Plorkanto 5
1 Rememoru, ho Eternulo, kio fariĝis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!
Kumbuka, Ee Bwana, yaliyotupata, tazama, nawe uione aibu yetu.
2 Nia heredaĵo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.
Urithi wetu umegeuziwa kwa wageni, na nyumba zetu kwa wageni.
3 Ni fariĝis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.
Tumekuwa yatima wasio na baba, mama zetu wamekuwa kama wajane.
4 Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.
Ni lazima tununue maji tunayokunywa, kuni zetu zapatikana tu kwa kununua.
5 Oni pelas nin je nia kolo; Ni laciĝis, sed oni ne permesas al ni ripozi.
Wanaotufuatilia wapo kwenye visigino vyetu, tumechoka na hakuna pumziko.
6 Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satiĝi per pano.
Tumejitolea kwa Misri na Ashuru tupate chakula cha kutosha.
7 Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.
Baba zetu walitenda dhambi na hawapo tena, na sisi tunachukua adhabu yao.
8 Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.
Watumwa wanatutawala na hakuna wa kutuokoa mikononi yao.
9 Kun danĝero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.
Tunapata chakula chetu kwa kuhatarisha maisha yetu kwa sababu ya upanga jangwani.
10 Nia haŭto varmegiĝis kiel forno, Por la kruela malsato.
Ngozi yetu ina joto kama tanuru, kwa sababu ya fadhaa itokanayo na njaa.
11 La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.
Wanawake wametendwa jeuri katika Sayuni, na mabikira katika miji ya Yuda.
12 La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.
Wakuu wametungikwa juu kwa mikono yao, wazee hawapewi heshima.
13 La junuloj devas porti muelŝtonojn; La knaboj falas sub la lignoŝarĝoj.
Vijana wanataabika kwenye mawe ya kusagia, wavulana wanayumbayumba chini ya mizigo ya kuni.
14 La maljunuloj jam ne sidas ĉe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.
Wazee wameondoka langoni la mji, vijana wameacha kuimba nyimbo zao.
15 Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformiĝis en funebron.
Furaha imeondoka mioyoni mwetu, kucheza kwetu kumegeuka maombolezo.
16 Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!
Taji imeanguka kutoka kichwani petu. Ole wetu, kwa maana tumetenda dhambi!
17 Pro tio senfortiĝis nia koro, Pro tio senlumiĝis niaj okuloj:
Kwa sababu hiyo, mioyo yetu inazimia, kwa sababu ya hayo, macho yetu yamefifia,
18 Pro la monto Cion, ke ĝi fariĝis dezerta, Ke vulpoj vagas sur ĝi.
kwa ajili ya Mlima Sayuni, ambao unakaa ukiwa, nao mbweha wanatembea juu yake.
19 Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,
Wewe, Ee Bwana unatawala milele, kiti chako cha enzi chadumu kizazi hadi kizazi.
20 Kial Vi forgesis nin kvazaŭ por eterne, Forlasis nin por longa tempo?
Kwa nini watusahau siku zote? Kwa nini umetuacha kwa muda mrefu?
21 Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antaŭa.
Turudishe kwako mwenyewe, Ee Bwana, ili tupate kurudi. Zifanye mpya siku zetu kama siku za kale,
22 Ĉar ĉu Vi nin tute forpuŝis? Vi tre forte ekkoleris kontraŭ ni.
isipokuwa uwe umetukataa kabisa na umetukasirikia pasipo kipimo.
