< Sentencoj 1 >
1 Sentencoj de Salomono, filo de David, reĝo de Izrael:
Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge.
2 Por scii saĝon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;
Af dem skal man lære Visdom forstandig Tale,
3 Por ricevi instruon pri saĝo, Vero, justo, kaj honesto;
tage mod Tugt, som gør klog, mod Retfærdighed, Ret og Retsind;
4 Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.
de skal give tankeløse Klogskab, ungdommen Kundskab og Kløgt;
5 Saĝulo aŭdu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,
den vise høre og øge sin Viden, den forstandige vinde sig Levekunst;
6 Por kompreni sentencon kaj retoraĵon, La vortojn de saĝuloj kaj iliajn enigmojn.
de skal lære at tyde Ordsprog og Billeder, de vises Ord og Gaader.
7 La timo antaŭ la Eternulo estas la komenco de sciado. Saĝon kaj instruon malpiuloj malestimas.
HERRENS Frygt er Kundskabs begyndelse, Daarer ringeagter Visdom og Tugt.
8 Aŭskultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne forĵetu la ordonon de via patrino;
Hør, min Søn, paa din Faders Tugt, opgiv ikke din Moders Belæring.
9 Ĉar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.
thi begge er en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.
10 Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.
Min Søn, sig nej, naar Syndere lokker!
11 Se ili diros: Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkaŭze insidos senkulpulojn;
Siger de: »Kom med, lad os lure paa den fromme, lægge Baghold for sagesløs, skyldfri Mand!
12 Kiel Ŝeol ni englutos ilin vivajn, Kaj la piulojn kiel irantajn en la tombon; (Sheol )
Som Dødsriget sluger vi dem levende, med Hud og Haar, som for de i Graven. (Sheol )
13 Ni trovos diversajn grandvaloraĵojn, Ni plenigos niajn domojn per rabaĵo;
Vi vinder os Gods og Guld, vi fylder vore Huse med Rov.
14 Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni ĉiuj:
Gør fælles Sag med os; vi har alle fælles Pung!«
15 Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,
— min Søn, gaa da ikke med dem, hold din Fod fra deres Sti;
16 Ĉar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por verŝi sangon.
thi deres Fødder løber efter ondt, de haster for at udgyde Blod.
17 Ĉar vane estas metata reto Antaŭ la okuloj de ĉiu birdo.
Thi det er unyttigt at udspænde Garnet for alle Fugles Øjne;
18 Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.
de lurer paa eget Blod, lægger Baghold for eget Liv.
19 Tiaj estas la vojoj de ĉiu, kiu avidas rabakiron; Ĝi forprenas la vivon de sia posedanto.
Saa gaar det enhver, der attraar Rov, det tager sin Herres Liv.
20 La saĝo krias sur la strato; Ĝi aŭdigas sian voĉon sur la placoj;
Visdommen raaber paa Gaden, paa Torvene løfter den Røsten;
21 Ĝi vokas en la ĉefaj kunvenejoj, ĉe la pordegaj enirejoj; En la urbo ĝi diras siajn parolojn.
oppe paa Murene kalder den, tager til Orde i Byen ved Portindgangene:
22 Ĝis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj plaĉos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?
Hvor længe vil I tankeløse elske Tankeløshed, Spotterne finde deres Glæde i Spot og Daarerne hade Kundskab?
23 Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.
Vend eder til min Revselse! Se, jeg lader min Aand udvælde for eder, jeg kundgør eder mine Ord:
24 Ĉar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;
Fordi jeg raabte og I stod imod, jeg vinked og ingen ænsed det,
25 Kaj vi forĵetis ĉiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:
men I lod haant om alt mit Raad og tog ikke min Revselse til jer,
26 Tial ankaŭ mi ridos ĉe via malfeliĉo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.
derfor ler jeg ved eders Ulykke, spotter, naar det, I frygter, kommer,
27 Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfeliĉo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:
naar det, I frygter, kommer som Uvejr, naar eders Ulykke kommer som Storm, naar Trængsel og Nød kommer over jer.
28 Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min serĉos, sed min ne trovos.
Da svarer jeg ej, naar de kalder, de søger mig uden at finde,
29 Tial ke ili malamis scion, Kaj timon antaŭ la Eternulo ili ne deziris havi,
fordi de hadede Kundskab og ikke valgte HERRENS Frygt;
30 Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis ĉiujn miajn predikojn:
mit Raad tog de ikke til sig, men lod haant om al min Revselse.
31 Ili manĝu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satiĝu de siaj pripensoj.
Frugt af deres Færd skal de nyde og mættes med egne Raad;
32 Ĉar la kapricoj de la malsaĝuloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.
thi tankeløses Egensind bliver deres Død, Taabers Sorgløshed bliver deres Undergang;
33 Sed kiu min aŭskultas, tiu loĝos sendanĝere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.
men den, der adlyder mig, bor trygt, sikret mod Ulykkens Rædsel.