< Luko 15 >

1 Kaj ĉiuj impostistoj kaj pekuloj alproksimiĝis al li, por aŭskulti lin.
Basi bhatoza ushuru bhoha ni bhangi bhenye dhambi bhahidili kwa Yesu ni kump'elekesya.
2 Kaj murmuris la Fariseoj kaj la skribistoj, dirante: Ĉi tiu akceptas pekulojn kaj manĝas kun ili.
Mafarisayo ni bhaandishi bhanung'uniki bhakajobha, “Munu ojho akabhakaribisya bhenye dhambi na ilya nabhu.”
3 Kaj li parolis al ili la jenan parabolon, dirante:
Yesu akajobha mfano obho kwa bhene, akajobha
4 Kiu el vi, havante cent ŝafojn kaj perdinte unu el ili, ne forlasas la naŭdek naŭ sur la stepo, kaj iras, por serĉi tiun, kiun li perdis, ĝis li ĝin trovos?
“Niani kwa muenga, kama ajhe ni kondoo mia moja ni akajhaghayi mmonga bhabhi akabhaleka bhala tisini na tisa mu nyika, ni kulota kulonda jhola jha ajhaghili hadi ambonayi?
5 Kaj trovinte, li ĝin metas sur siajn ŝultrojn, ĝojante.
Ni mwene akamalayi kun'kabha akambeka mumabega pa muene ni kufurahela.
6 Kaj reveninte domen, li kunvokas siajn amikojn kaj siajn najbarojn, dirante al ili: Ĝoju kun mi, ĉar mi trovis mian ŝafon, la perditan.
Bhoafikili mu nyumba, akabhakuta marafiki zake ni majirani bha muene akabhajobhela muhobhokayi pamonga ni nene, kwa kujha nikabhili kondoo jha akajhag'heli.'
7 Mi diras al vi, ke tiel same estos ĝojo en la ĉielo pro unu pekulo, kiu pentas, pli ol pro naŭdek naŭ justuloj, kiuj ne bezonas penton.
Nikabhajobhela mebhu kubetakujha ni furaha kumbinguni kwandabha jhe mwenye dhambi mmonga jhaitubu, zaidi jha bhenye haki tisini na tisa ambabho bhajhelepi ni hajha jha kutubu.
8 Kiu virino, havante dek draĥmojn, se ŝi perdis unu draĥmon, ne ekbruligas lampon kaj balaas la domon kaj serĉas diligente, ĝis ŝi ĝin trovos?
Aajhe n'dala gani mwenye sarafu kumi sya hela, akajha ghibhwayi ni sarafu jhimonga, ibetakubhwasya lepi taa ni kufyaghila nyumba ni kulonda kwa bidii hadi paibetakujhikabha?
9 Kaj trovinte, ŝi kunvokas siajn amikinojn kaj siajn najbarinojn, dirante: Ĝoju kun mi, ĉar mi trovis la draĥmon, kiun mi perdis.
Na akamalayi kujhibhona akabhakuta marafiki zake ni majirani zake kubhajobhela muhobhokayi pamonga ni nene, kwa kujha nijhikabhili kabhele sarafu jha nijhasili.
10 Tiel same, mi diras al vi, estas ĝojo antaŭ la anĝeloj de Dio pro unu pekulo, kiu pentas.
Hata hivyo nikabhajobhela kujhe ni furaha palongolo pa malaika bha K'yara kwa ndabha jha mwenye dhambi mmonga jha ibeta kutubu.
11 Kaj li diris: Unu viro havis du filojn;
Ni Yesu akajobha, “Munu mmonga ajhe ni bhana bhabhele
12 kaj la pli juna diris al sia patro: Patro, donu al mi la heredotan parton de la havo. Kaj li dividis inter ili siajn vivrimedojn.
y'ola n'debe akan'jobhela dadimunu, Dadi nipelayi sehemu jha mali jhanistahili kujhirithi. Hivyo agawenye mali sya muene kati jha bhene.
13 Kaj post ne multaj tagoj la pli juna, kolektinte ĉion, forvojaĝis al malproksima lando; kaj tie li disperdis sian havon per diboĉa vivado.
Magono mingilepi n'debe jhola akabhonganiya fyohe fyeimiliki akalota nchi jha patali, ni okhu akatapanya mali ni hela sya muene, kwa kuhemela fenu fyefilondekeghe lepi, ni kutabhwanya hela sya muene kwa anasa.
14 Kaj kiam li jam elspezis ĉion, forta malsato okazis en tiu lando, kaj li komencis havi mankon.
Ni muene bho atumili fyoha njala mbaha jhajhingili mu nchi jhela ni muene akajhanda kujha mu uhitaji.
15 Kaj li iris, kaj aliĝis al unu el la loĝantoj de tiu lando; kaj ĉi tiu lin sendis sur siajn kampojn, por paŝti porkojn.
Akalota ni kujiajiri muene kwa mmonga ghwa raia bhwa nchi jhela, ni muene akampeleke kun'gonda kulisya maghorobhi.
16 Kaj li deziris plenigi sian ventron per la karoboj, kiujn la porkoj manĝis; kaj neniu donis al li.
Na akajha inoghela kwishibisya kwa, maganda ghaghalijheghe maghorobhi kwandabha ajhelepi munu jha ampelili khenu kyokyoha khela abhwesya kulya.
17 Sed reveninte al si, li diris: Kiom da dungitoj de mia patro havas panon abunde, sed mi ĉi tie pereas de malsato!
Ila jhola muana n'debe bho azingatili mu muoyo bhwa muene, ajobhili 'Ni bhatumishi bhalenga bha dadijhangu bhajhe ni kyakulya kingi kya kutosha ni nene nijhe apa nifwa ni njala!
18 Mi leviĝos, kaj iros al mia patro, kaj mi diros al li: Patro, mi pekis kontraŭ la ĉielo kaj antaŭ vi;
Nibhoka ni kulota kwa dadijhangu, ni kun'jobhela, “Dadi nikukosili juu jha mbingu ni palongolo pa mihu jhobhi.
19 mi jam ne meritas esti nomata via filo; faru min kiel unu el viaj dungitoj.
Nikastahili lepi kukutibhwa mwanabhu kabhele; nifwanyajhi kama mmonga ghwa bhatumishi bha jhobhi.”
20 Kaj li leviĝis, kaj iris al sia patro. Sed kiam li estis ankoraŭ malproksime, lia patro lin vidis kaj kortuŝiĝis, kaj kurinte, falis sur lian kolon kaj lin kisadis.
Ndipo akabhoka akalota kwa dadi munu. Bho ajhe patali dadi munu ambwene akambonela huruma akalota mbio ni kun'kumbatila ni kumbusu.
21 Kaj la filo diris al li: Patro, mi pekis kontraŭ la ĉielo kaj antaŭ vi, kaj mi jam ne meritas esti nomata via filo.
Mwana jhola akan'jobhela, “dadi nikosili juu jha mbingu ni palongolo pa mihu gha bhebhe nikastahili lepi kukutibhwa mwanabhu.'
22 Kaj diris la patro al siaj servistoj: Alportu rapide la ĉefan robon, kaj lin vestu, kaj metu ringon sur lian manon kaj ŝuojn sur liajn piedojn;
Dadi munu jhola abhajobhili bhatumishi bha muene, muliletayi livazi lyalijhele linofu, mukamfwekayi mufwatikayi ni pete mu kikonji ni filatu mu magolo.
23 kaj alportu la grasigitan bovidon kaj buĉu ĝin, kaj ni manĝu kaj estu gajaj;
Kisha mundetayi jhola jhaanenipi mukan'chinjayi tulieyi ni kuhobhoka.
24 ĉar ĉi tiu mia filo estis mortinta, kaj denove vivas; li estis perdita, kaj estas trovita. Kaj ili komencis esti gajaj.
Kwa kujha mwanabhangu afuili ni muene ajhe hai. Ajhele ajhaghili ni muene abhonekene bhakajhanda kushangilila.
25 Sed la pli maljuna filo estis sur la kampo; kaj kiam li venis kaj alproksimiĝis al la domo, li aŭdis muzikon kaj dancadon.
Basi jhola mwanamunu mbaha ajhele kun'gonda. Bho ihida ni kukaribila pa nyumba ap'eliki ny'embu ni michezo.
26 Kaj li alvokis unu el la knaboj, kaj demandis lin, kio estas tio.
Akan'kuta mtumishi mmonga ni kun'kota mambo agha maana yake kiki?
27 Kaj li diris al li: Via frato venis, kaj via patro buĉis la grasigitan bovidon, ĉar li ricevis lin sana.
Mtumishi akan'jobhela mbenabhu ahidili ni dadi waku an'chinjili litoli jha anonili kwandabha akerebhuiki kinofu.'
28 Sed li koleris, kaj ne volis eniri; kaj lia patro elvenis, kaj lin petegis.
Mwana mbaha akadada akabela kujhingila mgati ni dadimunu akahoma kwibhala kumsihi. Ila akan'jibu dadimunu akajobha, 'Langayi
29 Sed li responde diris al sia patro: Jen tiom da jaroj mi servas al vi, kaj neniam mi malobeis vian ordonon, tamen vi neniam donis al mi kapridon, por ke mi estu gaja kun miaj amikoj;
nene nikutumikili kwa miaka ghimehele, wala nikosilepi amri jha jhobhi, unipelili lepi mwana mene, ili nisherehekelayi ni marafiki zangu.
30 sed kiam venis ĉi tiu via filo, kiu formanĝis vian havon kun malĉastistinoj, vi buĉis por li la grasigitan bovidon.
Lakini bho ahidili ojho mwanabhu jhaa tapenye mali gha jhobhi ghoha pamonga ni makahaba un'chinjili litoli lya linenepi.
31 Kaj li diris al li: Filo, vi estas ĉiam kun mi, kaj ĉio mia estas via.
Dadimunu akan'jobhela, 'Mwanabhangu, bhebhe ujhele pamonga ni nene magono ghoha ni fyoha fyanijhe nafu ndo fyajhobhi.
32 Sed konvenis esti gajaj kaj ĝoji; ĉar ĉi tiu via frato estis mortinta, kaj denove vivas; li estis perdita, kaj estas trovita.
Ila jhajhele kinofu kwa tete kubhomba sherehe ni kubhoka, ndongobhu ojho afuili, ni henu muomi; ajhele ajhele ajhaghili ni muene abhonekene.”

< Luko 15 >