Marko 4
1 Kaj denove li komencis instrui apud la maro. Kaj kolektiĝis al li tre granda homamaso tiel, ke li eniris en ŝipeton, kaj sidis sur la maro; kaj la tuta homamaso estis sur la tero apud la maro.
Kahchu tyigha tane ootatech tu chok tghamweh: kahchu natlone yinkhadesha, kahchu tachin ela ehkyiya, kahchu tu chok tih ali; kahchu atghe tane natlone tike wohzon.
2 Kaj li multe instruis ilin per paraboloj, kaj diris al ili en sia instruado:
Kahchu yachioteh ooli natlon yughotyeh, kahchu toowe ehti otsiootihi,
3 Aŭskultu: jen semisto eliris, por semi;
Oochu atahtsuk; Oochu hadesha otles alihi tane anihyihi niyilihi gha:
4 kaj dum li semis, iuj semoj falis apud la vojo, kaj la birdoj venis kaj formanĝis ilin.
Kahchu intyizon achunihyehti, tahkine yainkhyi tinkuzze, kahchu chua etye yaghatehtyetllon.
5 Kaj aliaj falis sur ŝtonan lokon, kie ili ne havis multe da tero; kaj tuj ili ekkreskis, ĉar ili ne havis profundecon de tero;
Kahchu tahke nooghinklit tsyetgha, atu oonchadi tike ooliite; kahchu kwete ghanaghiyu, atu tike tatghoe:
6 kaj kiam la suno leviĝis, ili brulsekiĝis, kaj ĉar ili ne havis radikon, ili forvelkis.
Ahwole chelon sa niniya, maziche ninihklitlon; aha oona maghaye toontooeyi, ayi ihe taihtsutii.
7 Kaj aliaj falis inter dornojn, kaj la dornoj kreskis kaj sufokis ilin, kaj ili ne donis frukton.
Kahchu tahke nooghinklit ghoos chine chok tgha, kahchu ghoos chine chok ghanaghiyu, kahchu klighatanityetUon, kahchu atuli machiche oolilon.
8 Kaj aliaj falis en la bonan teron, kaj donis frukton, kreskante kaj multobliĝante, kaj produktis tridekoble kaj sesdekoble kaj centoble.
Kahchu achu nooghinklitlon tike oochu ti, kahchu machiche ooghilyelon ghanaghiyu yu kahchu tainyezho; kahchu yahlonihyu tahke taoketyi tahke chu edzetaiti ketyi, tahke chu keoneti ketyi.
9 Kaj li diris: Kiu havas orelojn por aŭdi, tiu aŭdu.
Koohchu yehti, Yaghi matsaghe ooli, inkai ootootsuke yehti.
10 Kaj kiam li estis sola, tiuj, kiuj alestis kune kun la dek du, demandis lin pri la paraboloj.
Kootoo chlatyo ayi yehkatyelichi yaghi chu keneti onketi matgha tawotya yehti kawotzutne gha.
11 Kaj li diris al ili: Al vi estas donite scii la misteron de la regno de Dio; sed al tiuj, kiuj estas ekstere, ĉio estas farata per paraboloj;
Kalichu toewela ooli yehti, Naghunni aghaoochuneoh aoontye atawohtihiglia tyewotye hai koosti Nagha Tgha kyeyi: ahwole ayine tsehtsi natihne, atghe ooli keowaahch yehe achatih:
12 por ke, vidante, ili vidu, sed ne rimarku; kaj aŭdante, ili aŭdu, sed ne komprenu; por ke neniam ili konvertiĝu kaj pardoniĝu.
Wai oochui, kahchu atu hlyenahotihi gha; kahchu ooghatitsukooh ooghatootsukassi lon, kahchu atu klaghatootsukassilon; koohchu oolita ghooghanetyela, koometselihi kooya oone oochatulel akhe.
13 Kaj li diris al ili: Ĉu vi ne scias ĉi tiun parabolon? kiel do vi povos kompreni ĉiujn parabolojn?
Kahchu toowela ooli yehti, Tiyeghakehe atawahtiha ooli kehe yaghaghahtai kehe? koohchu yeghateh atawahtiha atghe otech?
14 La semisto semas la vorton.
Oonehyene oonehyoh sa.
15 Jen do tiuj, kiuj estas apud la vojo, kie estas semata la vorto; kaj kiam ili aŭdis, tuj venas Satano, kaj forprenas la vorton, en ili semitan.
Kahchu aghatane tinkuzze tatihne sa chunihyehti; ahwole kootoo ooghatitsukassi kooh ghaghatai metseli kwoto otsidesha, kahchu yazake yuhniyatiooh yadzye ta otsi.
16 Kaj tiel same jen la semitaj ĉe la ŝtonaj lokoj: ili aŭdas la vorton, kaj tuj kun ĝojo akceptas ĝin;
Kahchu aghatane chunihye ine tsye tgha; kootoo sa ooghatitsuk, kwete neooatiooh soochanetye;
17 kaj ili ne havas en si radikon, sed restas nur portempe; kiam do venas sufero aŭ persekuto pro la vorto, tuj ili falpuŝiĝas.
Kahchu atu ghai ighutaklilon aghatane hahte, kwa tiootsi zon ghaghatalon, ootlwe kootoo sookhaootaya kootoo hlachatatane niwoya sa tachi kwete chahte intighatesah.
18 Kaj jen la semitaj ĉe la dornoj: tiuj, kiuj aŭdis la vorton;
Kahchu aghatane ayi yachunihyene ghoos chok chine tgha; ayi sa ooghatitsuh,
19 sed la zorgoj de la mondo kaj la trompo de riĉo kaj la deziroj al aliaj aferoj, enirante, sufokas la vorton, kaj ĝi fariĝas senfrukta. (aiōn g165)
Kooh tidi tike indi, kahchu mihe atsunnetahe yu mihe tatintlon yu, kahchu machachintye achu ooli kwenachaghila otcho ooli sa, kahchu atu machiche ooli. (aiōn g165)
20 Kaj jen la semitaj ĉe la bona tero: tiuj, kiuj aŭdas la vorton kaj akceptas ĝin, kaj donas frukton, jen tridekoble, kaj jen sesdekoble, kaj jen centoble.
Kahchu ayi mehoochunihyehe tike oochute; ayi ootitsukne sa, kahchu niooatioone, kahchu machiche ooli, tahke taoketyi enetyi, tahke chu edzetaitiketyi, tahke chu keonetiketyi.
21 Kaj li diris al ili: Ĉu lampo enportiĝas, por esti metita sub grenmezurilon aŭ sub liton, kaj ne por stari sur la lampingo?
Kahchu toowela yehti, Nachila takooche nichualli ghotwetghulle yue take ustyi koole? koohchu atu nichiooite takoochechine?
22 Ĉar nenio estas kaŝita krom por tio, ke ĝi estu malkaŝita; nek io estas sekreta krom por tio, ke ĝi estu aperigita.
Agha atuli nachunehi atu mewotuti; kahchu atuli tanetcha maghuchata iyu aoontye, ahwole atachuteassi.
23 Se iu havas orelojn por aŭdi, tiu aŭdu.
Koole matsaghe oolyetane inkai ootootsukassi.
24 Kaj li diris al ili: Atentu, kion vi aŭdas; per kia mezuro vi mezuras, laŭ tiu sama oni mezuros al vi, kaj eĉ faros al vi aldonon.
Kahchu toowela ooli yehti, Tyeke ayi ootahtsukki: ayi ihe tikeghaklyeli, ayieh nagha tsi tiketsalelassi: kahchu naghai ootaghahtsukki, ootehchi nahachuallassi.
25 Ĉar al tiu, kiu havas, estos donite; sed for de tiu, kiu ne havas, estos prenita eĉ tio, kion li havas.
Yaghi ayehi, machuallassi: kahchu yaghi atu ayehi, mehwayachutallassi koole ayi ayehi.
26 Kaj li diris: Tia estas la regno de Dio, kvazaŭ homo ĵetus semojn sur la teron,
Kahchu toowela ooli yehti, Koohia ootye oontye Nagha Tgha kyeyi, hletye teze oochunehyehti oodihyitl keoontye;
27 kaj dormus kaj leviĝus nokte kaj tage, kaj la semoj burĝonus kaj kreskus, li ne scias kiel.
Kahchu satyi, kahchu niiya hatleke chu dzine chu, kahchu achunehyehti ghanaghihu, atu ataoti noontye sikooh.
28 Aŭtomate la tero donas frukton, unue folion, poste spikon, poste plenan grenon en spiko.
Ghoo yaghi tike atai hahte otsi ghanaghihu; hatse kloke eli, kahchu hachaghinaghiyu, kahchu otlweh ootles.
29 Sed kiam la frukto estas preta, li tuj svingas la rikoltilon, ĉar venis la rikolto.
Kahchu yaghi chiche ghanaghihuta, kwete atataz, khoo chotazze dzine eli.
30 Kaj li diris: Al kio ni komparu la regnon de Dio? aŭ per kia parabolo ni montru ĝin?
Towehchu yehtilon, Tyechi otsi gha Nagha Tgha kehchi niwowotal aoontye manatake? koole hletyi indi nighaootal aoontye?
31 Al sinapa semeto, kiu, kiam ĝi estas semita sur la teron, estas pli malgranda ol ĉiuj aliaj semoj, kiuj estas sur la tero,
Hleoontye oochuniliyehti ehlatye yutanikluchi machiche, kwa nichalesta oonahyehe tike, eyi zon natsutli anetye oochu ihyehe tike tih:
32 tamen semite, kreskas kaj fariĝas pli granda ol ĉiuj legomoj, kaj elmetas grandajn branĉojn, tiel ke sub ĝia ombro povas ekloĝi la birdoj de la ĉielo.
Kwa aochelesta, oochu nichulesta ayi zon otehchi yaincha anetye nichulihchassi, kahchu matatse natlon; kahchu ayiti chua yayue sacha iyue tehtsi.
33 Kaj per multaj tiaj paraboloj li parolis al ili la vorton laŭ tio, kiel ili povis aŭskulti;
Kahchu ayi etye akyehchi oochatihi ihe ehyatatilon, ghanawesittih oohasoohtsoo gha.
34 kaj sen parabolo li ne parolis al ili; sed private li klarigis ĉion al siaj disĉiploj.
Ahwole atu ya-i-ti-tyes ate atu yachiwotyehlon: kahchu sahta aghatinta, yaotatichne atghe yatatilon.
35 Kaj en tiu tago, kiam vesperiĝis, li diris al ili: Ni transiru al la alia bordo.
Kahchu ayi dzinee, kahkachi aocha, toowehchu yehti, Onka nataghokye taityechi.
36 Kaj forsendinte la homamason, ili kondukis lin kun si, kiel li estis en la ŝipeto. Kaj aliaj ŝipetoj akompanis lin.
Kahchu yite kitehalon tane natlone, nighatila aoontye sikooh. Kahchu kooyeh testyetlon tachin ela ihe.
37 Kaj okazis granda ventego, kaj ondoj batis en la ŝipeton, tiel ke la ŝipeto estis jam pleniĝanta.
Kahchu intsi chok niya, kahchu tuyune nachalon tachin ela kooyeghe tiketlalon, kwa hlilon tadesmanooh.
38 Kaj li estis dormanta en la posta parto sur la kuseno; kaj ili vekis lin, kaj diris al li: Majstro, ĉu vi ne zorgas pri tio, ke ni pereas?
Ahwole atai haiseuhi, satyi tsiatakyeh: kahchu tsikiyaniha, toowehchu kiyehti Metihi, atu aghaititawoala tghataozitassi?
39 Kaj vekite, li admonis la venton, kaj diris al la maro: Silentu, kvietiĝu. Kaj la vento ĉesiĝis, kaj fariĝis granda sereno.
Kahchu niiya, kahchu intsi tsiwoti, toowehchu yehti tu chok, Tyeke tahtsi. Kahchu intsi atyehzut, kahchu ohtye tyesghutl.
40 Kaj li diris al ili: Kial vi estas timemaj? ĉu vi ankoraŭ ne havas fidon?
Kahchu toowela ooli yehti, Yehoogha onenatyetl aoontye? yehoogha atu a kootahti aoontye?
41 Kaj ili timis treege, kaj diris unu al alia: Kiu do estas ĉi tiu? ĉar eĉ la vento kaj la maro obeas al li.
Kahchu ohtye onighanintyetl, kahchu toowela klaghatati, Ye teze alontye koole intsi ateate chu tu chok yuzehtso?
