Miĥa 1
1 Vorto de la Eternulo, kiu aperis al Miĥa, la Moreŝetano, en la tempo de Jotam, Aĥaz, kaj Ĥizkija, reĝoj de Judujo, kaj kiun li viziis pri Samario kaj Jerusalem.
Pǝrwǝrdigarning sɵzi — Yotam, Aⱨaz wǝ Ⱨǝzǝkiya Yǝⱨudaƣa padixaⱨ bolƣan künlǝrdǝ Morǝxǝtlik Mikaⱨƣa kǝlgǝn: — — U bularni Samariyǝ wǝ Yerusalem toƣrisida kɵrgǝn.
2 Aŭskultu, ĉiuj popoloj, atentu, ho tero, kaj ĉio, kio estas sur ĝi! La Sinjoro, la Eternulo, estu atestanto kontraŭ vi, la Sinjoro el Sia sankta templo.
Anglanglar, i hǝlⱪlǝr, ⱨǝmminglar! Ⱪulaⱪ sal, i yǝr yüzi wǝ uningda bolƣan ⱨǝmminglar: — Rǝb Pǝrwǝrdigar silǝrni ǝyiblǝp guwaⱨliⱪ bǝrsun, Rǝb muⱪǝddǝs ibadǝthanisidin silǝrni ǝyiblǝp guwaⱨliⱪ bǝrsun!
3 Ĉar jen la Eternulo eliras el Sia loko, iras kaj paŝas sur la altaĵoj de la tero.
Qünki mana, Pǝrwǝrdigar Ɵz jayidin qiⱪidu; U qüxüp, yǝr yüzidiki yuⱪiri jaylarni qǝylǝydu;
4 Kaj fandiĝas la montoj sub Li, kaj la valoj disfendiĝas, kiel vakso antaŭ fajro, kiel akvo, falanta de krutaĵo.
Uning astida taƣlar erip ketidu, Jilƣilar yerilidu, Huddi mom otning aldida erigǝndǝk, Sular tik yardin tɵkülgǝndǝk bolidu.
5 Ĉio ĉi tio estas pro la krimo de Jakob kaj pro la pekoj de la domo de Izrael. Kiu krimigis Jakobon? ĉu ne Samario? Kiu aranĝis la altaĵojn de Judujo? ĉu ne Jerusalem?
Buning ⱨǝmmisi Yaⱪupning itaǝtsizliki, Israil jǝmǝtidiki gunaⱨlar tüpǝylidin bolidu; Yaⱪupning itaǝtsizliki nǝdin baxlanƣan? U Samariyǝdin baxlanƣan ǝmǝsmu? Yǝⱨudadiki «yuⱪiri jaylar»[ni yasax] nǝdin baxlanƣan? Ular Yerusalemdin baxlanƣan ǝmǝsmu?
6 Tial Mi faros Samarion ŝtonamaso sur la kampo, por plantado de vinberoj; Mi disĵetos ĝiajn ŝtonojn en la valon kaj nudigos ĝiajn fundamentojn.
Xunga Mǝn Samariyǝni etizdiki tax dɵwisidǝk, Üzüm talliri tikixkǝ layiⱪ jay ⱪiliwetimǝn; Mǝn uning taxlirini jilƣiƣa domilitip taxlaymǝn, Uning ullirini yalingaqlaymǝn;
7 Ĉiuj ĝiaj idoloj estos disbatitaj, ĉiuj ĝiaj promalĉastaj donacoj estos forbruligitaj per fajro, kaj ĉiujn ĝiajn statuojn Mi ruinigos; ĉar per promalĉastaj donacoj ĝi ilin aranĝis, kaj promalĉastaj donacoj ili fariĝos denove.
Uning barliⱪ oyma mǝbudliri para-para qeⱪiwetilidu; Uning paⱨixiliktin erixkǝn barliⱪ ⱨǝdiyǝliri ot bilǝn kɵydürülidu; Barliⱪ butlirini wǝyranǝ ⱪilimǝn; Qünki u paⱨixǝ ayalning ⱨǝⱪⱪi bilǝn bularni yiƣip toplidi; Ular yǝnǝ paⱨixǝ ayalning ⱨǝⱪⱪi bolup ⱪaytip ketidu.
8 Pri tio mi ploras kaj ĝemas, iras senŝue kaj nude; mi krias plende, kiel la ŝakaloj, kaj estas malgaja, kiel la strutoj.
Bular üqün mǝn aⱨ-zar kɵtürimǝn, Mǝn ⱨuwlaymǝn; Yalingayaⱪ, yalingaq degüdǝk yürimǝn; Mǝn qilbɵrilǝrdǝk ⱨuwlaymǝn; Ⱨuwⱪuxlardǝk matǝm tutup yürimǝn.
9 Ĉar senespera estas ĝia plago, ĝi venis ĝis Judujo, atingis ĝis la pordego de mia popolo, ĝis Jerusalem.
Qünki uning yariliri dawaliƣusizdur, U ⱨǝtta Yǝⱨudaƣiqimu yetip, Hǝlⱪimning dǝrwazisiƣa, yǝni Yerusalemƣiqǝ yamridi.
10 Ne diru tion en Gat, ne ploru laŭte; en Bet-Leafra rulu vin en cindro.
Bu [apǝtni] Gat xǝⱨiridǝ sɵzlimǝnglar, Ⱪǝt’iy yiƣlimanglar; Bǝyt-lǝ-Afraⱨ xǝⱨiridǝ topa-qangda eƣinanglar!
11 Foriru, ho loĝantino de Ŝafir, en nudeco kaj honto; ne eliros la loĝantino de Caanan; la plorado en Bet-Ecel ne permesos al vi tie halti.
I Xafirda turuwatⱪan ⱪiz, yalingaqliⱪ wǝ xǝrmǝndilik iqidǝ [ǝsirlikkǝ] ɵt; Zaananda turuwatⱪan ⱪizlar talaƣa ⱨeq qiⱪⱪan ǝmǝs; Bǝyt-Ezǝl aⱨ-zarlar kɵtürmǝktǝ; «[Huda] sǝndin muⱪim jayingni elip ketidu!»
12 Afliktiĝas pri sia bono la loĝantino de Marot; ĉar malfeliĉo venis de la Eternulo al la pordego de Jerusalem.
Marotta turuwatⱪan ⱪiz yahxiliⱪⱪa tǝlmürüp tit-tit boluwatidu; Biraⱪ yamanliⱪ Pǝrwǝrdigardin Yerusalem dǝrwazisiƣa qüxti.
13 Jungu al la ĉaro kurĉevalojn, ho loĝantino de Laĥiŝ; vi estas la komenco de pekoj de la filino de Cion, ĉar ĉe vi oni trovis la krimojn de Izrael.
Tulparni jǝng ⱨarwisiƣa ⱪat, i Laⱪixta turuwatⱪan ⱪiz; (Laⱪix bolsa, Zion ⱪiziƣa gunaⱨning baxlanƣan yeri idi!) Qünki sǝndǝ Israilning itaǝtsizliki tepilidu.
14 Tial vi sendos donacojn en Moreŝet-Gaton; sed la domoj de Aĥzib trompos la reĝojn de Izrael.
Xunga sǝn huxlixix ⱨǝdiyilirini Morǝxǝt-Gat xǝⱨirigǝ berisǝn; Aⱪzibning dukandarliri Israil padixaⱨliriƣa yalƣanqiliⱪ yǝtküzidu;
15 Mi alkondukos al vi ankoraŭ la posedonton, ho loĝantino de Mareŝa; ĝis Adulam venos la gloro de Izrael.
Mǝn tehi sanga bir «mirashor» ǝpkelimǝn, i Marǝxaⱨ xǝⱨiridǝ turuwatⱪan ⱪiz; Israilning xan-xǝripi Adullamƣimu qüxüp kelidu.
16 Detondu viajn harojn kaj razu vin pro viaj amataj filoj; larĝigu vian kalvon kiel aglo, ĉar ili estos forkaptitaj for de vi.
Ɵzüngni taⱪirbax ⱪil, Zoⱪung bolƣan balilar üqün qeqingni qüxürüwǝt; Ⱪorultazdǝk aydingbaxliⱪingni kengǝyt, Qünki ular sǝndin ayrilip sürgün boluxⱪa kǝtti.
