Sentencoj 11
1 Malvera pesilo estas abomenaĵo por la Eternulo; Sed plena pezo plaĉas al Li.
Statera dolosa abominatio est apud Dominum, et pondus æquum voluntas ejus.
2 Se venis malhumileco, venos ankaŭ honto; Sed ĉe la humiluloj estas saĝo.
Ubi fuerit superbia, ibi erit et contumelia; ubi autem est humilitas, ibi et sapientia.
3 La senkulpeco de la piuloj gvidos ilin; Sed la falsemo pereigos la maliculojn.
Simplicitas justorum diriget eos, et supplantatio perversorum vastabit illos.
4 Ne helpos riĉo en la tago de kolero; Sed bonfaremo savas de morto.
Non proderunt divitiæ in die ultionis; justitia autem liberabit a morte.
5 La justeco de piulo ebenigas lian vojon; Sed malpiulo falos per sia malpieco.
Justitia simplicis diriget viam ejus, et in impietate sua corruet impius.
6 La justeco de piuloj savos ilin; Sed la pasio de maliculoj ilin kaptos.
Justitia rectorum liberabit eos, et in insidiis suis capientur iniqui.
7 Kiam mortas homo pia, ne pereas lia espero; Sed la atendo de la pekuloj pereas.
Mortuo homine impio, nulla erit ultra spes, et exspectatio sollicitorum peribit.
8 Piulo estas savata kontraŭ mizero, Kaj malpiulo venas sur lian lokon.
Justus de angustia liberatus est, et tradetur impius pro eo.
9 Per la buŝo de hipokritulo difektiĝas lia proksimulo; Sed per kompreno piuloj saviĝas.
Simulator ore decipit amicum suum; justi autem liberabuntur scientia.
10 Kiam al la piuloj estas bone, la urbo ĝojas; Kaj kiam pereas malpiuloj, ĝi estas gaja.
In bonis justorum exsultabit civitas, et in perditione impiorum erit laudatio.
11 Per la beno de piuloj urbo altiĝas; Kaj per la buŝo de malpiuloj ĝi ruiniĝas.
Benedictione justorum exaltabitur civitas, et ore impiorum subvertetur.
12 Kiu mokas sian proksimulon, tiu estas malsaĝulo; Sed homo prudenta silentas.
Qui despicit amicum suum indigens corde est; vir autem prudens tacebit.
13 Kiu iras kun kalumnioj, tiu elperfidas sekreton; Sed kiu havas fidelan spiriton, tiu konservas aferon.
Qui ambulat fraudulenter, revelat arcana; qui autem fidelis est animi, celat amici commissum.
14 Ĉe manko de prikonsiliĝo popolo pereas; Sed ĉe multe da konsilantoj estas bonstato.
Ubi non est gubernator, populus corruet; salus autem, ubi multa consilia.
15 Malbonon faras al si tiu, kiu garantias por fremdulo; Sed kiu malamas donadon de mano, tiu estas ekster danĝero.
Affligetur malo qui fidem facit pro extraneo; qui autem cavet laqueos securus erit.
16 Aminda virino akiras honoron, Kaj potenculoj akiras riĉon.
Mulier gratiosa inveniet gloriam, et robusti habebunt divitias.
17 Bonkora homo donos bonon al sia animo, Kaj kruelulo detruas sian karnon.
Benefacit animæ suæ vir misericors; qui autem crudelis est, etiam propinquos abjicit.
18 Malvirtulo akiras profiton malveran, Kaj la semanto de virto veran rekompencon.
Impius facit opus instabile, seminanti autem justitiam merces fidelis.
19 Bonfarado kondukas al vivo; Kaj kiu celas malbonon, tiu iras al sia morto.
Clementia præparat vitam, et sectatio malorum mortem.
20 Abomenaĵo por la Eternulo estas la malickoruloj; Sed plaĉas al Li tiuj, kiuj iras vojon pian.
Abominabile Domino cor pravum, et voluntas ejus in iis qui simpliciter ambulant.
21 Oni povas esti certa, ke malvirtulo ne restos senpuna; Sed la idaro de virtuloj estos savita.
Manus in manu non erit innocens malus; semen autem justorum salvabitur.
22 Kiel ora ringo sur la nazo de porko, Tiel estas virino bela, sed malbonkonduta.
Circulus aureus in naribus suis, mulier pulchra et fatua.
23 La deziro de virtuloj estas nur bono; Sed malvirtuloj povas esperi nur koleron.
Desiderium justorum omne bonum est; præstolatio impiorum furor.
24 Unu disdonas, kaj riĉiĝas ĉiam pli; Alia tro avaras, kaj tamen nur malriĉiĝas.
Alii dividunt propria, et ditiores fiunt; alii rapiunt non sua, et semper in egestate sunt.
25 Animo benanta ĝuos bonstaton; Kaj kiu trinkigas, tiu mem havos sufiĉe por trinki.
Anima quæ benedicit impinguabitur, et qui inebriat, ipse quoque inebriabitur.
26 Kiu retenas grenon, tiun malbenas la popolo; Sed beno venas sur la kapon de tiu, kiu disdonas.
Qui abscondit frumenta maledicetur in populis; benedictio autem super caput vendentium.
27 Kiu celas bonon, tiu atingos plaĉon; Sed kiu serĉas malbonon, tiun ĝi trafos.
Bene consurgit diluculo qui quærit bona; qui autem investigator malorum est, opprimetur ab eis.
28 Kiu fidas sian riĉecon, tiu falos; Sed virtuloj floros kiel juna folio.
Qui confidit in divitiis suis corruet: justi autem quasi virens folium germinabunt.
29 Kiu detruas sian domon, tiu heredos venton; Kaj malsaĝulo estas sklavo de saĝulo.
Qui conturbat domum suam possidebit ventos, et qui stultus est serviet sapienti.
30 La frukto de virtulo estas arbo de vivo; Kaj akiranto de animoj estas saĝulo.
Fructus justi lignum vitæ, et qui suscipit animas sapiens est.
31 Se virtulo ricevas redonon sur la tero, Tiom pli malvirtulo kaj pekulo!
Si justus in terra recipit, quanto magis impius et peccator!
