Sentencoj 14
1 Saĝa virino konstruas sian domon; Sed malsaĝa detruas ĝin per siaj manoj.
Moudrá žena vzdělává dům svůj, bláznice pak rukama svýma boří jej.
2 Kiu iras la ĝustan vojon, tiu timas la Eternulon; Sed kiu iras vojon malĝustan, tiu Lin malestimas.
Kdo chodí v upřímnosti své, bojí se Hospodina, ale převrácený v cestách svých pohrdá jím.
3 En la buŝo de malsaĝulo estas vergo por lia malhumileco; Sed la buŝo de saĝuloj ilin gardas.
V ústech blázna jest hůl pýchy, rtové pak moudrých ostříhají jich.
4 Se ne ekzistas bovoj, la grenejoj estas malplenaj; Sed multe da profito estas de la forto de bovoj.
Když není volů, prázdné jsou jesle, ale hojná úroda jest v síle volů.
5 Verama atestanto ne mensogas; Sed atestanto falsama elspiras mensogojn.
Svědek věrný neklamá, ale svědek falešný mluví lež.
6 Mokanto serĉas saĝecon kaj ĝin ne trovas; Sed por saĝulo la sciado estas facila.
Hledá posměvač moudrosti, a nenalézá, rozumnému pak umění snadné jest.
7 Foriru de homo malsaĝa; Ĉar vi ne aŭdos parolon de saĝo.
Odejdi od muže bláznivého, když neseznáš při něm rtů umění.
8 La saĝeco de saĝulo estas komprenado de sia vojo; Kaj la malsaĝeco de malsaĝuloj estas trompiĝado.
Moudrost opatrného jest, aby rozuměl cestě své, bláznovství pak bláznů ke lsti.
9 Malsaĝuloj ŝercas pri siaj kulpoj; Sed inter virtuloj ekzistas reciproka favoro.
Blázen přikrývá hřích, ale mezi upřímými dobrá vůle.
10 Koro scias sian propran malĝojon; Kaj en ĝia ĝojo ne partoprenas fremdulo.
Srdce ví o hořkosti duše své, a k veselí jeho nepřimísí se cizí.
11 Domo de malvirtuloj estos ekstermita; Sed dometo de virtuloj floros.
Dům bezbožných vyhlazen bude, ale stánek upřímých zkvetne.
12 Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.
Cesta zdá se přímá člověku, a však dokonání její jest cesta k smrti.
13 Ankaŭ dum ridado povas dolori la koro; Kaj la fino de ĝojo estas malĝojo.
Také i v smíchu bolí srdce, a cíl veselí jest zámutek.
14 Laŭ siaj agoj manĝos homo malbonkora; Kaj homo bona satiĝos per siaj faroj.
Cestami svými nasytí se převrácený srdcem, ale muž dobrý štítí se jeho.
15 Naivulo kredas ĉiun vorton; Sed saĝulo estas atenta pri sia vojo.
Hloupý věří každému slovu, ale opatrný šetří kroku svého.
16 Saĝulo timas, kaj forkliniĝas de malbono; Sed malsaĝulo estas incitiĝema kaj memfidema.
Moudrý bojí se a odstupuje od zlého, ale blázen dotře a smělý jest.
17 Malpacienculo faras malsaĝaĵojn; Kaj malbonintenculo estas malamata.
Náhlý se dopouští bláznovství, a muž myšlení zlých v nenávisti bývá.
18 Naivuloj akiras malsaĝecon; Sed saĝuloj estas kronataj de klereco.
Dědičně vládnou hlupci bláznovstvím, ale opatrní bývají korunováni uměním.
19 Malbonuloj humiliĝos antaŭ bonuloj; Kaj malvirtuloj estos antaŭ la pordego de virtulo.
Sklánějí se zlí před dobrými, a bezbožní u bran spravedlivého.
20 Malriĉulo estas malamata eĉ de sia proksimulo; Sed riĉulo havas multe da amikoj.
Také i příteli svému v nenávisti bývá chudý, ale milovníci bohatého mnozí jsou.
21 Kiu malŝatas sian proksimulon, tiu estas pekulo; Sed kiu kompatas malriĉulojn, tiu estas feliĉa.
Pohrdá bližním svým hříšník, ale kdož se slitovává nad chudými, blahoslavený jest.
22 Ĉu ne eraras malbonintenculoj? Sed favorkoreco kaj vero estas ĉe tiuj, kiuj havas bonajn intencojn.
Zajisté žeť bloudí, kteříž ukládají zlé; ale milosrdenství a pravda těm, kteříž smýšlejí dobré.
23 De ĉiu laboro estos profito; Sed de babilado venas nur senhaveco.
Všeliké práce bývá zisk, ale slovo rtů jest jen k nouzi.
24 Propra riĉeco estas krono por la saĝuloj; Sed la malsaĝeco de la malsaĝuloj restas malsaĝeco.
Koruna moudrých jest bohatství jejich, bláznovství pak bláznivých bláznovstvím.
25 Verparola atestanto savas animojn; Sed malverparola elspiras trompon.
Vysvobozuje duše svědek pravdomluvný, ale lstivý mluví lež.
26 En la timo antaŭ la Eternulo estas forta fortikaĵo; Kaj Li estos rifuĝejo por Siaj infanoj.
V bázni Hospodinově jestiť doufání silné, kterýž synům svým útočištěm bude.
27 La timo antaŭ la Eternulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.
Bázeň Hospodinova jest pramen života, k vyhýbání se osídlům smrti.
28 Grandeco de popolo estas gloro por reĝo; Kaj manko de popolo pereigas la reganton.
Ve množství lidu jest sláva krále, ale v nedostatku lidu zahynutí vůdce.
29 Pacienculo havas multe da saĝo; Sed malpacienculo elmontras malsaĝecon.
Zpozdilý k hněvu hojně má rozumu, ale náhlý pronáší bláznovství.
30 Trankvila koro estas vivo por la korpo; Sed envio estas puso por la ostoj.
Život těla jest srdce zdravé, ale hnis v kostech jest závist.
31 Kiu premas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kaj kiu Lin honoras, tiu kompatas malriĉulon.
Kdo utiská chudého, útržku činí Učiniteli jeho; ale ctí jej, kdož se slitovává nad chudým.
32 Pro sia malboneco malvirtulo estos forpuŝita; Sed virtulo eĉ mortante havas esperon.
Pro zlost svou odstrčen bývá bezbožný, ale naději má i při smrti své spravedlivý.
33 En la koro de saĝulo ripozas saĝo; Kaj kio estas en malsaĝuloj, tio elmontriĝas.
V srdci rozumného odpočívá moudrost, co pak jest u vnitřnosti bláznů, nezatají se.
34 Virto altigas popolon; Sed peko pereigas gentojn.
Spravedlnost zvyšuje národ, ale hřích jest ku pohanění národům.
35 Favoron de la reĝo havas sklavo saĝa; Sed kontraŭ malbonkonduta li koleras.
Laskav bývá král na služebníka rozumného, ale hněviv na toho, kterýž hanbu činí.
