas malhonoro por sia patrino.
Viis Søn glæder sin Fader, Tåbe til Menneske foragter sin Moder.
21 Malsaĝeco estas ĝojo por malsaĝulo; Sed homo prudenta iras ĝustan vojon.
Dårskab er Glæde for Mand uden Vid, Mand med Indsigt går lige frem.
22 Kie ne estas konsilo, tie la entreprenoj neniiĝas; Sed ĉe multe da konsilantoj ili restas fortikaj.
Er der ikke holdt Råd, så mislykkes Planer, de lykkes, når mange rådslår.
23 Plezuro por homo estas en la respondo de lia buŝo; Kaj kiel bona estas vorto en la ĝusta tempo!
Mand er glad, når hans Mund kan svare, hvor godt er et Ord i rette Tid.
Den kloge går opad på Livets Vej for at undgå Dødsriget nedentil. (Sheol h7585)
25 La domon de fieruloj la Eternulo ruinigas; Sed Li gardas la limojn de vidvino.
Hovmodiges Hus river HERREN bort, han fastsætter Enkens Skel.
26 Abomenaĵo por la Eternulo estas la intencoj de malnoblulo; Sed agrablaj estas la paroloj de puruloj.
Onde Tanker er HERREN en Gru, men hulde Ord er rene.
27 Profitemulo malĝojigas sian domon; Sed kiu malamas donacojn, tiu vivos.
Den øder sit Hus, hvem Vinding er alt; men leve skal den, der hader Gave.
28 La koro de virtulo pripensas respondon; Sed la buŝo de malvirtuloj elfluigas malbonon.
Den retfærdiges Hjerte tænker, før det svarer, gudløses Mund lader ondt strømme ud.
29 La Eternulo estas malproksima de la malvirtuloj; Sed la preĝon de la virtuloj Li aŭskultas.
HERREN er gudløse fjern, men hører retfærdiges Bøn.
30 Luma okulo ĝojigas la koron; Bona sciigo fortikigas la ostojn.
Milde Øjne fryder Hjertet, godt Bud giver Marv i Benene.
31 Orelo, kiu aŭskultas la instruon de la vivo, Loĝos inter saĝuloj.
Øret, der lytter til Livsens Revselse, vil gerne dvæle iblandt de vise.
32 Kiu forpuŝas admonon, tiu malestimas sian animon; Sed kiu aŭskultas instruon, tiu akiras saĝon.
Hvo Tugt forsmår, lader hånt om sin Sjæl, men Vid fanger den, der lytter til Revselse.
33 La timo antaŭ la Eternulo instruas saĝon, Kaj humileco troviĝas antaŭ honoro.
HERRENs Frygt er Tugt til Visdom, Ydmyghed først og siden Ære.
