Sentencoj 1
1 Sentencoj de Salomono, filo de David, reĝo de Izrael:
parabolae Salomonis filii David regis Israhel
2 Por scii saĝon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;
ad sciendam sapientiam et disciplinam
3 Por ricevi instruon pri saĝo, Vero, justo, kaj honesto;
ad intellegenda verba prudentiae et suscipiendam eruditionem doctrinae iustitiam et iudicium et aequitatem
4 Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.
ut detur parvulis astutia adulescenti scientia et intellectus
5 Saĝulo aŭdu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,
audiens sapiens sapientior erit et intellegens gubernacula possidebit
6 Por kompreni sentencon kaj retoraĵon, La vortojn de saĝuloj kaj iliajn enigmojn.
animadvertet parabolam et interpretationem verba sapientium et enigmata eorum
7 La timo antaŭ la Eternulo estas la komenco de sciado. Saĝon kaj instruon malpiuloj malestimas.
timor Domini principium scientiae sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt
8 Aŭskultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne forĵetu la ordonon de via patrino;
audi fili mi disciplinam patris tui et ne dimittas legem matris tuae
9 Ĉar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.
ut addatur gratia capiti tuo et torques collo tuo
10 Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.
fili mi si te lactaverint peccatores ne adquiescas
11 Se ili diros: Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkaŭze insidos senkulpulojn;
si dixerint veni nobiscum insidiemur sanguini abscondamus tendiculas contra insontem frustra
degluttiamus eum sicut infernus viventem et integrum quasi descendentem in lacum (Sheol h7585)
13 Ni trovos diversajn grandvaloraĵojn, Ni plenigos niajn domojn per rabaĵo;
omnem pretiosam substantiam repperiemus implebimus domos nostras spoliis
14 Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni ĉiuj:
sortem mitte nobiscum marsuppium unum sit omnium nostrum
15 Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,
fili mi ne ambules cum eis prohibe pedem tuum a semitis eorum
16 Ĉar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por verŝi sangon.
pedes enim illorum ad malum currunt et festinant ut effundant sanguinem
17 Ĉar vane estas metata reto Antaŭ la okuloj de ĉiu birdo.
frustra autem iacitur rete ante oculos pinnatorum
18 Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.
ipsique contra sanguinem suum insidiantur et moliuntur fraudes contra animas suas
19 Tiaj estas la vojoj de ĉiu, kiu avidas rabakiron; Ĝi forprenas la vivon de sia posedanto.
sic semitae omnis avari animas possidentium rapiunt
20 La saĝo krias sur la strato; Ĝi aŭdigas sian voĉon sur la placoj;
sapientia foris praedicat in plateis dat vocem suam
21 Ĝi vokas en la ĉefaj kunvenejoj, ĉe la pordegaj enirejoj; En la urbo ĝi diras siajn parolojn.
in capite turbarum clamitat in foribus portarum urbis profert verba sua dicens
22 Ĝis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj plaĉos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?
usquequo parvuli diligitis infantiam et stulti ea quae sibi sunt noxia cupiunt et inprudentes odibunt scientiam
23 Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.
convertimini ad correptionem meam en proferam vobis spiritum meum et ostendam verba mea
24 Ĉar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;
quia vocavi et rennuistis extendi manum meam et non fuit qui aspiceret
25 Kaj vi forĵetis ĉiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:
despexistis omne consilium meum et increpationes meas neglexistis
26 Tial ankaŭ mi ridos ĉe via malfeliĉo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.
ego quoque in interitu vestro ridebo et subsannabo cum vobis quod timebatis advenerit
27 Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfeliĉo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:
cum inruerit repentina calamitas et interitus quasi tempestas ingruerit quando venerit super vos tribulatio et angustia
28 Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min serĉos, sed min ne trovos.
tunc invocabunt me et non exaudiam mane consurgent et non invenient me
29 Tial ke ili malamis scion, Kaj timon antaŭ la Eternulo ili ne deziris havi,
eo quod exosam habuerint disciplinam et timorem Domini non susceperint
30 Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis ĉiujn miajn predikojn:
nec adquieverint consilio meo et detraxerint universae correptioni meae
31 Ili manĝu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satiĝu de siaj pripensoj.
comedent igitur fructus viae suae suisque consiliis saturabuntur
32 Ĉar la kapricoj de la malsaĝuloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.
aversio parvulorum interficiet eos et prosperitas stultorum perdet illos
33 Sed kiu min aŭskultas, tiu loĝos sendanĝere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.
qui autem me audierit absque terrore requiescet et abundantia perfruetur malorum timore sublato
