Sentencoj 11
1 Malvera pesilo estas abomenaĵo por la Eternulo; Sed plena pezo plaĉas al Li.
Falsk våg är Herranom en styggelse; men en full vigt är honom behagelig.
2 Se venis malhumileco, venos ankaŭ honto; Sed ĉe la humiluloj estas saĝo.
Der stolthet är, der är ock föraktelse; men vishet är när de ödmjuka.
3 La senkulpeco de la piuloj gvidos ilin; Sed la falsemo pereigos la maliculojn.
Oskyldighet skall ledade fromma; men ondskan skall förstöra de föraktare.
4 Ne helpos riĉo en la tago de kolero; Sed bonfaremo savas de morto.
Gods hjelper intet på vredenes dag; men rättfärdighet frälsar ifrå döden.
5 La justeco de piulo ebenigas lian vojon; Sed malpiulo falos per sia malpieco.
Dens frommas rättfärdighet gör hans väg rättan; men den ogudaktige skall falla genom sitt ogudaktiga väsende.
6 La justeco de piuloj savos ilin; Sed la pasio de maliculoj ilin kaptos.
De frommas rättfärdighet skall fria dem; men de föraktare varda fångne uti sine skalkhet.
7 Kiam mortas homo pia, ne pereas lia espero; Sed la atendo de la pekuloj pereas.
När den ogudaktiga menniskan dör, så är hoppet borto; och det de orättfärdige vänta, blifver omintet.
8 Piulo estas savata kontraŭ mizero, Kaj malpiulo venas sur lian lokon.
Den rättfärdige varder förlossad utu nöd, och den ogudaktige kommer i hans stad.
9 Per la buŝo de hipokritulo difektiĝas lia proksimulo; Sed per kompreno piuloj saviĝas.
Genom skrymtarens mun varder hans näste förderfvad; men de rättfärdige märka det, och varda förlossade.
10 Kiam al la piuloj estas bone, la urbo ĝojas; Kaj kiam pereas malpiuloj, ĝi estas gaja.
En stad gläder sig, när dem rättfärdigom väl går, och der de ogudaktige förgöras varder man glad.
11 Per la beno de piuloj urbo altiĝas; Kaj per la buŝo de malpiuloj ĝi ruiniĝas.
Genom de frommas välsignelse varder en stad upphöjd; men genom dens ogudaktigas mun varder han nederbruten.
12 Kiu mokas sian proksimulon, tiu estas malsaĝulo; Sed homo prudenta silentas.
Den som sin nästa skämmer, han är en dåre; men en förståndig man stillar det.
13 Kiu iras kun kalumnioj, tiu elperfidas sekreton; Sed kiu havas fidelan spiriton, tiu konservas aferon.
En baktalare röjer hvad han hemliga vet; men den som ett trofast hjerta hafver, han döljer det.
14 Ĉe manko de prikonsiliĝo popolo pereas; Sed ĉe multe da konsilantoj estas bonstato.
Der intet råd är, der far folket illa; men der månge rådgifvare äro, der går det väl till.
15 Malbonon faras al si tiu, kiu garantias por fremdulo; Sed kiu malamas donadon de mano, tiu estas ekster danĝero.
Den som för en annan i borgan går, han får skada; men den sig för borgan vaktar, han är säker.
16 Aminda virino akiras honoron, Kaj potenculoj akiras riĉon.
Den qvinna hafver ynnest, som ärona bevarar; men det äro de starke, som rikedomar bevara.
17 Bonkora homo donos bonon al sia animo, Kaj kruelulo detruas sian karnon.
En barmhertig man gör sinom kropp godt; men en obarmhertig bedröfvar ock sitt kött och blod.
18 Malvirtulo akiras profiton malveran, Kaj la semanto de virto veran rekompencon.
De ogudaktigas verk skall fela; men den som rättfärdighet sår, det är icke fåfängt.
19 Bonfarado kondukas al vivo; Kaj kiu celas malbonon, tiu iras al sia morto.
Ty rättfärdighet fordrar till lifs; men fara efter ondt, det fordrar till döden.
20 Abomenaĵo por la Eternulo estas la malickoruloj; Sed plaĉas al Li tiuj, kiuj iras vojon pian.
Herren hafver en styggelse till vrång hjerta, och ett behag till de fromma.
21 Oni povas esti certa, ke malvirtulo ne restos senpuna; Sed la idaro de virtuloj estos savita.
Dem ondom hjelper intet, om de än alle lade händer tillsamman; men de rättfärdigas säd skall hulpen varda.
22 Kiel ora ringo sur la nazo de porko, Tiel estas virino bela, sed malbonkonduta.
En dägelig qvinna utan tukt är lika som en so med ett gyldene spann på näsone.
23 La deziro de virtuloj estas nur bono; Sed malvirtuloj povas esperi nur koleron.
De rätträrdigas önskan måste dock väl gå, och det de ogudaktige vänta, är olycka.
24 Unu disdonas, kaj riĉiĝas ĉiam pli; Alia tro avaras, kaj tamen nur malriĉiĝas.
Den ene skiftar ut, och får alltid mer; men den andre är nidsk, der han icke skall, och varder dock fattigare.
25 Animo benanta ĝuos bonstaton; Kaj kiu trinkigas, tiu mem havos sufiĉe por trinki.
Den själ, som rikeliga välsignar, varder fet; och den som drucknan gör, han skall ock drucken varda.
26 Kiu retenas grenon, tiun malbenas la popolo; Sed beno venas sur la kapon de tiu, kiu disdonas.
Den som korn innehåller, honom banna menniskorna; men välsignelse kommer öfver honom, som det säljer.
27 Kiu celas bonon, tiu atingos plaĉon; Sed kiu serĉas malbonon, tiun ĝi trafos.
Den som något godt söker, honom vederfars godt; men den som efter ondt far, det skall hända honom.
28 Kiu fidas sian riĉecon, tiu falos; Sed virtuloj floros kiel juna folio.
Den sig uppå sina rikedomar förlåter, han skall förgås; men de rättfärdige skola grönskas såsom löf.
29 Kiu detruas sian domon, tiu heredos venton; Kaj malsaĝulo estas sklavo de saĝulo.
Den som sitt eget hus bedröfvar, han skall få väder till arfvedel; och en dåre måste dens visas tjenare vara.
30 La frukto de virtulo estas arbo de vivo; Kaj akiranto de animoj estas saĝulo.
Dens rättfärdigas frukt är lifsens trä, och en vis man låter sig om menniskorna hjerteliga vårda.
31 Se virtulo ricevas redonon sur la tero, Tiom pli malvirtulo kaj pekulo!
Efter den rättfärdige på jordene lida måste; huru mycket mer den ogudaktige och syndaren?
