Plorkanto 5
1 Rememoru, ho Eternulo, kio fariĝis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!
Remember, Yahweh, what has happened to us; look and see our disgrace.
2 Nia heredaĵo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.
Our inheritance has been turned over to strangers; our houses to foreigners.
3 Ni fariĝis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.
We have become orphans, the fatherless, and our mothers are like widows.
4 Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.
We must pay silver for the water we drink, and we must pay silver to get our own wood.
5 Oni pelas nin je nia kolo; Ni laciĝis, sed oni ne permesas al ni ripozi.
Those who are coming after us are close behind us; we are weary and we can find no rest.
6 Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satiĝi per pano.
We have given ourselves to Egypt and to Assyria to get enough food.
7 Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.
Our fathers sinned, and they are no more, and we bear their iniquities.
8 Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.
Slaves rule over us, and there is no one to deliver us from their hand.
9 Kun danĝero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.
We get our bread only by risking our lives, because of the sword in the wilderness.
10 Nia haŭto varmegiĝis kiel forno, Por la kruela malsato.
Our skin has grown as hot as an oven because of the burning heat of hunger.
11 La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.
Women are raped in Zion, and virgins in the cities of Judah.
12 La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.
Princes are hung up by their own hands, and no honor is shown to the elders.
13 La junuloj devas porti muelŝtonojn; La knaboj falas sub la lignoŝarĝoj.
Young men are forced to grind grain with a millstone, and boys stagger under heavy loads of wood.
14 La maljunuloj jam ne sidas ĉe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.
The elders have left the city gate, and the young men have left their music.
15 Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformiĝis en funebron.
The joy of our heart has ceased and our dancing has turned into mourning.
16 Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!
The crown has fallen from our head; woe to us, for we have sinned!
17 Pro tio senfortiĝis nia koro, Pro tio senlumiĝis niaj okuloj:
For this our heart has become sick, for these things our eyes grow dim
18 Pro la monto Cion, ke ĝi fariĝis dezerta, Ke vulpoj vagas sur ĝi.
for Mount Zion lies desolate, with jackals prowling over it.
19 Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,
But you, Yahweh, reign forever, and you will sit upon your throne from generation to generation.
20 Kial Vi forgesis nin kvazaŭ por eterne, Forlasis nin por longa tempo?
Why do you forget us forever? Why do you forsake us for so many days?
21 Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antaŭa.
Restore us to yourself, Yahweh, and we will be restored. Renew our days as they were long ago—
22 Ĉar ĉu Vi nin tute forpuŝis? Vi tre forte ekkoleris kontraŭ ni.
unless you have utterly rejected us and you are angry with us beyond measure.
