< Luko 19 >

1 Kaj li eniris en Jeriĥon kaj ĝin trapasis.
When Jesus had entered, and was passing through Jericho,
2 Kaj jen viro, nomata Zakĥeo; kaj li estis ĉefimpostisto, kaj li estis riĉa.
behold, a man named Zaccheus, a rich man, and chief of the publicans,
3 Kaj li penis vidi Jesuon, kia homo li estas; kaj li ne povis pro la homamaso, ĉar li estis malgranda je staturo.
endeavored to see what sort of person he was, but could not for the press, being of a low stature.
4 Kaj antaŭkurinte antaŭen, li supreniris sur sikomorarbon, por lin vidi; ĉar li estis preterpasonta tie.
Therefore, running before, he climbed up into a sycamore, to see him; having observed that he was going that way.
5 Kaj kiam Jesuo venis al la loko, li suprenrigardis, kaj diris al li: Zakĥeo, rapide malsupreniru, ĉar hodiaŭ mi devas loĝi en via domo.
When Jesus came to the place, he looked up, and seeing him, said, Zaccheus, make haste and come down, for to-day I must abide at your house.
6 Kaj li rapide malsupreniris, kaj akceptis lin ĝoje.
And he made haste, and came down, and received him joyfully.
7 Kaj vidinte, ĉiuj murmuris, dirante: Ĉe pekulo li eniris, por gasti.
When the multitude perceived this, they said, murmuring, He is gone to be entertained by a sinner.
8 Kaj Zakĥeo, starante, diris al la Sinjoro: Jen duonon de miaj posedaĵoj, Sinjoro, mi donacas al la malriĉuloj; kaj se el iu mi maljuste eldevigis ion, mi redonas kvaroblon.
But Zaccheus, presenting himself before Jesus, said, Master, half of my goods I will give to the poor; and if in anything I have wronged any man, I will restore fourfold.
9 Kaj Jesuo diris al li: Hodiaŭ venis savo al ĉi tiu domo, ĉar li ankaŭ estas filo de Abraham.
And Jesus said, concerning him, To-day is salvation come to this house; inasmuch as he also is a son of Abraham.
10 Ĉar la Filo de homo venis, por serĉi kaj savi la perditaĵon.
For the Son of Man is come to seek and recover that which was lost.
11 Kaj kiam oni aŭdis tion, li parolis ankoraŭ parabolon, ĉar li estis proksime al Jerusalem, kaj oni supozis, ke la regno de Dio tuj aperos.
As the people were attentive, he added this parable, because he was nigh to Jerusalem, and they fancied the Reign of God would immediately commence.
12 Li do diris: Unu nobelo forvojaĝis en malproksiman landon, por ricevi al si regnon, kaj reveni.
A certain nobleman went abroad to procure for himself the royalty, and then return;
13 Kaj vokinte al si dek siajn servistojn, li donis al ili dek min’ojn, kaj diris al ili: Negocadu, ĝis mi revenos.
and having called ten of his servants, and delivered to them ten pounds, he said, improve these till I return.
14 Sed liaj regnanoj lin malamis, kaj sendis delegitaron post li, dirante: Ni ne volas, ke tiu viro reĝu super ni.
Now his citizens hated him; and sending an embassy after him, protested, We will not have this man for our king.
15 Kaj kiam li revenis, ricevinte la regnon, li ordonis voki al li tiujn servistojn, al kiuj li donis la monon, por ke li sciiĝu, kiom ili gajnis per negocado.
When he returned, vested with royal power, he commanded those servants to be called to whom he had committed the money, that he might know what every one had gained.
16 Kaj venis la unua, kaj diris: Sinjoro, via min’o produktis dek min’ojn.
Then the first came, and said, My Lord, your pound has gained ten pounds.
17 Kaj li diris al li: Bonege, bona servisto; ĉar vi estis fidela en tre malgranda afero, havu aŭtoritaton super dek urboj.
He answered, Well done, good servant; because you have been faithful in a very small matter, receive the government of ten cities.
18 Kaj venis la dua, kaj diris: Sinjoro, via min’o faris kvin min’ojn.
And the second who came, said, My Lord, your pound has gained five pounds.
19 Li diris ankaŭ al tiu: Vi ankaŭ estu super kvin urboj.
He answered, Be you also governor of five cities.
20 Kaj alia venis, kaj diris: Sinjoro, jen via min’o, kiun mi konservis, flankemetitan en viŝtuko;
Another came, saying, My Lord, here is your pound, which I have kept laid up in a napkin;
21 ĉar mi vin timis, ĉar vi estas homo severa; vi prenas tion, kion vi ne demetis, kaj rikoltas tion, kion vi ne semis.
for I was afraid of you, because you are a hard master; you exact what you did not give, and reap what you did not sow.
22 Li diris al li: El via propra buŝo mi vin juĝos, vi malbona servisto. Vi sciis, ke mi estas homo severa, kiu prenas tion, kion mi ne demetis, kaj rikoltas tion, kion mi ne semis;
He answered, Out of your own mouth, you malignant servant, I will condemn you. Did you know that I am a hard master, exacting what I did not give, and reaping what I did not sow?
23 kial do vi ne donis mian monon en bankon, por ke, reveninte, mi postulu ĝin kun procento?
Why, then, did you not put my money into the bank; that at my return I might have received it with interest?
24 Kaj li diris al la apudstarantoj: Forprenu de li la min’on, kaj donu ĝin al tiu, kiu havas la dek min’ojn.
Then he said to his attendants, Take the pound from him, and give it to him who has ten pounds.
25 (Kaj ili diris al li: Sinjoro, li havas dek min’ojn.)
They answered, My Lord, he has ten pounds.
26 Mi diras al vi, ke al ĉiu, kiu havas, estos donite; kaj for de tiu, kiu ne havas, estos prenita eĉ tio, kion li havas.
He replied, I tell you, that to every one who has, more shall be given; but from him who has not, even that which he has shall be taken.
27 Cetere tiujn miajn malamikojn, kiuj ne volis, ke mi reĝu super ili, konduku ĉi tien, kaj mortigu ilin antaŭ mi.
But as for those my enemies, who would not have me for their king, bring them hither, and slay them in my presence.
28 Kaj tion dirinte, li ekiris antaŭe, suprenirante al Jerusalem.
After this discourse, Jesus walked foremost, traveling toward Jerusalem.
29 Kaj kiam li alproksimiĝis al Betfage kaj Betania, apud la monto nomata Olivarba, li sendis du el siaj disĉiploj,
When he approached Bethphage and Bethany, near the mountain called the Mount of Olives, he sent two of his disciples,
30 dirante: Iru en la kontraŭan vilaĝon, en kiu, enirante, vi trovos azenidon ligitan, sur kiu neniu iam ankoraŭ sidis; ĝin malligu kaj alkonduku.
saying, Go to yonder village, where, as you enter, you will find a colt tied, on which no man ever rode; loose him, and bring him.
31 Kaj se iu demandos al vi: Kial vi ĝin malligas? parolu jene: La Sinjoro ĝin bezonas.
If any one ask you why you loose him, you shall answer, Because the Master needs him.
32 Kaj la senditoj foriris, kaj trovis, ĝuste kiel li diris al ili.
Accordingly, they who received this order, went, and found everything as he had told them.
33 Kaj dum ili malligis la azenidon, ĝiaj posedantoj diris al ili: Kial vi malligas la azenidon?
As they were loosing the colt, the owners said to them, Why loose you the colt?
34 Kaj ili diris: La Sinjoro ĝin bezonas.
They answered, The Master needs him.
35 Kaj ili alkondukis ĝin al Jesuo; kaj ĵetinte siajn vestojn sur la azenidon, ili sidigis Jesuon sur ĝin.
So they brought him to Jesus, and having thrown their mantles upon the colt, set Jesus on it.
36 Kaj dum li iris, ili sternis siajn vestojn sur la vojo.
As he went, the people spread their mantles in the way before him.
37 Kaj kiam li jam alproksimiĝis, malsuprenironte la deklivon de la monto Olivarba, la tuta amaso de la disĉiploj komencis ĝoji kaj laŭdi Dion per laŭta voĉo pro ĉiuj potencaĵoj, kiujn ili vidis;
When he was so near as the descent of the Mount of Olives, the whole multitude of the disciples began to praise God in loud acclamations, for all the miracles which they had seen;
38 dirante: Estu benata la Reĝo, kiu venas en la nomo de la Eternulo; paco en la ĉielo kaj gloro en la supera alto.
saying, Blessed be the King who comes in the name of the Lord! Peace in heaven, and glory in the highest heaven!
39 Kaj iuj Fariseoj el la homamaso diris al li: Majstro, admonu viajn disĉiplojn.
Upon this, some Pharisees in the crowd said to him, Rabbi, rebuke your disciples.
40 Kaj responde li diris: Mi diras al vi, ke se ĉi tiuj silentos, la ŝtonoj ekkrios.
He answered, I tell you, that if these were silent, the stones would cry out.
41 Kaj kiam li alproksimiĝis, li rigardis la urbon, kaj ploris pro ĝi,
When he came near, and beheld the city, he wept over it,
42 dirante: Ho, se vi mem scius en ĉi tiu tago la aferojn apartenantajn al paco! sed nun ili estas kaŝitaj for de viaj okuloj.
saying, O that thou hadst known, at least in this thy day, the things which concern thy peace! But now they are hid from thine eyes:
43 Ĉar venos sur vin tagoj, kiam viaj malamikoj ĉirkaŭbaros vin per palisaro, kaj ronde ĉirkaŭos vin, kaj ĉiuflanke premos vin,
for the days are coming upon thee, when thine enemies will surround thee with a rampart, and inclose thee, and shut thee up on every side;
44 kaj detruos ĝis la tero vin, kaj viajn infanojn en vi, kaj ne lasos en vi ŝtonon sur ŝtono, pro tio, ke vi ne sciis la tempon de via vizitado.
and will level thee with the ground, thee and thy children, and will not leave one stone upon another, because thou didst not know the time when thou wast visited.
45 Kaj enirinte en la templon, li komencis elpeli la vendantojn,
Afterward he went into the temple, and drove out thence those who sold, and those who bought in it,
46 dirante al ili: Estas skribite: Mia domo estos domo de preĝo; sed vi faris ĝin kaverno de rabistoj.
saying to them, It is written, "My house is a house of prayer, but you have made it a den of robbers."
47 Kaj li instruis tagon post tago en la templo. Sed la ĉefpastroj kaj la skribistoj kaj la ĉefoj de la popolo penadis lin pereigi,
And he taught daily in the temple, while the chief priests and the scribes, and persons of principal note, sought his destruction;
48 kaj ne trovis, kion fari, ĉar la tuta popolo tre atente aŭskultis lin.
but could not devise how to effect it: for all the people heard him with the greatest attention.

< Luko 19 >