Sentencoj 13
1 Saĝa filo lernas de la patro; Sed mokanto ne aŭskultas moralinstruon.
Filius sapiens doctrina patris; qui autem illusor est non audit cum arguitur.
2 La frukto de la buŝo donas al homo bonan manĝon; Sed la deziro de krimuloj estas perforto.
De fructu oris sui homo satiabitur bonis: anima autem prævaricatorum iniqua.
3 Kiu gardas sian buŝon, tiu gardas sian animon; Kiu tro malfermas sian buŝon, tiu pereas.
Qui custodit os suum custodit animam suam; qui autem inconsideratus est ad loquendum, sentiet mala.
4 La animo de maldiligentulo deziras, kaj ne ricevas; Sed la animo de diligentuloj satiĝas.
Vult et non vult piger; anima autem operantium impinguabitur.
5 Vorton malveran virtulo malamas; Sed malvirtulo agas abomene kaj venas al honto.
Verbum mendax justus detestabitur; impius autem confundit, et confundetur.
6 La virto gardas tiun, kiu iras ĝustan vojon; Sed la malvirto pereigas pekulon.
Justitia custodit innocentis viam, impietas autem peccatorem supplantat.
7 Unu ŝajnigas sin riĉa, havante nenion; Alia ŝajnigas sin malriĉa, havante grandan riĉecon.
Est quasi dives, cum nihil habeat, et est quasi pauper, cum in multis divitiis sit.
8 Per sia riĉeco homo savas sian animon; Sed malriĉulo ne aŭskultas atentigon.
Redemptio animæ viri divitiæ suæ; qui autem pauper est, increpationem non sustinet.
9 La lumo de virtuloj brilegas; Sed la lumilo de malvirtuloj estingiĝos.
Lux justorum lætificat: lucerna autem impiorum extinguetur.
10 Nur de malhumileco venas malpaco; Sed la akceptantaj konsilojn havas saĝon.
Inter superbos semper jurgia sunt; qui autem agunt omnia cum consilio, reguntur sapientia.
11 Riĉeco rapide akirita malgrandiĝas; Sed kion oni kolektas per laboro, tio multiĝas.
Substantia festinata minuetur; quæ autem paulatim colligitur manu, multiplicabitur.
12 Espero prokrastata dolorigas la koron; Sed plenumita deziro estas arbo de vivo.
Spes quæ differtur affligit animam; lignum vitæ desiderium veniens.
13 Kiu malŝatas diron, tiu malutilas al si mem; Sed respektanta ordonon estos rekompencita.
Qui detrahit alicui rei, ipse se in futurum obligat; qui autem timet præceptum, in pace versabitur. Animæ dolosæ errant in peccatis: justi autem misericordes sunt, et miserantur.
14 Instruo de saĝulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.
Lex sapientis fons vitæ, ut declinet a ruina mortis.
15 Bona prudento plaĉigas; Sed la vojo de perfiduloj estas malglata.
Doctrina bona dabit gratiam; in itinere contemptorum vorago.
16 Ĉiu prudentulo agas konscie; Sed malsaĝulo elmontras malsaĝecon.
Astutus omnia agit cum consilio; qui autem fatuus est aperit stultitiam.
17 Malbona sendito falas en malfeliĉon; Sed sendito fidela sanigas.
Nuntius impii cadet in malum; legatus autem fidelis, sanitas.
18 Malriĉa kaj hontigata estos tiu, kiu forpuŝas instruon; Sed kiu observas instruon, tiu estos estimata.
Egestas et ignominia ei qui deserit disciplinam; qui autem acquiescit arguenti glorificabitur.
19 Deziro plenumita estas agrabla por la animo; Sed malagrable por la malsaĝuloj estas deturni sin de malbono.
Desiderium si compleatur delectat animam; detestantur stulti eos qui fugiunt mala.
20 Kiu iras kun saĝuloj, tiu estos saĝa; Sed kamarado de malsaĝuloj suferos doloron.
Qui cum sapientibus graditur sapiens erit; amicus stultorum similis efficietur.
21 Pekulojn persekutas malbono; Sed virtulojn rekompencas bono.
Peccatores persequitur malum, et justis retribuentur bona.
22 Bonulo heredigas la nepojn; Kaj por virtulo konserviĝas la havo de pekulo.
Bonus reliquit hæredes filios et nepotes, et custoditur justo substantia peccatoris.
23 Multe da manĝaĵo estas sur la kampo de malriĉuloj; Sed multaj pereas pro manko de justeco.
Multi cibi in novalibus patrum, et aliis congregantur absque judicio.
24 Kiu ŝparas sian vergon, tiu malamas sian filon; Sed kiu lin amas, tiu baldaŭ lin punas.
Qui parcit virgæ odit filium suum; qui autem diligit illum instanter erudit.
25 Virtulo manĝas, por satigi sian animon; Sed la ventro de malvirtuloj havas mankon.
Justus comedit et replet animam suam; venter autem impiorum insaturabilis.
