Marko 8
1 En tiuj tagoj, kiam denove estis granda homamaso, kaj ili nenion havis manĝi, li alvokis al si siajn disĉiplojn, kaj diris al ili:
Mu manchuva ago, khwale nu lulundamano uluvakha, ulwale vovole ekhyahulya.
2 Mi kortuŝiĝas pro la homamaso, ĉar jam tri tagojn ili restas ĉe mi kaj nenion havas manĝi;
Yiisu akhavelanga avakhongi va mwene nu khuvavula, “Nikholokolela ekhesa ululundamano ulu, vandelile ukhuva nune amanchuva gadatu na valevovole ekhyahulya.
3 kaj se mi forsendos ilin fastantaj al iliaj domoj, ili laciĝos sur la vojo; kaj iuj el ili venis de malproksime.
Ningavavule vagodokhe mumbunchenge uvwa vene khetalya viwesya ukhunchiliha mu njela ne njala. Avange vakhomile khuvutali.”
4 Kaj liaj disĉiploj respondis al li: De kie oni povos satigi ĉi tiujn homojn per panoj ĉi tie en dezerto?
Avakhongi va mwene vakhamwanda, “Twikhavandahu emikate egya khuvigusya avanu ava apasitakhenu?”
5 Kaj li demandis ilin: Kiom da panoj vi havas? Kaj ili diris: Sep.
Akhavavuncha, “Mle ni vimenyu vilengi ifya mikate?” Vakhata, “Saba.”
6 Kaj li ordonis al la homamaso sidiĝi sur la tero; kaj li prenis la sep panojn, kaj doninte dankon, li dispecigis ilin, kaj donis al la disĉiploj por disdoni; kaj ili disdonis al la homamaso.
Akhalulagela ululundamano lutame pasi. Akhatola emikati saba, akhansana Unguluve, nu khugemenyula. Akhava pa avakhongi va mwene vavekhe mu mbulongolo, avene vakhagevekha mbulongolo lwa lulundamano.
7 Kaj ili havis kelkajn malgrandajn fiŝojn; kaj beninte ilin, li ordonis disdoni ilin ankaŭ.
Vale ni somba indebe, vu esayile akhavalagela avakhongi va mwene vavagavele n anchope.
8 Kaj ili manĝis kaj satiĝis; kaj oni kolektis da postrestintaj fragmentoj sep korbegojn.
Valile vakhakwilanila. Pwu vakhalundania ifimenyu ifisigile, ifitundu ifivakha saba.
9 Kaj ili estis proksimume kvar mil, kaj li forsendis ilin.
Avanu vale elfu nne. Pwu akhavalekha vavuyage.
10 Kaj tuj enirinte en la ŝipeton kun siaj disĉiploj, li iris al la regiono Dalmanuta.
Pwu akhingela mu mbwato na vakhongi va mwene, pwu vakhaluta ulunyikha ulwa Dalmanuta.
11 Kaj alvenis la Fariseoj, kaj komencis diskuti kun li, serĉante ĉe li signon el la ĉielo, por provi lin.
Pwu avalongonchi vakhehuma khunchi nu khutengula ukhukanikhana nu mwene. Valekhunogwa avape ifikhwani ifikhomile khukyanya, valekhugela.
12 Kaj forte ĝeminte en sia spirito, li diris: Kial ĉi tiu generacio serĉas signon? vere, mi diras al vi: Nenia signo estos donita al ĉi tiu generacio.
Akhenchofanja mu numbula eya mwene akhata, “Kheli ekhepapo ekhe khilonda ifikhwani? Nekhovavula uvulweli umwe, khesikhuli ekhehwani ekheyakheva khihumela khuhepapo ekhe.”
13 Kaj forlasinte ilin, li denove enŝipiĝis kaj transiris al la alia bordo.
Pwu akhavalekhe, akhingela mu mbwato, akhahega ukhuluta emwambo eyenge.
14 Kaj ili forgesis preni panojn; kaj nur unu panon ili havis kun si en la ŝipeto.
Unsekhe ugwa avakhongi va mwene vasamilwe ukhugega emikati. vale vuvule emikate, vale ne khemenyu khemu mu mbwato.
15 Kaj li admonis ilin, dirante: Zorgu, gardu vin kontraŭ la fermentaĵo de la Fariseoj kaj la fermentaĵo de Herodo.
Akhavavunga ukhuta, “Muvinchage mukho nu mwilolele nu uvuvivi uvwa valongonchi nu uvuvivi uvwa Herode.
16 Kaj ili diskutis unu kun la alia, dirante: Ĉar ni ne havas panojn.
Avakhongi vahenchofyanja vavo, “Ulwa khuva tulevuvule emukate.”
17 Kaj Jesuo, eksciante tion, diris al ili: Kial vi diskutas pro tio, ke vi ne havas panon? ĉu vi ankoraŭ ne konscias nek komprenas? ĉu via koro estas obstinigita?
U Yiisu akhalemanya ele, khuvavula, “Khehi mu khenchofanya ukhuta mule vuvule emikate? Bado samulomanyile? Samukhweliwa? Inumbula nchenyo nchivile nyebepe?
18 Okulojn havante, ĉu vi ne vidas? kaj orelojn havante, ĉu vi ne aŭdas? kaj ĉu vi ne memoras?
Mle na mikho, samwilola? Mle ni mbulukhutu, samupolekha? Samukumbukha?
19 Kiam mi dispecigis la kvin panojn por la kvin mil, kiom da korboj da fragmentoj vi kolektis? Ili respondis al li: Dek du.
Vonegavinie emikate gekhano khuvanu elfu ikhano, mwatolile ifitundu filengi ifidegile ifimenyu ifyamikate?” Vakhamwanda, “Kumi na fivele.”
20 Kaj kiam la sep por la kvar mil, kiom da korbegoj da fragmentoj vi kolektis? Kaj ili respondis al li: Sep.
“Ulwanagavinie emikate saba khu vanu elfu nne, mwatolile ifitundu filengi?”
21 Kaj li diris al ili: Ĉu vi ankoraŭ ne komprenas?
Vakhata, “Saba.” Akhavavula, “Samukhweliwa?”
22 Kaj ili alvenis al Betsaida. Kaj oni alkondukis al li blindulon, kaj petegis, ke li tuŝu lin.
Vakhincha khu Bethsaida. Avanu vavo vagegile khwa umunu uvesisola vakhansima u Yiisu amwibate.
23 Kaj preninte la manon de la blindulo, li elkondukis lin ekster la vilaĝon; kaj kraĉinte sur liajn okulojn, kaj surmetinte la manojn sur lin, li demandis lin: Ĉu vi vidas ion?
Yiisu akhamwibata umunu uvesilola, nu khundongolela khunchi khuhejiji. Vuabekhile amati pa mikho ga mwene nu khugolosya ifivokho fya mwene khu mwene, akhambuncha, “Vukhohevona khyohyoni?”
24 Kaj li ekrigardis, kaj diris: Mi vidas homojn, ĉar mi vidas kvazaŭ arbojn irantajn.
Akhalola khu kyanya nu khuta, “Nikhuva vona avanu nde mibekhe egigenda.”
25 Tiam denove li metis la manojn sur liajn okulojn; kaj li fikse rigardis, kaj resaniĝis, kaj vidis ĉion klare.
Pwu akhagolosya amavokho ga mwene mu mikho ga mwene, omunu ola akhafungula amikho ga mwene, akhalola akhange, akhavona khela khenu khenonu.
26 Kaj li forsendis lin al lia domo, dirante: Nepre ne eniru en la vilaĝon.
Yiisu akhandekha alote khumwene nu khumbula, “Usite ukhwingela mjini.”
27 Kaj eliris Jesuo kaj liaj disĉiploj en la vilaĝojn de Cezarea Filipi; kaj sur la vojo li demandis siajn disĉiplojn, dirante al ili: Kiu, diras la homoj, ke mi estas?
Yiisu akhahega navakhongi vamwene ukhuluta khu Kaisaria eya Filipi. Vuvalemunjela akhavavuncha avakhongi, “Avanu vita une nene veni?”
28 Kaj ili respondis al li: Johano, la Baptisto; laŭ aliaj: Elija; kaj laŭ aliaj: Unu el la profetoj.
Vakhamwanda vakhata, “Yohani unyalwoncho. Avange vita vee, “Eliya' avange, 'Vita ulenyamalago.”
29 Kaj li demandis ilin: Sed vi — kiu vi diras, ke mi estas? Petro responde diris al li: Vi estas la Kristo.
Akhavavunda, “Umwe mwita one nene veni?” Peteli akhambula, “Uve ve Kristi.”
30 Kaj li admonis ilin, ke ili diru al neniu pri li.
Yiisu akhavavunga ukhuta vasite ukhumbula omunu imbombo incha mwene.
31 Kaj li komencis instrui al ili, ke la Filo de homo devas multe suferi, kaj esti rifuzita de la pliaĝuloj kaj la ĉefpastroj kaj la skribistoj, kaj esti mortigita, kaj post tri tagoj releviĝi.
Pwu akhatengula ukhuvamanyisya ukhuta unswambe va Adamu yigatanchiwa khu mbombo inyingi, yibeliwa na valongonchi, na vatekhenchi avavaha, na avasimbi, na avanyalwidikho, vugasilile amanchuva gadatu alanchukha.
32 Kaj li parolis tiun diron malkaŝe. Kaj Petro prenis lin, kaj komencis admoni lin.
Aganchovile aga mu mbuvalafu. Pwu Peteli akhantola palukhanji akhatengula ukhumbencha.
33 Sed turninte sin kaj rigardante la disĉiplojn, li admonis Petron, dirante: Iru malantaŭ min, Satano, ĉar vi havas pensojn ne laŭ Dio, sed laŭ homoj.
U Yiisu akhasyetukha khuhuvalola vakhongi va mwene pwu akhambencha u Peteli akhata, “Luta khunsana Setano! Sawilola imbombo incha Nguluve, wilola imbombo incha vanu.”
34 Kaj alvokinte al si la homamason kun siaj disĉiploj, li diris al ili: Se iu volas veni post mi, li abnegaciu sin, kaj levu sian krucon, kaj sekvu min.
Pwu akhavelanga avalulundamano na vakhongi va mwene, nu khuvalola, “Inave khule munu inogwa ukhung'onga, ebele yoywa, atole ekhendamingani kya mwene, nu khung'onga.
35 Ĉar kiu volos savi sian animon, tiu ĝin perdos; kaj kiu perdos sian animon pro mi kaj pro la evangelio, tiu ĝin savos.
Ulwa khuva yeyoni uveinogwa ukhuvupokha uvwumi uvwa nwene alavuyancha, na yeyo ni uveyakheva ikhovoyancha uvwumi uvwa mwene khwa ajili yango na khulimenyu, alavopokha.
36 Ĉar kiel profitus homo, se li gajnus la tutan mondon kaj perdus sian animon?
Yikhontanga khehi omunu, ukhukava ekhelunga kyoni, nu khukava ekhesara eya vwumi uwamwene?
37 Ĉar kion homo donu interŝanĝe por sia animo?
Omunu iwesye ukhuhomia khehi badala eya vwumi uvwa mwene?
38 Ĉar kiu hontos pri mi kaj miaj paroloj antaŭ ĉi tiu adultema kaj peka generacio, pri tiu ankaŭ hontos la Filo de homo, kiam li venos en la gloro de sia Patro kun la sanktaj anĝeloj.
Yeyoni uveikhombonela isoni na mamenyu gangu mu khepapo ekhe ekya valigu, ne khepapo ekhya vanya mbivi, unswambe va Adamu yikhombolela isoni yakheva ikhwincha khu ludeva ulwa Dadaye nukhuvasukhiwa avavalanche.
