Sentencoj 1
1 Sentencoj de Salomono, filo de David, reĝo de Izrael:
Paraboles de Salomon, fils de David et roi d’Israël,
2 Por scii saĝon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;
Utiles pour connaître la sagesse et la discipline,
3 Por ricevi instruon pri saĝo, Vero, justo, kaj honesto;
Pour comprendre les paroles de la prudence, pour recevoir l’instruction de la doctrine, la justice, et le jugement et l’équité,
4 Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.
Afin que soit donnée aux tout petits la finesse, à l’adolescent la science et l’intelligence.
5 Saĝulo aŭdu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,
Le sage, en écoutant, sera plus sage, et l’intelligent possédera les moyens de gouverner.
6 Por kompreni sentencon kaj retoraĵon, La vortojn de saĝuloj kaj iliajn enigmojn.
Il découvrira le proverbe et l’interprétation, les paroles des sages et leurs énigmes.
7 La timo antaŭ la Eternulo estas la komenco de sciado. Saĝon kaj instruon malpiuloj malestimas.
La crainte du Seigneur est le principe de la sagesse. La sagesse et la doctrine, les insensés les méprisent.
8 Aŭskultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne forĵetu la ordonon de via patrino;
Écoute, mon fils, la discipline de ton père, et ne rejette pas la loi de ta mère,
9 Ĉar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.
Afin que soit ajouté un agrément à ta tête, et un collier à ton cou.
10 Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.
Mon fils, si des pécheurs veulent l’attirer, n’y acquiesce pas.
11 Se ili diros: Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkaŭze insidos senkulpulojn;
S’ils disent: Viens avec nous, dressons des embûches au sang, cachons des pièges à l’innocent qui ne l’a pas mérité;
Comme l’enfer, engloutissons-le vivant et entier, comme celui qui descend dans la fosse. (Sheol h7585)
13 Ni trovos diversajn grandvaloraĵojn, Ni plenigos niajn domojn per rabaĵo;
Nous trouverons toutes sortes de biens précieux: nous remplirons nos maisons de dépouilles.
14 Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni ĉiuj:
Mets ta part avec nous, qu’une seule bourse soit pour nous tous.
15 Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,
Mon fils, ne marche pas avec eux, écarte ton pied de leurs sentiers.
16 Ĉar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por verŝi sangon.
Car leurs pieds courent au mal, et ils se hâtent afin de verser le sang.
17 Ĉar vane estas metata reto Antaŭ la okuloj de ĉiu birdo.
Mais en vain l’on jette le filet devant les yeux des oiseaux.
18 Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.
Eux aussi à leur propre sang dressent des embûches, et
19 Tiaj estas la vojoj de ĉiu, kiu avidas rabakiron; Ĝi forprenas la vivon de sia posedanto.
Ainsi sont les sentiers de tout avare, ils ravissent lame de tous ceux qui possèdent.
20 La saĝo krias sur la strato; Ĝi aŭdigas sian voĉon sur la placoj;
La sagesse prêche dehors; dans les places publiques elle élève sa voix;
21 Ĝi vokas en la ĉefaj kunvenejoj, ĉe la pordegaj enirejoj; En la urbo ĝi diras siajn parolojn.
À la tête des foules elle crie, aux portes de la ville elle profère ses paroles disant:
22 Ĝis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj plaĉos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?
Jusques à quand, tout petits enfants, aimerez-vous l’enfance, et les insensés désireront-ils ce qui leur est pernicieux, et les imprudents haïront-ils la science?
23 Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.
Convertissez-vous à mes remontrances: voici que je vous révélerai mon esprit, et que je vous ferai comprendre mes paroles.
24 Ĉar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;
Parce que j’ai appelé, et que vous avez refusé de m’entendre; que j’ai tendu ma main, et qu’il n’y a eu personne qui m’ait regardé;
25 Kaj vi forĵetis ĉiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:
Que vous avez méprisé tous mes conseils, et négligé mes réprimandes:
26 Tial ankaŭ mi ridos ĉe via malfeliĉo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.
Moi aussi, à votre mort, je rirai et je me moquerai, lorsque ce que vous craigniez vous sera arrivé.
27 Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfeliĉo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:
Lorsqu’une calamité arrivera tout d’un coup, et que la mort, comme une tempête, fondra violemment sur vous; quand, viendront sur vous la tribulation et l’angoisse:
28 Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min serĉos, sed min ne trovos.
Alors ils m’invoqueront, et je ne les exaucerai pas; dès le matin ils se lèveront, et ils ne me trouveront pas;
29 Tial ke ili malamis scion, Kaj timon antaŭ la Eternulo ili ne deziris havi,
Parce qu’ils ont haï la discipline, et qu’ils n’ont pas reçu la crainte du Seigneur,
30 Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis ĉiujn miajn predikojn:
Qu’ils n’ont pas acquiescé à mes conseils, qu’ils ont déprécié toutes mes remontrances.
31 Ili manĝu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satiĝu de siaj pripensoj.
Aussi ils mangeront les fruits de leurs voies, et ils seront rassasiés de leurs conseils.
32 Ĉar la kapricoj de la malsaĝuloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.
L’égarement des tout petits les tuera; et la prospérité des insensés les perdra.
33 Sed kiu min aŭskultas, tiu loĝos sendanĝere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.
Mais celui qui m’écoute reposera sans terreur et jouira de l’abondance, la crainte des maux ayant été enlevée.
