Sentencoj 12
1 Kiu amas instruon, tiu amas scion; Sed kiu malamas atentigon, tiu estas malsaĝulo.
Qui diligit disciplinam, diligit scientiam: qui autem odit increpationes, insipiens est.
2 Bonulo akiras favoron de la Eternulo; Sed homo malica estos kondamnita.
Qui bonus est, hauriet gratiam a Domino: qui autem confidit in cogitationibus suis, impie agit,
3 Ne fortikiĝos homo per malvirto; Sed la radiko de virtuloj ne ŝanceliĝos.
Non roborabitur homo ex impietate: et radix iustorum non commovebitur.
4 Brava virino estas krono por sia edzo; Sed senhonora estas kiel puso en liaj ostoj.
Mulier diligens, corona est viro suo: et putredo in ossibus eius, quæ confusione res dignas gerit.
5 La pensoj de virtuloj estas justeco; La meditado de malvirtuloj estas malico.
Cogitationes iustorum iudicia: et consilia impiorum fraudulenta:
6 La paroloj de malvirtuloj estas insido pri sango; Sed la buŝo de virtuloj ilin savas.
Verba impiorum insidiantur sanguini: os iustorum liberabit eos.
7 La malvirtuloj renversiĝos kaj malaperos; Sed la domo de virtuloj staros forte.
Verte impios, et non erunt: domus autem iustorum permanebit.
8 Oni laŭdas homon laŭ lia saĝo; Sed perversulo estos hontigita.
Doctrina sua noscetur vir: qui autem vanus et excors est, patebit contemptui.
9 Pli bona estas homo negrava, sed laboranta por si, Ol homo, kiu serĉas honoron, sed al kiu mankas pano.
Melior est pauper et sufficiens sibi, quam gloriosus et indigens pane.
10 Virtulo kompatas la vivon de sia bruto; Sed la koro de malvirtuloj estas kruela.
Novit iustus iumentorum suorum animas: viscera autem impiorum crudelia.
11 Kiu prilaboras sian teron, tiu havos sate da pano; Sed kiu serĉas vantaĵojn, tiu estas malsaĝulo.
Qui operatur terram suam, satiabitur panibus: qui autem sectatur otium, stultissimus est. Qui suavis est in vini demorationibus, in suis munitionibus relinquit contumeliam.
12 Malvirtulo serĉas subtenon de malnobluloj; Sed la radiko de virtuloj donas forton.
Desiderium impii munimentum est pessimorum: radix autem iustorum proficiet.
13 Per siaj pekaj vortoj kaptiĝas malbonulo; Sed virtulo eliras el mizero.
Propter peccata labiorum ruina proximat malo: effugiet autem iustus de angustia.
14 Per la fruktoj de sia buŝo homo bone satiĝas; Kaj laŭ la merito de siaj manoj homo ricevas redonon.
De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et iuxta opera manuum suarum retribuetur ei.
15 La vojo de malsaĝulo estas ĝusta en liaj okuloj; Sed saĝulo aŭskultas konsilon.
Via stulti recta in oculis eius: qui autem sapiens est, audit consilia.
16 Malsaĝulo tuj montras sian koleron; Sed saĝulo ignoras ofendon.
Fatuus statim indicat iram suam: qui autem dissimulat iniuriam, callidus est.
17 Kiu estas verama, tiu eldiras tion, kio estas ĝusta, Sed falsama atestulo trompon.
Qui quod novit loquitur, index iustitiæ est: qui autem mentitur, testis est fraudulentus.
18 Ofte nepripensita parolo vundas kiel glavo; Sed la lango de saĝuloj sanigas.
Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiæ: lingua autem sapientium sanitas est.
19 Parolo vera restas fortike por ĉiam; Sed parolo malvera nur por momento.
Labium veritatis firmum erit in perpetuum: qui autem testis est repentinus, concinnat linguam mendacii.
20 Malico estas en la koro de malbonintenculoj; Sed ĉe la pacigantoj estas ĝojo.
Dolus in corde cogitantium mala: qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.
21 Nenio malbona trafos virtulon; Sed la malvirtuloj havas plene da malbono.
Non contristabit iustum quidquid ei acciderit: impii autem replebuntur malo.
22 Abomenaĵo por la Eternulo estas buŝo mensogema; Sed kiuj agas laŭ vero, tiuj plaĉas al Li.
Abominatio est Domino labia mendacia: qui autem fideliter agunt, placent ei.
23 Saĝa homo kaŝas scion; Sed la koro de malsaĝuloj elkrias malsaĝecon.
Homo versatus celat scientiam: et cor insipientium provocat stultitiam.
24 La mano de diligentuloj regos; Sed mano maldiligenta pagos tributon.
Manus fortium dominabitur: quæ autem remissa est, tributis serviet.
25 Zorgo en la koro de homo ĝin premas; Sed amika vorto ĝin ĝojigas.
Mœror in corde viri humiliabit illum, et sermone bono lætificabitur.
26 Al la virtulo estas pli bone, ol al lia proksimulo; Sed la vojo de malvirtuloj ilin erarigas.
Qui negligit damnum propter amicum, iustus est: iter autem impiorum decipiet eos.
27 Maldiligenteco ne pretigos al si manĝon; Sed homo diligenta havas riĉecon.
Non inveniet fraudulentus lucrum: et substantia hominis erit auri pretium.
28 Sur la vojo de virto estas vivo, Kaj ĝi estos ebenigita kontraŭ morto.
In semita iustitiæ, vita: iter autem devium ducit ad mortem.
