Sentencoj 1
1 Sentencoj de Salomono, filo de David, reĝo de Izrael:
Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge,
2 Por scii saĝon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;
for af dem at faa Visdom og Undervisning, for at forstaa Forstandens Ord;
3 Por ricevi instruon pri saĝo, Vero, justo, kaj honesto;
for at modtage Undervisning i Klogskab, modtage Ret og Retfærdighed og Retvished;
4 Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.
for at give de uvidende Vid, de unge Kundskab og Kløgt.
5 Saĝulo aŭdu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,
Hvo som er viis, høre til og gaa frem i Lærdom, og hvo som er forstandig, vinde Evne til at styre;
6 Por kompreni sentencon kaj retoraĵon, La vortojn de saĝuloj kaj iliajn enigmojn.
for at forstaa Ordsprog og Gaader, Vismænds Ord og deres mørke Taler.
7 La timo antaŭ la Eternulo estas la komenco de sciado. Saĝon kaj instruon malpiuloj malestimas.
Herrens Frygt er Begyndelse til Kundskab; Daarerne foragte Visdom og Undervisning.
8 Aŭskultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne forĵetu la ordonon de via patrino;
Hør, min Søn! din Faders Undervisning, og forlad ikke din Moders Lov;
9 Ĉar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.
thi de ere en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.
10 Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.
Min Søn! naar Syndere lokke dig, da samtyk ikke!
11 Se ili diros: Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkaŭze insidos senkulpulojn;
Dersom de sige: Gak med os, vi ville lure efter Blod, vi ville efterstræbe den uskyldige, som er uden Sag;
vi ville, som Dødsriget, sluge dem levende, ja hele og holdne, som de, der nedfare i Hulen; (Sheol h7585)
13 Ni trovos diversajn grandvaloraĵojn, Ni plenigos niajn domojn per rabaĵo;
vi ville finde alle Haande dyrebart Gods, vi ville fylde vore Huse med Rov;
14 Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni ĉiuj:
du skal tage din Lod iblandt os, vi ville alle sammen have een Pose:
15 Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,
Min Søn! vandre ikke paa Vej med dem, hold din Fod tilbage fra deres Sti;
16 Ĉar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por verŝi sangon.
thi deres Fødder haste til ondt, og de skynde sig for at udøse Blod;
17 Ĉar vane estas metata reto Antaŭ la okuloj de ĉiu birdo.
thi forgæves udspændes Garn for alle Fugles Øjne;
18 Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.
og de lure paa deres eget Blod, de efterstræbe deres eget Liv.
19 Tiaj estas la vojoj de ĉiu, kiu avidas rabakiron; Ĝi forprenas la vivon de sia posedanto.
Saa ere enhvers Veje, som er hengiven til Gerrighed; den tager sine egne Herrers Liv.
20 La saĝo krias sur la strato; Ĝi aŭdigas sian voĉon sur la placoj;
Visdommen raaber udenfor, den opløfter sin Røst paa Gaderne;
21 Ĝi vokas en la ĉefaj kunvenejoj, ĉe la pordegaj enirejoj; En la urbo ĝi diras siajn parolojn.
paa Hjørnet af de befærdede Gader raaber den; ved Indgangene til Portene, i Staden, taler den sine Ord:
22 Ĝis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj plaĉos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?
Hvor længe ville I uvidende elske Uvidenhed, og Spotterne have Lyst til Spot, og Daarer hade Kundskab?
23 Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.
Vender eder til min Revselse; se, jeg vil udgyde min Aand over eder, jeg vil kundgøre eder mine Ord.
24 Ĉar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;
Efterdi jeg raabte, og I vægrede eder, jeg udrakte min Haand, og ingen gav Agt;
25 Kaj vi forĵetis ĉiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:
og I lode alt mit Raad fare og vilde ikke vide af min Revselse:
26 Tial ankaŭ mi ridos ĉe via malfeliĉo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.
Saa vil jeg, jeg selv le i eders Ulykke, jeg vil spotte, naar det kommer, som I frygte for;
27 Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfeliĉo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:
naar det, som I frygte for, kommer som en Ødelæggelse, og eders Ulykke kommer som en Hvirvelvind, naar Angest og Trængsel kommer over eder:
28 Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min serĉos, sed min ne trovos.
Da skulle de paakalde mig, men jeg skal ikke svare, de skulle søge mig, men ikke finde mig.
29 Tial ke ili malamis scion, Kaj timon antaŭ la Eternulo ili ne deziris havi,
Fordi de hadede Kundskab og udvalgte ikke Herrens Frygt,
30 Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis ĉiujn miajn predikojn:
fordi de ikke vilde vide af mit Raad, men foragtede al min Revselse:
31 Ili manĝu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satiĝu de siaj pripensoj.
Saa skulle de æde Frugten af deres Veje og blive mætte af deres egne Raad.
32 Ĉar la kapricoj de la malsaĝuloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.
Thi de uvidendes Frafald skal volde dem Død, og Daarers Tryghed skal ødelægge dem selv.
33 Sed kiu min aŭskultas, tiu loĝos sendanĝere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.
Men hvo mig lyder, skal bo tryggelig og være rolig, uden Frygt for det onde.
