Levidoj 6

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:

Ra Anumzamo'a amanage huno Mosesena asami'ne,

2 Se iu pekos kaj krimos antaŭ la Eternulo, neante al sia proksimulo koncerne konfiditaĵon aŭ deponitaĵon aŭ rabitaĵon, aŭ se li trompe forprenos ion de sia proksimulo,

Mago'mo'ma Ra Anumzamofo kema amagema ante fatgo nosuno, tava'oma'are'ma nemanisimofoma mago'azama kegava hunantegahie huno antahimino ami'nenkeno kegava huso'e huontege, musufasege revatga huno omnene'nia miza agima ahentege,

3 aŭ se li trovos perditaĵon kaj neos tion, aŭ se li ĵuros mensoge pri io, kion homo faras, kaj per tio pekas:

fanane hu'ne'nia zama hakeno eri'nenoma havigema huno onketfa hu'noe huge, eme kamigahue huno eri'ne'nia zama eme nomino, mago'a anahukna kumi'ma nehuno,

4 tiam, se li pekis kaj kulpiĝis, li redonu la rabitaĵon, kiun li rabis, aŭ tion, kion li trompe forprenis, aŭ la deponitaĵon, kiu estis deponita ĉe li, aŭ la perditaĵon, kiun li trovis;

haviza hu'noe huno antahi'amama hanuno'a, agra kumzafama se'nenia zano, kegava hunanto huno antahimino ami'neniaza eri havia hu'neniano, havige huno eri'nenia zano, fanane hu'nesiaza eri'nesia zantera ete nemino,

5 aŭ ĉion, pri kio li mensoge ĵuris, li repagu per ĝia plena valoro kaj aldonu plie kvinonon de ĝi; al tiu, kies tio estas, li donu ĝin en la tago, kiam li alportas sian kulpoferon.

havige'ma huno huvempa hu'noma mago'zama eri'nenia kumite'enena, ofama hunaku'ma hania knarera 5fu'a zama eri'nenuno'a ana 5fu'a ami'neno, magora ante agofetu hinkeno, 6si'a hina ana zamofo venafona amino.

6 Kaj kiel sian kulpoferon li alportu al la Eternulo sendifektan virŝafon el la malgrandaj brutoj, laŭ via taksado, kiel kulpoferon, por la pastro.

Hagi ana kumi'ma hu'nea zante'ma ofa'ma Ra Anumzamofonte'ma hunaku'ma hanuno'a, kumi'amofo avamente afu kevu'afinti ve sipisipia afuhe afahe'ma osu'nesia avreno pristi vahete vina,

7 Kaj la pastro pekliberigos lin antaŭ la Eternulo, kaj estos pardonite al li pri ĉio, kion li faris kaj per kio li kulpiĝis.

pristi vahe'mo'a aza huno ana sipisipia erino kumi'amofo nona Ra Anumzamofo avuga ofa hanigeno, kumi'a apasentegahie.

8 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:

Ra Anumzamo'a anage huno Mosesena asami'ne,

9 Ordonu al Aaron kaj al liaj filoj, dirante: Jen estas la leĝo pri la brulofero: la brulofero restu sur la fajrujo sur la altaro dum tuta nokto, ĝis la mateno, kaj la fajro de la altaro restu brulanta sur ĝi.

Aronine mofavre naga'a amana hiho hunka zamasamio, kre fananema hu ofama hanaza zamofo tra kea amanahu me'ne, ana ofamo'a kresramana vu itare tevefi me'nenkeno, ana tevemo'a tevava nehinkeno vuno masa hino.

10 Kaj la pastro metu sur sin sian linan veston, kaj siajn linajn pantalonojn li surmetu sur sian korpon, kaj li deprenu la cindron, kiun la fajro elbruligis el la brulofero sur la altaro, kaj li metu ĝin apud la altaron.

Hagi pristi vahe'mo'a efeke za'za kukena nehuno, agu'a avufa avatera efeke kukena nehuno, kresramna vanigeno tevemo'ma tevagaresia tanefara erino, ana itamofona asoparega ome anteno.

11 Kaj li demetu siajn vestojn kaj metu sur sin aliajn vestojn kaj elportu la cindron ekster la tendaron sur puran lokon.

Hagi anantera anama antani'nea kukena hatetreteno, ru kukena nentanino ana tanefara kuma'mofo fegi'a avusese huno agruma hu'ne hu'zama nehazafi ome atregahie.

12 Kaj la fajro sur la altaro restu brulanta sur ĝi kaj ne estingiĝu; kaj la pastro bruligu sur ĝi lignon ĉiumatene, kaj aranĝu sur ĝi la bruloferon kaj bruligu sur ĝi la sebon de la pacoferoj.

Kresramna vu itare'ma nerea tevemo'a asura osuno, tevava hino. Maka nanterana pristi vahe'mo'a teve erinegreno, tevefima kre fananene hu ofa nehuno, afova'a rimpafru ofa kresramna vugahie.

13 Eterna fajro brulu sur la altaro, ne estingiĝu.

Kresramna vu itarera, tevemo'a tevava nehuno asura osino.

14 Kaj jen estas la leĝo pri la farunofero: la filoj de Aaron alportu ĝin antaŭ la Eternulon sur la antaŭan parton de la altaro.

Hanki ama'i witi ofama kre mnavu zamofo tra ke. Aroni ne' mofavre zagamo'za Ra Anumzamofo avuga kremna vu itamofo avuga eri'za egahaze.

15 Kaj la pastro prenu el ĝi plenmanon el la delikata faruno de la farunofero kaj el ĝia oleo, kaj la tutan olibanon, kiu estas sur la farunofero, kaj li bruligu sur la altaro kiel agrablan odoraĵon, memoraĵon al la Eternulo.

Pristi vahe'mo'a flaua'ene masavene mnanentake insensine eri havia huteno anampinti hu avame huno mago aza huno kresramna vu itare, kre'nigeno sramna'amo'a marerinkeno, Ra Anumzamo'a knare mana nentahino musena hugahie.

16 Kaj la restaĵon el ĝi manĝu Aaron kaj liaj filoj; senfermente ili ĝin manĝu sur sankta loko, sur la korto de la tabernaklo de kunveno ili ĝin manĝu.

Kresramna nevu'za atresazama'a Aroni'ene mofavre'amo'za negahaze. Hagi zisti onte kekia atru'ma hu seli nonkumapi ruotagema hu'nefinke negahaze.

17 Ĝi ne estu bakata fermentinte; kiel ilian parton Mi donis ĝin el Miaj fajroferoj; ĝi estas plejsanktaĵo, simile al pekofero kaj kulpofero.

Ana flauapina zistia anteta onkreho, nagri'ma Ra Anumzamona kremna vu nantesafinti zamagrama nesazama'a zami'noe. Kumi'mofo ofamo'a, kefozamafo ofamo'ma hu'neankna huno ruotagetfa hu'ne.

18 Ĉiu virseksulo el la Aaronidoj povas ĝin manĝi kiel eternan destinitaĵon en viaj generacioj el la fajroferoj de la Eternulo; ĉiu, kiu ektuŝos ilin, devos esti sankta.

Aronimpinti fore'ma hu'nesaza vene'ne'amozage ana ne'zana negahaze. Zamagra Ra Anumzamofonte'ma tevefima kremna vunte'nafinti'ma mesiama'a, e'i zamagri ne'za megahiankino, e'i ana zamo'a kasege me'nenkeno henkama fore'ma hu anante anante'ma hu'za esaza vahe'mo'zanena negahaze. Ruotage'ma hu'nesia zama avako'ma hanimo'a ruotage hugahie.

19 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:

Ra Anumzamo'a amanage huno Mosesena asami'ne,

20 Jen estas la ofero de Aaron kaj liaj filoj, kiun ili alportos al la Eternulo en la tago de sia sanktoleateco: dekono de efo da delikata faruno kiel konstanta farunofero, unu duono matene kaj la dua duono vespere.

Aroni mofavre naga'mo'za pristi eri'zama eri'nazegu'ma masavema frezmante'za huhampri zmantesaza zupa, Ra Anumzamofontera ama'na kremna vu'za eri'za eho, knarema hu'ne'ni 10ni'a kilo flauapintira mago kilo refako hu'za maka zupama witi kremna nevazankna hu'za, amu'nompinti refako hu'za nanterana negre'za, kinaga mago'a kregahaze.

21 Sur pato kun oleo ĝi devas esti preparita; bone bakitan alportu ĝin; en formo de dispecigita farunofero alportu ĝin kiel agrablan odoraĵon al la Eternulo.

Ana ne'zama retro'ma hanazana heru so'e huteta, ana ne'zama kre sazana kuta fraipanire masavena tagita kreteta ana ne'zana erita Ra Anumzamofo avuga ome golita witi ofa krenkeno knare mana nentahino, Ra Anumzamo'a musena hugahie.

22 Kaj la pastro, kiu el liaj filoj estos sanktoleita anstataŭ li, plenumos tion; ĝi estu eterna leĝo antaŭ la Eternulo; ĝi tuta devas esti forbruligata.

Nefa noma erino pristi ne'ma manigahie huno'ma huhamprintesia ne'mo'a Ra Anumzamofontera ofa hugahie. E'i Ra Anumzamo'ma erisiama'agi krenkeno tevefi tevagareno. Ama anahukna avu'avazamo'a trake me'nena fore hu anante anante'ma hanaza vahe'mo'za amage antevava hugahaze.

23 Kaj ĉiu farunofero de pastro estu forbruligata tuta; ĝi ne estu manĝata.

Pristi vahe'mo'zama miko witi ofama hanafintira, magore hu'za one'za, miko tevefi krenkeno tevagareno.

24 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:

Ra Anumzamo'a Mosesena anage huno asami'ne,

25 Diru al Aaron kaj al liaj filoj jene: Jen estas la leĝo pri la pekofero: sur tiu loko, sur kiu estas buĉata la brulofero, oni buĉu la pekoferon antaŭ la Eternulo; plejsanktaĵo ĝi estas.

Aronine ne' mofavre naga'a amanage hunka zamasamio, kumite'ma kresramna vu zamofo tra kea ama'ne, kresramna vu afu'ma avreno'ma esuno'a, Ra Anumzamofo avuga kresramna vu afu'ma zamanakema taga nehazafi anankena eme tagahinkeno, ana zamo'a ruotagetfa huno Nagri su'a megahie.

26 La pastro, kiu plenumas la pekoferon, manĝu ĝin; sur sankta loko ĝi estu manĝata, sur la korto de la tabernaklo de kunveno.

Ana afu'ma kresramana vania pristi ne'mo, ana afu'ma kresramna vanifintira, mago'a amne negahie. Ana ne'zama nesiana, ruotage'ma hu'nefi atruma nehaza seli nomofo kumapinke negahie.

27 Ĉiu, kiu ektuŝos ĝian viandon, devas esti sankta; kaj se iu aspergos per ĝia sango la veston, li lavu la aspergitan pecon sur sankta loko.

Iza'o anama kresramna vania afute'ma avako'ma hanimo'a, agra ruotage hugahie. Hagi ana afu'mofo koramo'ma ruotage'ma hu'nefima za'za kukenare'ma akamrenkeno'a, anampinke sesera hino.

28 Kaj la argilan vazon, en kiu ĝi estis kuirita, oni disrompu; kaj se ĝi estis kuirita en kupra vazo, oni purigu ĉi tiun kaj lavu ĝin per akvo.

Hagi pristi ne'mo'ma ana afu'ma mopa kavofima kresuno'a, ana kavo'a rurako hugahie. Hianagi bronsire'ma tro'ma hu'nesaza kavofima kresuno'a, ana kavoa vazagateno sese hino.

29 Ĉiu virseksulo el la pastroj povas ĝin manĝi; ĝi estas plejsanktaĵo.

Ana ne'zamo'a ruotagetfa hu'neankino, pristi naganofipintira venene'amozage ana ne'zana negahaze.

30 Sed ĉiu pekofero, el kies sango oni enportos en la tabernaklon de kunveno por pekliberigo en la sanktejo, ne estu manĝata: per fajro oni ĝin forbruligu.

Hianagi kumi'mofo nona huno ofama hu'naku korama'a erino atru'ma nehaza seli nompima ruotage'ma hu'nefinkama vania afu'mofo ame'a mago'mo'a oneno. Hagi ana miko kre fanane hino.