Luko 13
1 Kaj ĉeestis en tiu sama tempo iuj, kiuj rakontis al li pri tiuj Galileanoj, kies sangon Pilato miksis kun iliaj oferaĵoj.
Дэ кодыя вряма авиле Исусостэ койсавэ мануша и розпхэндэ пала манушэн Галилеятар, савэн Пилато прыпхэнда тэ мулярэ и мукля лэнди рат, кала вонэ анэнас жэртвы.
2 Kaj responde li diris al ili: Ĉu vi pensas, ke tiuj Galileanoj estis pekuloj pli ol ĉiuj Galileanoj, pro tio, ke ili tion suferis?
Исусо пхэнда лэнди: — Тумэ гинисарэн, со кадэла галилеянуря тердэ бэзимо будэр аврэ манушэндар дэ Галилея и кодэлэсти хале грыжа?
3 Mi diras al vi: Neniel; sed se vi ne pentos, vi ĉiuj tiel same pereos.
Нат, пхэнав тумэнди. Нэ кала тумэ на ачявэна бэзимо, хасявэна, сар и вонэ.
4 Aŭ pri tiuj dek ok, sur kiujn falis la turo en Ŝiloaĥ kaj ilin mortigis, ĉu vi pensas, ke ili estis pekuloj pli ol ĉiuj homoj, kiuj loĝis en Jerusalem?
А кодэла дэшуохто манушэн, савэ помуле, кала тэлэдэня пэ лэн упрал башня дэ Силоамо? Тумэ гинисарэн, со вонэ сле дошадэр всавэрэндар, савэ джювэнас дэ Ерусалимо?
5 Neniel, mi diras al vi; sed se vi ne pentos, vi ĉiuj ankaŭ pereos.
Нат, пхэнав тумэнди. Нэ кала тумэ на ачявэна бэзимо, тунчи всавэрэ хасявэна, сар и вонэ.
6 Kaj li parolis la jenan parabolon: Unu viro havis figarbon, plantitan en lia vinberĝardeno, kaj li venis, serĉante frukton sur ĝi, kaj ne trovis.
Тунчи пхэнда лэнди кацави дума: — Екхэ манушэстэ сля инжырно кашт дэ лэхкоро винограднико. Вов авиля тэ родэ пэ кадэва кашт барило, нэ нисо на аракхля.
7 Kaj li diris al la vinberisto: Jen tri jarojn mi venas, serĉante frukton sur ĉi tiu figarbo, kaj mi ne trovas; elhaku ĝin; kial ĝi senutiligas ankaŭ la teron?
И пхэнда виноградарести: «Акэ, дыкх, мэ трито бэрш авав, соб тэ аракхэ барило пэ кадэва инжырно кашт, нэ нисо на аракхав. Сщин лэ! Пэ со вов ивья залэл пхув дэ садо?»
8 Sed li responde diris: Sinjoro, lasu ĝin resti ankaŭ ĉi tiun jaron, ĝis mi fosos ĉirkaŭ ĝi kaj metos sterkon;
Нэ виноградари пхэнда лэсти: «Хулае! Мэк кадэва кашт инте екх бэрш барёла. А мэ пхув ковлярава и гуниво чувава.
9 kaj se ĝi poste donos frukton, bone; sed se ne, vi elhakos ĝin.
И кала пэ авэр бэрш анэла барило — мишто. А кала на анэла, сщинэґа лэ».
10 Kaj li instruadis en unu el la sinagogoj en la sabato.
Екхвар дэ суббота Исусо сиклярда дэ синагога.
11 Kaj jen virino, kiu dum dek ok jaroj havis spiriton de malforteco; kaj ŝi estis kunkurbita kaj neniel povis leviĝi.
Котэ сля екх джювли, дэ кастэ дэшуохто бэрш сля налачё фано, саво дэлас лати дукх. Вой сля банги, кади со нащи лати сля тэ ваздэ шэро.
12 Kaj vidinte ŝin, Jesuo vokis ŝin, kaj diris: Virino, vi estas liberigita el via malforteco.
Исусо удыкхля ла, акхарда тай пхэнда: — Джювлие! Ту састярэхпэ тирэ насвалимастар!
13 Kaj li metis sur ŝin la manojn, kaj ŝi tuj rektiĝis kaj gloris Dion.
И тховда пэ латэ васта. Вой екхатар пэрэачиля тэ авэ банги и ачиля тэ ваздэ слава Дэвлэсти.
14 Kaj la sinagogestro, indignante, ke Jesuo resanigis en la sabato, respondis kaj diris al la homamaso: Ekzistas ses tagoj, en kiuj oni devas labori; en ili do venu, por esti resanigitaj, kaj ne en la sabata tago.
Тунчи пхурэдэр дэ синагога мижыля, со Исусо састярда дэ суббота, и пхэнда манушэнди: — Исин шов дивэ, кала трэбуни тэ терэ бути. Дэ кадэлэн дивэн авэнтэ тэ састярэпэ, а на дэ суббота.
15 Sed la Sinjoro respondis al li kaj diris: Ho hipokrituloj! ĉu ne ĉiu el vi en la sabato malligas sian bovon aŭ sian azenon el la stalo, kaj forkondukas ĝin, por trinkigi?
Рай пхэнда лэсти дэ отпхэнима: — Домуенгэрэ! Чи на отпхандэн тумэ пэхкэрэ мугаре чи гурувэ, на вылиджян лэ граждостар и на лиджян панестэ дэ суббота?
16 Kaj ĉu ne devis ĉi tiu virino, estante filino de Abraham, ligite de Satano jen dek ok jarojn, esti malligita el ĉi tiu kateno en la sabata tago?
А вой исин чей Авраамохкири. Дэшуохто бэрш ла спхандэлас сатана! И со, на трэбуни сля тэ розпхандэ ла дэ суббота?
17 Kaj kiam li tion diris, ĉiuj liaj kontraŭuloj hontiĝis; kaj la tuta homamaso ĝojis pro ĉiuj gloraj agoj, faritaj de li.
Кала Исусо пхэнда кадэла лава, всавэрэ Лэхкэрэ врыжымашуря сле ладжьвардэ, а всавэрэ мануша лошавэнас важ кода, со Вов терэлас барэ и лаче рындуря.
18 Kaj li diris: Al kio similas la regno de Dio? kaj al kio mi ĝin komparu?
Исусо ж пхэнда: — Пэ со счувэлпэ Дэвлэхкоро Тхагаримо? Сар Манди када тэ сикавэ?
19 Ĝi estas simila al sinapa semeto, kiun viro prenis kaj ĵetis en sian ĝardenon; kaj ĝi kreskis kaj fariĝis arbo; kaj la birdoj de la ĉielo loĝis en ĝiaj branĉoj.
Вов счувэлпэ пэ цыкно горчично ворзо, саво мануш лиля и чута дэ пхув дэ пэхкоро садо. И кадэлэ ворзостар бариля вучё кашт, кади со упралимахкэрэ чирикля джювэнас пэ лэхкэрэн ранден.
20 Poste li diris: Al kio mi komparu la regnon de Dio?
Инте пхэнда Исусо: — Пэ со счувэлпэ Дэвлэхкоро Тхагаримо?
21 Ĝi estas simila al fermentaĵo, kiun virino prenis kaj kaŝis en tri mezuroj da faruno, ĝis la tuto fermentis.
Вов счувэлпэ пэ закваска, савя лиля манушни тай чута дэ трин барэ чярэ варэґа, а тунчи кадыя закваска розджиляпэ пав всаворо хумэр.
22 Kaj li iris tra urboj kaj vilaĝoj, instruante kaj irante ĉiam pluen al Jerusalem.
Тунчи Исусо упалэ джиля дромэґа дэ Ерусалимо, проджялас пав гавэн и форонэн и котэ сиклярэлас.
23 Kaj iu diris al li: Sinjoro, ĉu malmultaj estas la savataj? Kaj li diris al ili:
Екх мануш пхучля Лэстар: — Рае! Када чячимо, со кици набут манушэн фирисарэнапэ? Исусо пхэнда:
24 Strebu eniri tra la mallarĝa pordo; ĉar multaj, mi diras al vi, deziros eniri kaj ne povos.
— Прытховэн зора кодэлэстэ, соб тэ заджя тумэнди набуґлэ вударэнца. Чячимаґа пхэнав тумэнди, со бут мануша закамэна тэ заджя, нэ нисо лэндэ на выджяла.
25 Kiam la domomastro leviĝos kaj ŝlosos la pordon, kaj vi komencos stari ekstere kaj frapi sur la pordon, dirante: Sinjoro, malfermu al ni; kaj li respondos kaj diros al vi: Mi ne scias, de kie vi estas;
Кала цэрэхкоро хулай вщела и затерэла вудара, тунчи тумэ авэна тэ аче аври, тэ марэ дэ вударэн тай тэ мангэ: «Рае, оттер амэнди!» Нэ Вов пхэнэла тумэнди: «На джянав, катарь тумэ».
26 tiam vi ekparolos: Ni manĝis kaj trinkis antaŭ vi, kaj sur niaj stratoj vi instruadis;
Тунчи тумэ пхэнэна: «Амэ хале и пиле англа Тут, и пэ амарэн гасэн Ту сиклярэґас».
27 kaj li parolos, kaj diros al vi: Mi ne scias, de kie vi estas; foriru de mi, ĉiuj farantoj de maljusteco.
Нэ Вов пхэнэла: «На джянав, катарь тумэ. Нашэн Мандар всавэрэ, ко вурытимо терэн!»
28 Tie estos la plorado kaj la grincado de dentoj, kiam vi vidos Abrahamon kaj Isaakon kaj Jakobon kaj ĉiujn profetojn en la regno de Dio, kaj vin mem forpelitaj eksteren.
Котэ тумэ авэна тэ ровэ и тэ ха бари грыжа, кала дыкхэна, со Авраамо, Исаако тай Иаково и всавэрэ англунаря дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима, а тумэн котарь вытрадэна.
29 Kaj oni venos el oriento kaj el okcidento, kaj el nordo kaj el sudo, kaj sidiĝos en la regno de Dio.
Авэна мануша штарэ пхуякэрэ ригэндар тай бэшэна пала скаминдэ дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима.
30 Kaj jen estas lastaj, kiuj estos unuaj; kaj estas unuaj, kiuj estos lastaj.
Тай акэ, мануша, савэ палунэ, авэна англэ. И кодэла, савэ англэ, авэна палунэ.
31 En tiu sama horo alvenis iuj Fariseoj, kaj diris al li: Eliru kaj foriru de ĉi tie, ĉar Herodo volas mortigi vin.
Дэ кодыя вряма авиле койсавэ фарисеендар и пхэндэ Лэсти: — Наш катарь, колэсти со Иродо камэл тэ мулярэ Тут.
32 Kaj li diris al ili: Iru, kaj diru al tiu vulpo: Jen mi elpelas demonojn kaj faras sanigojn hodiaŭ kaj morgaŭ, kaj la trian tagon mi estos perfektigita.
Исусо пхэнда: — Джян и пхэнэн кадэлэ хрантимарести кацавэ лава: «Акэ, Мэ авдивэ и атася авава тэ традэ бэнгэн и тэ састярэ, а пэ трито диво дотерава пэхкоро рындо».
33 Sed mi devas iradi hodiaŭ kaj morgaŭ kaj postmorgaŭ, ĉar ne povas esti, ke profeto pereos ekster Jerusalem.
Нэ Манди трэбуни тэ джя Мурэ дромэґа авдивэ, атася и пэ авэр диво. Нэнай кади, соб англунаре тэ умарэн на дэ Ерусалимо.
34 Ho Jerusalem, Jerusalem, kiu pereigas la profetojn kaj ŝtonmortigas tiujn, kiuj estas senditaj al ĝi! kiom ofte mi deziris kolekti viajn infanojn, kiel kokino kolektas sian idaron sub la flugilojn, kaj vi ne volis!
Ерусалимо, Ерусалимо! Ту мулярэх англунарен и барэнца помарэх кодэлэн, савэ сле бичалдэ тутэ! Скаци молы Мэ камлём тэ стидэ Тирэ чяворэн кади, сар каґни стидэл пуицен тала пэхкэрэ пхака! Нэ тумэ на закамле кади.
35 Jen via domo estas lasita al vi dezerta; kaj mi diras al vi: Vi min ne vidos, ĝis vi diros: Estu benata tiu, kiu venas en la nomo de la Eternulo.
Тай акэ, ачявав тумэн еджинэн дэ тумарэ цэрэ. Пхэнав тумэнди, со на дыкхэна Ман ды кодыя вряма, сар пхэнэна: «Бахтало Кодэва, Саво джял важ Лав Раехкоро!»
