Sentencoj 1
1 Sentencoj de Salomono, filo de David, reĝo de Izrael:
Salamonnak, Dávid fiának, Izráel királyának példabeszédei,
2 Por scii saĝon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;
Bölcseség és erkölcsnek tanulására, értelmes beszédek megértésére;
3 Por ricevi instruon pri saĝo, Vero, justo, kaj honesto;
Okos fenyítéknek, igazságnak és ítéletnek és becsületességnek megnyerésére;
4 Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.
Együgyűeknek eszesség, gyermeknek tudomány és meggondolás adására.
5 Saĝulo aŭdu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,
Hallja a bölcs és öregbítse az ő tanulságát, és az értelmes szerezzen érett tanácsokat.
6 Por kompreni sentencon kaj retoraĵon, La vortojn de saĝuloj kaj iliajn enigmojn.
Példabeszédnek és példázatnak, bölcsek beszédeinek és találós meséinek megértésére.
7 La timo antaŭ la Eternulo estas la komenco de sciado. Saĝon kaj instruon malpiuloj malestimas.
Az Úrnak félelme feje a bölcseségnek; a bölcseséget és erkölcsi tanítást a bolondok megútálják.
8 Aŭskultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne forĵetu la ordonon de via patrino;
Hallgasd, fiam, a te atyádnak erkölcsi tanítását, és a te anyádnak oktatását el ne hagyd.
9 Ĉar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.
Mert kedves ékesség lesz a te fejednek, és aranyláncz a te nyakadra.
10 Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.
Fiam, ha a bűnösök el akarnak csábítani téged: ne fogadd beszédöket.
11 Se ili diros: Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkaŭze insidos senkulpulojn;
Ha azt mondják: jere mi velünk, leselkedjünk vér után, rejtezzünk el az ártatlan ellen ok nélkül;
Nyeljük el azokat, mint a sír elevenen, és egészen, mint a kik mélységbe szállottak; (Sheol h7585)
13 Ni trovos diversajn grandvaloraĵojn, Ni plenigos niajn domojn per rabaĵo;
Minden drága marhát nyerünk, megtöltjük a mi házainkat zsákmánnyal;
14 Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni ĉiuj:
Sorsodat vesd közénk; egy erszényünk legyen mindnyájunknak:
15 Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,
Fiam, ne járj egy úton ezekkel, tartóztasd meg lábaidat ösvényüktől;
16 Ĉar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por verŝi sangon.
Mert lábaik a gonoszra futnak, és sietnek a vérnek ontására.
17 Ĉar vane estas metata reto Antaŭ la okuloj de ĉiu birdo.
Mert hiába vetik ki a hálót minden szárnyas állat szemei előtt:
18 Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.
Ezek mégis vérök árán is ólálkodnak, lelkök árán is leselkednek;
19 Tiaj estas la vojoj de ĉiu, kiu avidas rabakiron; Ĝi forprenas la vivon de sia posedanto.
Ilyen az útja minden kapzsi embernek: gazdájának életét veszi el.
20 La saĝo krias sur la strato; Ĝi aŭdigas sian voĉon sur la placoj;
A bölcseség künn szerül-szerte kiált; az utczákon zengedezteti az ő szavát.
21 Ĝi vokas en la ĉefaj kunvenejoj, ĉe la pordegaj enirejoj; En la urbo ĝi diras siajn parolojn.
Lármás utczafőkön kiált a kapuk bemenetelin, a városban szólja az ő beszédit.
22 Ĝis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj plaĉos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?
Míglen szeretitek, oh ti együgyűek az együgyűséget, és gyönyörködnek a csúfolók csúfolásban, és gyűlölik a balgatagok a tudományt?!
23 Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.
Térjetek az én dorgálásomhoz; ímé közlöm veletek az én lelkemet, tudtotokra adom az én beszédimet néktek.
24 Ĉar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;
Mivelhogy hívtalak titeket, és vonakodtatok, kiterjesztém az én kezemet, és senki eszébe nem vette;
25 Kaj vi forĵetis ĉiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:
És elhagytátok minden én tanácsomat, és az én feddésemmel nem gondoltatok:
26 Tial ankaŭ mi ridos ĉe via malfeliĉo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.
Én is a ti nyomorúságtokon nevetek, megcsúfollak, mikor eljő az, a mitől féltek.
27 Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfeliĉo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:
Mikor eljő, mint a vihar, az, a mitől féltek, és a ti nyomorúságtok, mint a forgószél elközelget: mikor eljő ti reátok a nyomorgatás és a szorongatás.
28 Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min serĉos, sed min ne trovos.
Akkor segítségül hívnak engem, de nem hallgatom meg: keresnek engem, de meg nem találnak.
29 Tial ke ili malamis scion, Kaj timon antaŭ la Eternulo ili ne deziris havi,
Azért hogy gyűlölték a bölcseséget, és az Úrnak félelmét nem választották.
30 Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis ĉiujn miajn predikojn:
Nem engedtek az én tanácsomnak; megvetették minden én feddésemet.
31 Ili manĝu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satiĝu de siaj pripensoj.
Esznek azért az ő útjoknak gyümölcséből, és az ő tanácsokból megelégednek.
32 Ĉar la kapricoj de la malsaĝuloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.
Mert az együgyűeknek pártossága megöli őket, és a balgatagoknak szerencséje elveszti őket.
33 Sed kiu min aŭskultas, tiu loĝos sendanĝere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.
A ki pedig hallgat engem, lakozik bátorságosan, és csendes lesz a gonosznak félelmétől.
