Sentencoj 13
1 Saĝa filo lernas de la patro; Sed mokanto ne aŭskultas moralinstruon.
Mudar sin sluša nastavu oca svojega; a potsmjevaè ne sluša ukora.
2 La frukto de la buŝo donas al homo bonan manĝon; Sed la deziro de krimuloj estas perforto.
Od ploda usta svojih svaki æe jesti dobro, a duša nevaljalijeh ljudi nasilje.
3 Kiu gardas sian buŝon, tiu gardas sian animon; Kiu tro malfermas sian buŝon, tiu pereas.
Ko èuva usta svoja, èuva svoju dušu; ko razvaljuje usne, propada.
4 La animo de maldiligentulo deziras, kaj ne ricevas; Sed la animo de diligentuloj satiĝas.
Željna je duša ljenivèeva, ali nema ništa; a duša vrijednijeh ljudi obogatiæe se.
5 Vorton malveran virtulo malamas; Sed malvirtulo agas abomene kaj venas al honto.
Na lažnu rijeè mrzi pravednik; a bezbožnik se mrazi i sramoti.
6 La virto gardas tiun, kiu iras ĝustan vojon; Sed la malvirto pereigas pekulon.
Pravda èuva onoga koji hodi bezazleno; a bezbožnost obara grješnika.
7 Unu ŝajnigas sin riĉa, havante nenion; Alia ŝajnigas sin malriĉa, havante grandan riĉecon.
Ima ko se gradi bogat a nema ništa, i ko se gradi siromah a ima veliko blago.
8 Per sia riĉeco homo savas sian animon; Sed malriĉulo ne aŭskultas atentigon.
Otkup je za život èovjeku bogatstvo njegovo, a siromah ne sluša prijetnje.
9 La lumo de virtuloj brilegas; Sed la lumilo de malvirtuloj estingiĝos.
Vidjelo pravednièko svijetli se, a žižak bezbožnièki ugasiæe se.
10 Nur de malhumileco venas malpaco; Sed la akceptantaj konsilojn havas saĝon.
Od oholosti biva samo svaða, a koji primaju svjet, u njih je mudrost.
11 Riĉeco rapide akirita malgrandiĝas; Sed kion oni kolektas per laboro, tio multiĝas.
Blago koje se taštinom teèe umaljava se, a ko sabira rukom, umnožava.
12 Espero prokrastata dolorigas la koron; Sed plenumita deziro estas arbo de vivo.
Dugo nadanje mori srce, i želja je ispunjena drvo životno.
13 Kiu malŝatas diron, tiu malutilas al si mem; Sed respektanta ordonon estos rekompencita.
Ko prezire rijeè sam sebi udi; a ko se boji zapovijesti, platiæe mu se.
14 Instruo de saĝulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.
Nauka je mudroga izvor životni da se saèuva prugala smrtnijeh.
15 Bona prudento plaĉigas; Sed la vojo de perfiduloj estas malglata.
Dobar razum daje ljubav, a put je bezakonièki hrapav.
16 Ĉiu prudentulo agas konscie; Sed malsaĝulo elmontras malsaĝecon.
Svaki pametan èovjek radi s razumom, a bezuman raznosi bezumlje.
17 Malbona sendito falas en malfeliĉon; Sed sendito fidela sanigas.
Glasnik bezbožan pada u zlo, a vjeran je poslanik lijek.
18 Malriĉa kaj hontigata estos tiu, kiu forpuŝas instruon; Sed kiu observas instruon, tiu estos estimata.
Siromaštvo i sramota doæi æe na onoga koji odbacuje nastavu; a ko èuva karanje, proslaviæe se.
19 Deziro plenumita estas agrabla por la animo; Sed malagrable por la malsaĝuloj estas deturni sin de malbono.
Ispunjena je želja slast duši, a bezumnima je mrsko otstupiti oda zla.
20 Kiu iras kun saĝuloj, tiu estos saĝa; Sed kamarado de malsaĝuloj suferos doloron.
Ko hodi s mudrima postaje mudar, a ko se druži s bezumnicima postaje gori.
21 Pekulojn persekutas malbono; Sed virtulojn rekompencas bono.
Grješnike goni zlo, a pravednicima se vraæa dobro.
22 Bonulo heredigas la nepojn; Kaj por virtulo konserviĝas la havo de pekulo.
Dobar èovjek ostavlja našljedstvo sinovima sinova svojih, a grješnikovo imanje èuva se pravedniku.
23 Multe da manĝaĵo estas sur la kampo de malriĉuloj; Sed multaj pereas pro manko de justeco.
Izobila hrane ima na njivi siromaškoj, a ima ko propada sa zle uprave.
24 Kiu ŝparas sian vergon, tiu malamas sian filon; Sed kiu lin amas, tiu baldaŭ lin punas.
Ko žali prut, mrzi na sina svojega; a ko ga ljubi, kara ga za vremena.
25 Virtulo manĝas, por satigi sian animon; Sed la ventro de malvirtuloj havas mankon.
Pravednik jede, i sita mu je duša; a trbuh bezbožnicima nema dosta.
