Luko 19
1 Kaj li eniris en Jeriĥon kaj ĝin trapasis.
Then Jesus entered Jericho and was passing through.
2 Kaj jen viro, nomata Zakĥeo; kaj li estis ĉefimpostisto, kaj li estis riĉa.
And there was a man named Zacchaeus, a chief tax collector, who was very wealthy.
3 Kaj li penis vidi Jesuon, kia homo li estas; kaj li ne povis pro la homamaso, ĉar li estis malgranda je staturo.
He was trying to see who Jesus was, but could not see over the crowd because he was small in stature.
4 Kaj antaŭkurinte antaŭen, li supreniris sur sikomorarbon, por lin vidi; ĉar li estis preterpasonta tie.
So he ran on ahead and climbed a sycamore tree to see Him, since Jesus was about to pass that way.
5 Kaj kiam Jesuo venis al la loko, li suprenrigardis, kaj diris al li: Zakĥeo, rapide malsupreniru, ĉar hodiaŭ mi devas loĝi en via domo.
When Jesus came to that place, He looked up and said, “Zacchaeus, hurry down, for I must stay at your house today.”
6 Kaj li rapide malsupreniris, kaj akceptis lin ĝoje.
So Zacchaeus hurried down and welcomed Him joyfully.
7 Kaj vidinte, ĉiuj murmuris, dirante: Ĉe pekulo li eniris, por gasti.
And all who saw this began to grumble, saying, “He has gone to be the guest of a sinful man!”
8 Kaj Zakĥeo, starante, diris al la Sinjoro: Jen duonon de miaj posedaĵoj, Sinjoro, mi donacas al la malriĉuloj; kaj se el iu mi maljuste eldevigis ion, mi redonas kvaroblon.
But Zacchaeus stood up and said to the Lord, “Look, Lord, half of my possessions I give to the poor, and if I have cheated anyone, I will repay it fourfold.”
9 Kaj Jesuo diris al li: Hodiaŭ venis savo al ĉi tiu domo, ĉar li ankaŭ estas filo de Abraham.
Jesus said to him, “Today salvation has come to this house, because this man too is a son of Abraham.
10 Ĉar la Filo de homo venis, por serĉi kaj savi la perditaĵon.
For the Son of Man came to seek and to save the lost.”
11 Kaj kiam oni aŭdis tion, li parolis ankoraŭ parabolon, ĉar li estis proksime al Jerusalem, kaj oni supozis, ke la regno de Dio tuj aperos.
While the people were listening to this, Jesus proceeded to tell them a parable, because He was near Jerusalem and they thought the kingdom of God would appear imminently.
12 Li do diris: Unu nobelo forvojaĝis en malproksiman landon, por ricevi al si regnon, kaj reveni.
So He said, “A man of noble birth went to a distant country to lay claim to his kingship and then return.
13 Kaj vokinte al si dek siajn servistojn, li donis al ili dek min’ojn, kaj diris al ili: Negocadu, ĝis mi revenos.
Beforehand, he called ten of his servants and gave them ten minas. ‘Conduct business with this until I return,’ he said.
14 Sed liaj regnanoj lin malamis, kaj sendis delegitaron post li, dirante: Ni ne volas, ke tiu viro reĝu super ni.
But his subjects hated him and sent a delegation after him to say, ‘We do not want this man to rule over us.’
15 Kaj kiam li revenis, ricevinte la regnon, li ordonis voki al li tiujn servistojn, al kiuj li donis la monon, por ke li sciiĝu, kiom ili gajnis per negocado.
When he returned from procuring his kingship, he summoned the servants to whom he had given the money, to find out what each one had earned.
16 Kaj venis la unua, kaj diris: Sinjoro, via min’o produktis dek min’ojn.
The first servant came forward and said, ‘Master, your mina has produced ten more minas.’
17 Kaj li diris al li: Bonege, bona servisto; ĉar vi estis fidela en tre malgranda afero, havu aŭtoritaton super dek urboj.
His master replied, ‘Well done, good servant! Because you have been faithful in a very small matter, you shall have authority over ten cities.’
18 Kaj venis la dua, kaj diris: Sinjoro, via min’o faris kvin min’ojn.
The second servant came and said, ‘Master, your mina has made five minas.’
19 Li diris ankaŭ al tiu: Vi ankaŭ estu super kvin urboj.
And to this one he said, ‘You shall have authority over five cities.’
20 Kaj alia venis, kaj diris: Sinjoro, jen via min’o, kiun mi konservis, flankemetitan en viŝtuko;
Then another servant came and said, ‘Master, here is your mina, which I have laid away in a piece of cloth.
21 ĉar mi vin timis, ĉar vi estas homo severa; vi prenas tion, kion vi ne demetis, kaj rikoltas tion, kion vi ne semis.
For I was afraid of you, because you are a harsh man. You withdraw what you did not deposit and reap what you did not sow.’
22 Li diris al li: El via propra buŝo mi vin juĝos, vi malbona servisto. Vi sciis, ke mi estas homo severa, kiu prenas tion, kion mi ne demetis, kaj rikoltas tion, kion mi ne semis;
His master replied, ‘You wicked servant, I will judge you by your own words. So you knew that I am a harsh man, withdrawing what I did not deposit and reaping what I did not sow?
23 kial do vi ne donis mian monon en bankon, por ke, reveninte, mi postulu ĝin kun procento?
Why then did you not deposit my money in the bank, and upon my return I could have collected it with interest?’
24 Kaj li diris al la apudstarantoj: Forprenu de li la min’on, kaj donu ĝin al tiu, kiu havas la dek min’ojn.
Then he told those standing by, ‘Take the mina from him and give it to the one who has ten minas.’
25 (Kaj ili diris al li: Sinjoro, li havas dek min’ojn.)
‘Master,’ they said, ‘he already has ten!’
26 Mi diras al vi, ke al ĉiu, kiu havas, estos donite; kaj for de tiu, kiu ne havas, estos prenita eĉ tio, kion li havas.
He replied, ‘I tell you that everyone who has will be given more; but the one who does not have, even what he has will be taken away from him.
27 Cetere tiujn miajn malamikojn, kiuj ne volis, ke mi reĝu super ili, konduku ĉi tien, kaj mortigu ilin antaŭ mi.
And these enemies of mine who were unwilling for me to rule over them, bring them here and slay them in front of me.’”
28 Kaj tion dirinte, li ekiris antaŭe, suprenirante al Jerusalem.
After Jesus had said this, He went on ahead, going up to Jerusalem.
29 Kaj kiam li alproksimiĝis al Betfage kaj Betania, apud la monto nomata Olivarba, li sendis du el siaj disĉiploj,
As He approached Bethphage and Bethany at the Mount of Olives, He sent out two of His disciples,
30 dirante: Iru en la kontraŭan vilaĝon, en kiu, enirante, vi trovos azenidon ligitan, sur kiu neniu iam ankoraŭ sidis; ĝin malligu kaj alkonduku.
saying, “Go into the village ahead of you, and as you enter it, you will find a colt tied there, on which no one has ever sat. Untie it and bring it here.
31 Kaj se iu demandos al vi: Kial vi ĝin malligas? parolu jene: La Sinjoro ĝin bezonas.
If anyone asks, ‘Why are you untying it?’ tell him, ‘The Lord needs it.’”
32 Kaj la senditoj foriris, kaj trovis, ĝuste kiel li diris al ili.
So those who were sent went out and found it just as Jesus had told them.
33 Kaj dum ili malligis la azenidon, ĝiaj posedantoj diris al ili: Kial vi malligas la azenidon?
As they were untying the colt, its owners asked, “Why are you untying the colt?”
34 Kaj ili diris: La Sinjoro ĝin bezonas.
“The Lord needs it,” they answered.
35 Kaj ili alkondukis ĝin al Jesuo; kaj ĵetinte siajn vestojn sur la azenidon, ili sidigis Jesuon sur ĝin.
Then they led the colt to Jesus, threw their cloaks over it, and put Jesus on it.
36 Kaj dum li iris, ili sternis siajn vestojn sur la vojo.
As He rode along, the people spread their cloaks on the road.
37 Kaj kiam li jam alproksimiĝis, malsuprenironte la deklivon de la monto Olivarba, la tuta amaso de la disĉiploj komencis ĝoji kaj laŭdi Dion per laŭta voĉo pro ĉiuj potencaĵoj, kiujn ili vidis;
And as He approached the descent from the Mount of Olives, the whole multitude of disciples began to praise God joyfully in a loud voice for all the miracles they had seen:
38 dirante: Estu benata la Reĝo, kiu venas en la nomo de la Eternulo; paco en la ĉielo kaj gloro en la supera alto.
“Blessed is the King who comes in the name of the Lord!” “Peace in heaven and glory in the highest!”
39 Kaj iuj Fariseoj el la homamaso diris al li: Majstro, admonu viajn disĉiplojn.
But some of the Pharisees in the crowd said to Him, “Teacher, rebuke Your disciples!”
40 Kaj responde li diris: Mi diras al vi, ke se ĉi tiuj silentos, la ŝtonoj ekkrios.
“I tell you,” He answered, “if they remain silent, the very stones will cry out.”
41 Kaj kiam li alproksimiĝis, li rigardis la urbon, kaj ploris pro ĝi,
As Jesus approached Jerusalem and saw the city, He wept over it
42 dirante: Ho, se vi mem scius en ĉi tiu tago la aferojn apartenantajn al paco! sed nun ili estas kaŝitaj for de viaj okuloj.
and said, “If only you had known on this day what would bring you peace! But now it is hidden from your eyes.
43 Ĉar venos sur vin tagoj, kiam viaj malamikoj ĉirkaŭbaros vin per palisaro, kaj ronde ĉirkaŭos vin, kaj ĉiuflanke premos vin,
For the days will come upon you when your enemies will barricade you and surround you and hem you in on every side.
44 kaj detruos ĝis la tero vin, kaj viajn infanojn en vi, kaj ne lasos en vi ŝtonon sur ŝtono, pro tio, ke vi ne sciis la tempon de via vizitado.
They will level you to the ground—you and the children within your walls. They will not leave one stone on another, because you did not recognize the time of your visitation from God.”
45 Kaj enirinte en la templon, li komencis elpeli la vendantojn,
Then Jesus entered the temple courts and began to drive out those who were selling there.
46 dirante al ili: Estas skribite: Mia domo estos domo de preĝo; sed vi faris ĝin kaverno de rabistoj.
He declared to them, “It is written: ‘My house will be a house of prayer.’ But you have made it ‘a den of robbers.’”
47 Kaj li instruis tagon post tago en la templo. Sed la ĉefpastroj kaj la skribistoj kaj la ĉefoj de la popolo penadis lin pereigi,
Jesus was teaching at the temple every day, but the chief priests, scribes, and leaders of the people were intent on killing Him.
48 kaj ne trovis, kion fari, ĉar la tuta popolo tre atente aŭskultis lin.
Yet they could not find a way to do so, because all the people hung on His words.
