Sentencoj 12
1 Kiu amas instruon, tiu amas scion; Sed kiu malamas atentigon, tiu estas malsaĝulo.
Den som elskar age, elskar kunnskap, men den som hatar refsing, han er fåvis.
2 Bonulo akiras favoron de la Eternulo; Sed homo malica estos kondamnita.
Den gode vinn seg hugnad hjå Herren, men den meinsløge fordømer han.
3 Ne fortikiĝos homo per malvirto; Sed la radiko de virtuloj ne ŝanceliĝos.
Ingen mann vert stød av gudløysa, men roti åt rettferdige kann ingen rikka.
4 Brava virino estas krono por sia edzo; Sed senhonora estas kiel puso en liaj ostoj.
Ei fagna kona er ein krans for mannen sin, eit skjemda ting er fæl som ròt i beini hans.
5 La pensoj de virtuloj estas justeco; La meditado de malvirtuloj estas malico.
Tankar hjå rettferdige tenkjer er det som rett er, dei råder som ugudlege legg upp, er svik.
6 La paroloj de malvirtuloj estas insido pri sango; Sed la buŝo de virtuloj ilin savas.
Ordi hjå ugudlege gjeng ut på luring etter blod, men ærlege vert berga ved sin munn.
7 La malvirtuloj renversiĝos kaj malaperos; Sed la domo de virtuloj staros forte.
Ugudlege vert kasta i koll, og so er det ute med deim, men rettferdige folks hus stend fast.
8 Oni laŭdas homon laŭ lia saĝo; Sed perversulo estos hontigita.
Ein mann fær ros alt etter som vitet hans er, men den ranglyndte kjem i vanvyrdnad.
9 Pli bona estas homo negrava, sed laboranta por si, Ol homo, kiu serĉas honoron, sed al kiu mankas pano.
Betre småmann med ein tenar enn låst vera storkar og ikkje ha mat.
10 Virtulo kompatas la vivon de sia bruto; Sed la koro de malvirtuloj estas kruela.
Den rettferdige veit korleis buskapen har det, men hardt er hjarta hjå ugudlege folk.
11 Kiu prilaboras sian teron, tiu havos sate da pano; Sed kiu serĉas vantaĵojn, tiu estas malsaĝulo.
Den som dyrkar si jord, fær mette av brød, den som fer etter fåfengde ting, er fåvis.
12 Malvirtulo serĉas subtenon de malnobluloj; Sed la radiko de virtuloj donas forton.
Ein gudlaus hev hug til vonde folks garn, men roti åt rettferdige gjev frukt.
13 Per siaj pekaj vortoj kaptiĝas malbonulo; Sed virtulo eliras el mizero.
Lippe-synd er snara vond, men den rettferdige slepp ut or trengsla.
14 Per la fruktoj de sia buŝo homo bone satiĝas; Kaj laŭ la merito de siaj manoj homo ricevas redonon.
Av sin munns frukt fær ein mann sin gode mette, og eit menneskje fær att det han hev gjort med sine hender.
15 La vojo de malsaĝulo estas ĝusta en liaj okuloj; Sed saĝulo aŭskultas konsilon.
Uvitingen held sin eigen veg for den rette, men den vise høyrer på råd.
16 Malsaĝulo tuj montras sian koleron; Sed saĝulo ignoras ofendon.
Når uvitingen er vreid, vert det kjent same dagen, men den kloke løyner skjemsla.
17 Kiu estas verama, tiu eldiras tion, kio estas ĝusta, Sed falsama atestulo trompon.
Den som andar ærlegskap, segjer det som rett er, men det falske vitnet talar svik.
18 Ofte nepripensita parolo vundas kiel glavo; Sed la lango de saĝuloj sanigas.
Mang ein fer med svall som sverdstyng; men tunga åt dei vise, ho er lækjedom.
19 Parolo vera restas fortike por ĉiam; Sed parolo malvera nur por momento.
Sanningslippa held seg æveleg, men falske tunga berre i ein augneblink.
20 Malico estas en la koro de malbonintenculoj; Sed ĉe la pacigantoj estas ĝojo.
Svik er i deira hjarta som smider vondt i hop, men dei som rå’r til fred, hev gleda.
21 Nenio malbona trafos virtulon; Sed la malvirtuloj havas plene da malbono.
Inkje vondt den rettferdige råkar, men gudlause fær ulukka i fullaste mål.
22 Abomenaĵo por la Eternulo estas buŝo mensogema; Sed kiuj agas laŭ vero, tiuj plaĉas al Li.
Ei stygja for Herren er ljugarlippor, men han likar deim som fer fram med truskap.
23 Saĝa homo kaŝas scion; Sed la koro de malsaĝuloj elkrias malsaĝecon.
Ein klok mann løynar kunnskap, men dåre-hjarta ropar ut vitløysa.
24 La mano de diligentuloj regos; Sed mano maldiligenta pagos tributon.
Strævsam hand kjem upp til herrevelde, men leta fører til trældom.
25 Zorgo en la koro de homo ĝin premas; Sed amika vorto ĝin ĝojigas.
Sorg i mannens hjarta bøygjer det ned, men eit godt ord gjev det gleda.
26 Al la virtulo estas pli bone, ol al lia proksimulo; Sed la vojo de malvirtuloj ilin erarigas.
Den rettferdige rettleider næsten sin, men vegen åt gudlause fører deim vilt.
27 Maldiligenteco ne pretigos al si manĝon; Sed homo diligenta havas riĉecon.
Letingen steikjer ikkje si veidn, men annsemd er rikdom so dyr for menneskja.
28 Sur la vojo de virto estas vivo, Kaj ĝi estos ebenigita kontraŭ morto.
På rettferds stig er liv, og gonga på vegen gjeng ikkje til dauden.
